En yakın arkadaşınızı, kedinizi kaybetmenin ne büyük bir acı olduğunu biliyoruz. Bu dönemi sağlıklı bir şekilde atlatmak için neler yapacağınızı bilmek ister misiniz?
Kedim öldü ! Onu unutamıyorum diyorsanız makalemizi sonuna kadar okumanızı öneririz. Bu makalede kedisi ölenlerin hikayesi de bulunuyor. Evcil hayvanını kaybetmek aileden birini kaybetmek gibi hissettirirken bu acıyla nasıl başa çıkacağınızı bilmiyor olabilirsiniz. Bütün gün oyunlar oynadığımız, evin her köşesinde koşuşunu izlediğimiz kedimiz öldüğünde ne kadar büyük bir boşluk yaşadığınızı anlayabiliyoruz. Özellikle sosyal medya hesabımıza gelen ‘kedim öldü ne yapacağım’, ‘ölen kedimi unutamıyorum depresyondayım’ ve benzeri mesajlarınız bizi çok üzdü.
Kedisini kaybeden tüm takipçilerimizin acısına ortak olduğumuz gibi onlar için elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Bu yazımızda sizlerin acısını bir nebze de olsa hafifletecek tavsiyeler verdik. Çok zor bir dönemden geçtiğinizin farkında olarak bu dönemi en sağlıklı şekilde nasıl atlatabileceğinizden bahsetmek istiyoruz.
Peki, kedisi ölenler neler yapmalı ? Bu süreci nasıl atlatmalı? Acınızı paylaşmak için sizlere aynı dönemlerden geçen insanların hikayelerinden ve bu dönemleri nasıl atlattıklarından bahsetmek istedik. İşte kedisini kaybedenler için önemli tavsiyeler…
Kedim Öldü Unutamıyorum!
Kedi sahiplendiğinizde onun tüm sorumluluğunu üstünüze alıyor ve her anında yanında oluyorsunuz. Mamasını, suyunu, oyuncaklarını büyük bir heyecanla aldığınız anlar vardır. Günün yorgunluğunu kedinize sarılarak atlattığınız dönemler olmuştur. Onlar en iyi arkadaşınız, dostunuz, ailenizden biri olur. Bu nedenle kediniz öldükten sonra hemen unutmanız elbette çok zor olacaktır. Büyük bir boşluk hissiyle birlikte evcil hayvanınızı çok özleyeceğiniz bir süreç bu. Kedinizle birçok anınız olması, uzun zaman birlikte vakit geçirmeniz onu hemen unutmanıza engel olacaktır.
Bu dönemde öncelikle şunu bilmeniz gerekiyor; oldukça normal bir süreçten geçiyorsunuz. Kedinizi kaybettikten sonra hemen unutmanız, o acıyı hemen bastırmanız zordur. Tıpkı en sevdiğiniz arkadaşınızdan kopmuşsunuz gibi bir his yaşıyor olabilirsiniz. Bu hissin hiç geçmeyeceğini de düşünüyor olabilirsiniz. Ancak unutmayın ki bu geçici bir süreç. Bu dönemde sağlığınıza dikkat etmeniz ve toparlanmanız gerekiyor. Kendinizi buna hazır hissettiğiniz an yavaş yavaş normal yaşantınıza dönmelisiniz.
Yaşadığınız süreçle ilgili aynı dönemden geçen ve bu yaşadıklarınızın normal olduğunu gösteren hikayelerden bahsetmek istiyoruz.
Sosyal medya hesabımıza mesaj atan Büşra Ö. kedisini kaybetmenin acısını şöyle anlattı:
Kedimi sahiplendiğimde henüz 4 aylıktı. Hareketli, oyun oynamayı çok seven kıpır kıpır bir kediydi. Kısa sürede bana alıştı ben de ona. Sınava hazırlandığım için derslerime odaklanmam gerekse de ben onu hiç ilgisiz bırakmadım. Kedim de beni bu dönemde hiç yalnız bırakmamıştı. Neşeli, hareketli kedim bir gün enerjisini kaybetti, Hiç yerinden kalkmadı, bütün gün bir şey yemedi. Normalde öyle değildi. Onu ilgisiz bıraktığımı düşünerek vicdan azabı çektim saatlerce ilgilendim ama yerinden kalkmadı. Veterinere götürdüğümde viral enfeksiyon olduğunu söyledi. İğne yaptı ancak eve geldiğimizde kedim hala halsizdi. Hiç mama yemedi sadece su içiyordu. Ölmeden önce ağlayarak kedimi odama aldım bütün gün yanımdan ayırmadım. Son miyavlayışlarını hala unutamıyorum. Ölen kedimi unutamıyorum, ne yapmam gerek lütfen yardım edin.
Kedisi Ölen Takipçimiz Büşra Ö.
Diğer takipçimiz Özgür E. kedisinin ölümünü bize şöyle anlattı:
Sürekli apartmanın önüne gelen siyah tüylü, şişman çok sevimli bir kedi vardı. Diğer kedilerle çok kavga ediyor diye onu yanıma aldım. Başlarda çok iyiydi, yemek yiyordu oyun oynuyordu alışmıştı bana. Sonra kedimin zayıflamaya başladığını fark ettim. Mamasını sevmediğini düşünüp farklı bir mama aldım. Ama yine de yemedi. Daha fazla zayıflamadan veterinere götürdüm kedi lösemisi teşhisi koydular. Daha önce kontrollerini yaptırmadığım için vicdan azabı çekiyorum ne yapabilirim?
Kedisini Kaybeden Takipçimiz Özgür E.
Kedi sahiplendikten sonra bütün sorumluluğunu alarak elinizden geleni yaparsınız. Kediler de tıpkı insanlar gibi çeşitli hastalıklar veya kazalar sebebiyle hayatını yitiyor. Bu süreçte kendinizi suçlamadan, sakin bir şekilde bu acı ile yüzleşmeniz gerekiyor. Çok üzgün olduğunuzda size iyi gelen şeyler var. Eğer konuşmak içinizi rahatlatıyorsa mutlaka acınızı sevdiklerinizle paylaşın. Bu acıyı duymak, hakkında konuşmak iyi gelmiyorsa bir süre konuşmayın. Kafanızı boşaltabileceğiniz aktivitelere yönelebilirsiniz. Kitap okuyun, film izleyin, sevdiklerinizle zaman geçirin. Acınızı ancak yüzleşerek atlatabilirsiniz. Bu dönemi kabullenin ve atlatmaya karar verin. Bir süre sonra daha sakin bir döneme gireceksiniz.
Kısırlaştırma Sonrası Kedim Öldü
Kediler farklı sebeplerle yaşamını yitirebilir. Bu nedenle sahiplendikten sonra sağlık kontrollerinin kesinlikle yapılması gerekir. Nadiren karşılaşılan bir durum olsa da kısırlaştırma sonrasında kedilerin ölmesi mümkündür.
Kısırlaştırma ameliyatı öncesinde ve sonrasında dikkat edilmesi gereken noktalar vardır. Bununla birlikte yanlış operasyon kedinin ölmesine sebep olabiliyor. Kısırlaştırma sonrasında veteriner hekimlerin söylediklerini harfiyen uygulamalısınız. Kediniz muhtemelen ameliyat sonrası sizinle eve döner. Eğer hekiminiz kontrol altında olması gerektiğini söylemişse başından ayrılmayın, ilgilenin ve şefkat gösterin.
Eğer kediniz kısırlaştırma ameliyatı sonrasında aşağıdaki belirtileri gösteriyorsa mutlaka veterinere götürmeniz gerekiyor.
- titreme
- kusma
- iştahsızlık
- kilo kaybı
Dikişlerini aldırmak için zamanını geçirmeden onu doktoruna götürün ve bu süreçte hiç yalnız bırakmayın.
Kısırlaştırma sonrası kedinizi kaybetmeniz düşük bir ihtimaldir. Ancak bu ameliyatı yaptırmış olmanız sizin suçunuz değil. Kedinizin ölümünün ardından acınızla yüzleşin ve onun yokluğunu kabullenin. Yerini dolduramayacağınızın farkında olmanız acınızı hafifletecektir. Bu dönemde sevdiklerinize zaman ayırın ve teselli almaktan çekinmeyin. Yaşadığınız acıyı hafife alan ve canınızı sıkacak konuşmalar yapacak insanlarla bir süre iletişim kurmayın. Bu tarz yaklaşımlar kendinizi daha kötü hissetmenize sebep olacaktır.
Rüyada Ölen Kedimi Gördüm
Hayvanlar ve insanlar arasındaki bağ saf ve güçlüdür. Bu sevgi giderek artar ve kediniz sizin bir parçanız haline gelir. Evinizde ona ait eşyalar, telefonunuzda onun resimleri ve videoları olur. Gün içinde yaşadığınız stresi ona sarılarak atlatırsınız. Böyle bir bağınız varken onu kaybetmek elbette çok zor bir döneme girmenize sebep olacaktır. Bu süreçte kedinizi rüyanızda görmeniz yaşadığınız acı ve hatıralarınız sebebiyle normaldir. Bilindiği üzere rüyalar bilinçaltının yansımasıdır.
Çok özlediğiniz ve yerini doldurmadığınız kedinizin ölmesi üzerine rüyanıza girmesinin normal olduğunu unutmayın.
Rüyada görmek onu daha çok özlemenize sebep olacaktır. Kediniz öldükten sonra atlatamıyor, rüyanızda görüyor ve bu boşluğu nasıl dolduracağınızı bilmiyorsanız yapabileceğiniz bazı şeyler var.
- Bu dönemde kedinin eşyalarını görmek sizi daha çok etkiler. Mümkün olduğunca onun uyuduğu odada uyumamaya çalışın.
- Eşyalarını uzaklaştırmaya kıyamasanız da bu eşyalar psikolojinizi olumsuz yönde etkileyecektir. Mama kabını, yatağını, oyuncaklarını sahipsiz kedilerle paylaşın. Unutmayın ki bunlara ihtiyacını olan onlarla sevimli dostumuz var. Hem onlara hem kendinize iyi gelecek bir adım atarak eşyalarını görmemeye çalışın.
- Kedinizin resimleri ve videoları mutlaka telefonunuzda vardır. Bu güzel anılarınıza bir süre bakmayın. Bu dönemde elinizden geldiği kadar onu hatırlatan şeylere bakmayın.
- Size kaybettiğiniz kedinizi hatırlatabilecek diğer şeylerden uzak durun. Bu bir müzik parçası, bir film olabileceği gibi kedinizin tırmalayarak iz bıraktığı bir koltuk da olabilir.
Rüyalarınıza girmesinin en büyük sebebi bunlardır.
Kedinizi kaybettikten sonra bu acıyı paylaşmak ve aynı dönemden geçen insanlardan tavsiyeler almak size iyi gelecektir. Eğer siz de kedinizi kaybettiyseniz, bu acıyı yaşadıysanız, yorumlarda paylaşabilirsiniz.
Kedisi ölen ziyaretçilerimizden bu dönemde neler yaptığını, nasıl atlattığını diğer takipçilerimizle paylaşmasını rica ediyoruz, böylece onların acılarına ortak olabiliriz. Desteğe ihtiyacınız varsa bizlere her konuda yorumlardan veya sosyal medya hesaplarımızdan ulaşabilirsiniz.
Kedimi ailemden birinin camı açık unutmasıyla kaybettim aşağı kendi arabamızın üstüne düşüp apartmana girmeye çalışmış ancak 2. basamakta can vermiş. Evde babam uyurken komşular arayıp kedinin aşağıda hareketsiz yattığını söylemişler, daha indiğinde sıcakmış 1-2 dakika içinde soğumuş son nefesini vermiş. Kimseyi suçlamak istemiyorum abim istemezdi çok severdi ama işte Allah’ın biçtiği ömür bir şekilde alınıyor ve annem her gün arayıp sorardı. O gün unutmuş camları kapıları kontrol ettirmeyi… Size tavsiyem kesinlikle camlarınıza tel taktırmak. Çok özlüyorum 2 gün önce yaşandı olay aklıma geldikçe yüreğim acıyor. Çok başka bir bağ vardı kendim doğurmuş gibi severdim nasıl katlanılır bilmiyorum kefenleyip temizleyip güzelce gömdük. Kaskatı vücudunu hissetmek o kadar acı ki oysaki sıcacık vücudu vardı ah Turşu… Anneni evlatsız bıraktın keşke şimdi yanımda olsan da istediğini yapsan sesimi çıkarmam bile kokunu bile özledim senin. Çok zor çok Allah kimseye erken yaşta ölüm vermesin 2.5 yaşındaydı… Seni seviyorum anneciğim öbür tarafta görüşmek dileğiyle, rüyalarımda seninle konuşmak istiyorum bu dünyada konuşmadık ama rüyamda seni görmek için sabırsızlanıyorum anneciğim.
Benim dünya tatlısı 12 yaşındaki kedim dün gece öldü. Şeker hastasıydı ve böbrek yetmezliği de olunca kaybettik. Durmadan ağlıyorum. O minicik kalbi durunca benim turuncu renginde soldu. Sarman garfieldım, benim için evlat gibiydi. Yokluğu yüreğimin taa ortasına işliyor. Sanki kalbimi benim içimden bir parçayı kaybetmişim gibi. 5 buçuk sene önce sokaktan bize hasta olarak gelmişti. Tedavi olunca da bize öyle bir sevgi verdi ki onu çok özlüyorum. Her gün boynuma sarılır öperdi. Oğluşum seni çok seviyorum. Seninle saf sevgiyi tattığım için bize geldiğin için teşekkür ederim.
Başınız sağ olsun, Allah huzur içinde uyutsun 🙁
Tarçınım öncelikle senden özür dilerim. Ama seni ilk geldiğin günden beri çok seviyorum Tarçınım. Keşke şu an yanımda olsan sana sarılsam Tarçın çok özelsin, çok güzelsin Tarçınım… Dün seni son görüşümdü şu an kendini yalnız bildiğin kadar kalabalıktasın Tarçınım. Buradaysan hep kal benimle.
Sana son sarılışım o geceymiş özür dilerim Tarçın. Senin için ne kadar ağlasam boş geldiğin gün dinlediğim şarkıyı şu an da dinlediğimde aklıma sen geleceksin Tarçınım. Şu an aklımdan hiç çıkmıyorsun. Kokun olduğu yeşil battaniye ile yatıyorum fotoğrafın aklımdan çıkmıyor Tarçınım. Seni hep seveceğim seni hiç unutmayacağım. İlerde bunu okurum belki anı olur diye yazdım Tarçınım.
Tarçınım keşke…
12 Haziran pazar günü çok değer verdiğim hatta kendi canımdan çok sevdiğim kedim öldü. Bugün 3.günü, 1. günle aynı şeyleri hissediyorum ve kendimi olabildiğim kadar yalnız hissediyorum. Mutlu mu diye bana bir işaret göndermesini bekliyorum. Tasmalı fotoğrafları, battaniyesi ve her şeyine bakarak ağlıyorum. Son günlerde çok film izlemeye başladım kafam dağılıyor ve 2 saatte olsa o acıyı unutuyorum. Hep aklımda onu düşünmediğim an yok, hala depresyon sürecindeyim ve internetten yazılar okuyorum ama hala bu acının dinmeyeceğine inanıyorum. Dinmese bile azalabilir oğlumu çok özlüyorum o benim her şeyimdi ve ona kızmaya bile kıyamıyordum. Mavi gözlerine dalıp gidiyordum ve öldüğünü öğrendiğim an sinir krizi geçirdim, çok kötüydü. Onu kendi ellerimle gömdüm hala aklımdan çıkmıyor, dolaba gitsem içeri koşarak girdiği aklıma geliyor ve tuvalete gitsem yerde yatıp beni izlediği aklıma geliyor. Okuldan gelsem anahtar açış sesinden kapıya doğru yaklaştığı aklıma geliyor, tasmasını görünce gözümün önüne geliyor. Bu süreci nasıl atlatabilirim bilmiyorum ama bu yazıyı gören kişiye demek istediğim bir şey var lütfen oğluşum Simbama mekanı cennet olsun der misin?
Çok üzüldük, Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah.
Benim bir kedim vardı, tam olarak iki yaşındaydı ve onu kendi ellerimle büyütmüştüm. O maalesef hastalandı ben çok üzüldüm ve ağladım onu veterinere gönderdik. Ben onu tam olarak bir ay veya daha çok görmedim ve gönderdikten 10 gün sonra anneme olduğunun haberi gelmiş ama benim sınavım olduğu için annem bu haberi bana söylememişti. Ben bir ay geçtikten sonra sınavımdan sonra yani dün maalasef haberi duydum ben gerçekten kedimi çok seviyordum ve o hep benim yanımdaydı. Ben şu an çok ağlıyorum ve hiçbir şey yemiyorum ama annem beni hiç anlamıyor… Ben bundan da üzgünüm hiç beni düşünmüyor ve sadece kendini düşünüyor mesela ben ağlarken annem ”ay kafam şişti” bilmem ne öyle davranıyor… Kendimi çok yalnız hissediyorum ve bunun nedeni onu görmeden oldu. Ondan sonra onu bir daha bile görmedim yani cansız bedenini ama son kere onu öpüp koklamak isterdim ama 1 ay sonra duydum.
Çok üzüldük gerçekten, Allah rahmet eylesin. Annenizin size sınavınızdan dolayı söylememiş olması doğru bir davranış ama en azından son bir kez görebilmenizi sağlasaydı sizin için daha iyi olurdu. Bu kadar acı çekmezdiniz veya üzülmezdiniz… Ama sizin hiçbir suçunuz yok, kendinizi hiç suçlamayın. Kedinizin sizi sevdiğinizden çok eminiz ve yine eminiz ki sizden çok memnundu. Acınızı annenizle değil de tek başınıza yaşamanız daha doğru olur, eğer anneniz size öyle tepkiler gösteriyorsa daha fazla üzülebilirsiniz. Başınız sağ olsun.
Oscar 2 aylıktı kızımın arkadaşından sahiplendik. Evimize öyle bir geldi ki aşık olduk ona. Cilveli, yaramaz, dinlemez, her yerde gezer, meraklı… Evin reisi oymuş gibiydi. Tasından su içmezdi musluğu açacaksın avcundan içecek yemeğini avcumdan yer bir gün dikkatimi çekti musluktan nerdeyse iki kat fazla su içti. Takip ettim tuvaletini yaparken gözume baktı ve gitmemi bekledi. Gizlice izledim hafif bir kırmızılık vardı. İste vicdan azabım burada başlıyor… Ben yediklerinden kaynaklı olduğunu düşündüm halbuki böbrek yetmezliği 4. evredeymiş. Halsiz düştü veterinere gittik sonda yapıldı ve 17 gün kaldı. 11 Haziran 2022 2 yaşında kaybettim acım çok taze isyanım ölüme değil acaba ihmal mi ettim yeterince mutlu hayat yaşatmadım mı? 17 gün yalnız kaldı üzüldü mü, acı çekti mi bu düşüncelerden kurtulamıyorum. Uyuyamıyorum ve ağlamadan duramıyorum. Yardım edin veteriner ”4. evreye kadar hastalık belli olmuyor” dedi ama ben teselli olamıyorum.
Merhabalar, çok üzüldük… Kediniz çok akıllıymış gerçekten Allah rahmet eylesin…
Acınızı anlayabiliyoruz ve asla kolay bir şey değil yaşadığınız, fakat kedilerde beklenmedik şekilde hastalıklar görülebilir bu sizin suçunuz değil. Çok sağlıklı bir kedide de aniden hastalık belirtileri görülebilir. Onun ömrü o kadarmış, lütfen üzülmeyin ve kendinizi suçlamayın. Veterinerin de dediği gibi bazı hastalıkların belirtileri belli olmaz veya kediler belli etmezler, bu konuda ustadırlar. Ne kadar üzüldüğünüz ve kahrolduğunuz iyi bir insan olduğunuzun göstergesi. Allah gönlünüze göre versin, üzülmeyin.
Çok kötüyüm ne yapacağımı bilmiyorum 10 yıllık kedimi kaybettim ve en kötüsü komşumuz çöpe atmış. Dayanamıyorum içime atıyorum.
5 sene önce kapımda beliren küçücük ve annesi tarafından terk edilmiş bir kedim vardı. Hayvan istemiyordum ta ki onun o masum çaresiz halini görene kadar, onu odama yanına aldım o akşam bana sokulup yattı, sonra bahçede beslemeye başladık, aradan bir sure geçti ve biraz hastalandı, veterinere götürmek için kutuya koydum ve yolda mahalleden çıkarken ufak bir kaza yaptık sonra sadece araçta bir şeyler vardı, hep dedim daha büyük kaza olacaktı belki o an o olması gerekmişti. Sonra yıllar yıllar geçti, yemek yediğimiz zamanda mutfak camında oturur bizi izlerdi, cebimdeki son paramla bile ona mama aldığım donemler oldu, bahçede insanlar olunca hemen yanımıza gelip yatar bizi dinlerdi sanki anlıyormuş gibi, öyle alıştık ki bir kaç gün ortadan kaybolduğunda meraklanmıştık, aradan tekrar uzun bir sure geçti, kedim biraz halsiz ve tatsızdı, tüyleri solmaya başlamıştı ama hala o sıcaklığı gözlerindeydi, ne zaman beni görse koşarak yanıma gelir, önüne yatar kendini sevdirmeden salmazdı, bu sabah uyandım ve annem dedi bizim kedi ölmüş, ev önünde öylece yatıyordu, yutkunamadım kahvaltıyı yapamadım boğazımdan geçmedi, üzerimi giyinip evden çıktım baktım, kopekler boğup atmışlar, boyun bölgesi salyalı ve karnından da ısırıp parçalamışlar benim gözüm gibi baktığım kedimi, bağırsakları dışarıdaydı, nasıl acı çektiğini düşüncesi beni en çok üzen şey olmuştu, eceli ile normal ölüm olsa belki bu kadar koymazdı, küreği ve kazmayı aldım ona küçük bir mezar açtım. Sonra yanına gidip korkudan büyüyen göz bebeklerine bakıp içimden bir şeyler koparak onu alıp mezara koydum. Üzerini gömdüm ve ise geldim olayın sıcaklığı ile sabah hissetmedim ama düşününce gerçekten içim sızmaya başlıyor, bu akşam eve gideceğim ve beni karşılayan o kedim olmayacak toprak altında yatıyor meleğim. Düşününce burnumun direği sızlıyor gözlerim yaşarıyor, iyi ki hayatına girmişim be meleğim sana 5 sene sıcak bir aile ortamı sağladığım mutluluğunu ebediyen saklayacağım. İlk evcil hayvanim olmanı ve bu ilk acının da bu denli ağır olması uzuyor. Ama alışacağız, seni çok sevdim meleğim, beni yukarıdan izle olur mu? 🙁
Zilli benim en yakın arkadaşımdı. Arka bacağının biri olmayan 48 günlük bir yavru kediydi. Bana geldiğinde evde tek olduğum için korkularım vardı o geldikten sonra hiç bir korkum kalmamıştı ta ki o kötü veterinerle karşılaşana kadar… Hiçbir şeyi yoktu çok cana yakındı, bana oyun oynardı kumuna girdiğinde popusunu silerdim arka bacağından bir tanesi olmadığı için o benim evladımdı. Veterinere gittik geldik sonra birden 2 gün sonra kötüleşmeye başladı gençlik hastalığına yakalanmış doktorundan kapmış olabilirmiş. O benim en yakınımdı bugün öldü ve şimdi gömdük onu. Benim için zor bir süreç, ben onun annesiydim evladımı kaybettim canımdı o benim canımın bir parçası seni çok seviyorum Zilli iyi ki benim kızımdın korktuğumda sen varmışsın gibi hissedeceğim seni seviyorum…
Benim yavru kedim bugün öldü, çok üzüldüm. 20 dakika sonra kardeşi de öldü. Anlamadım hiçbir şey amma acım 2’ye katlandı 😢
Ben yavrumu 16 temmuz 2021 günü çalıştığım iş yerinde buldum. Çok sevimli, çok güzel bir erkek tekirdi. Bir sene her şeyi beraber yaptık, paylaştık o benim canım oğlumdu yeri geldi hastalandı enfeksiyon kaptı, yeri geldi mantar oldu bir türlü yaraları iyileşmedi zar zor kapandı yaraları. Çok zayıfladı asla kuru ve yaş mama yemezdi yedikleri et, balık, salam, sosis çok severdi. En çokta peynir hastasıydı… 29 Mart salı günü benimle birlikte bakkala indi oradaki kedilerle anlaşamıyor her gün kavga ediyorlardı o gün bakkaldan çıktığımda yavruma seslendim bulamadım belki eve çıktı benden önce sandım eve geldiğim de yoktu. Geri indim her yeri aradım tarçın neredesin oğlum diye bağırdım durdum yavrumu park halindeki otomobil altında uzanmış yatıyor halde buldum, elime aldığım da buz gibiydi. Ağzı burnu kan içindeydi yavrumun gözleri açıktı kapatamadım çok uğraştım olmadı gözyaşlarım sel oldu aktı gitti o gün ağlayarak içim koparak oğlumu boş araziye gömdüm. Üç gündür ağlamaktan gözlerim şişti içim paramparça kabullenmek istemiyorum açıkçası gelecek diye bekliyorum oğlumu dün oğlumun cesedini çıkarttım olduğu yerden eve getirdim ılık suyla usulünce yıkadım şampuanla temizledim gözyaşlarım içime akarak sonra oturduğum binanın bahçesine gece gece gömdüm. Yavrum yakın olsun bana dedim, bugün oğlumu rüyamda gördüm camın önüne gelmişti o kadar sevindim ki anlatamam bu duyguyu ama gerçek değil sadece rüya bu. çok canımı yakıyor oğluma araba çarpmış bunu öğrendim dilerim Allah’tan çarpan kişi de oğlum da beter olsun onunda gözüme göstersin inşallah şimdi evde iki yavru kedim de var ikisi de döne döne tarçını arıyorlar onlarda benim gibi çok üzgün çok durgunlar. 😭😭😭
Merhaba, iyi şeyler duymaya ihtiyacım var o kadar canım yanıyor ve o kadar ruhum yaralı ki… Bir kızım vardı ilk kedim 11 senedir beraberdik fipten kaybettim ki bu hastalığı yeni duymuştum kurtaramadım yalnızca huzur içinde ölsün diye her gün karnından su aldırdım. Daha sonra 4 yıl sonra oğlu 12 yıllık onu kaybettim aynı lanet hastalıktan bu süreçte fip kaçak yollardan gelen iğneyi öğrendim ki ise yarıyor oğlum da gec kaldık maalesef. O beni daha da yıktı atlatamadım hala daha sonra kuşlarım vardı konuşan ve sevgi dolu onları kaybettim. En sonda sokakta baktığım yuva yaptığım kızım doğum yaptı yavruları ise onu kopek saldırışına kaybettim bunlar arka arkaya oldu… En son oğlumun tabağını görmemek için kırarken eşimle ikimiz hıçkıra hıçkıra ağladık. Şimdi ruhum çok yaralı üzgün ve kırgın… Acaba keşkelerle dolu hep kendimi suçlama baş etmeye çalışıyorum şöyle yapsaydım keşke böyle yapsaydım diye ama hakikat ne yaparsan yap ölecekse ölüyor. İz bırakarak nasıl baş edilir onu da bilmiyorum nasıl anlatmaya çalışırsam çalışayım eksik kalıyor cümleler. Ben de yazarsam rahatlarım diye düşündüm ve yazıyorum tek isteğim diğer dünya da karşılaşacak olma umudu hepsini çok özlüyorum ve bu özlem canını çok yakar mıymış yakıyor ya ama iste insanoğlu yaşıyor nefes alıyor bir şekilde ama sırası gelen de gidiyor… sevgiler
2.5 yıldır beraber olduğum kedim birden hastalandı yaklaşık 1.5 hafta çok durgundu dün 22.03.2022 de vefat etti çok üzüldüm onu yatağımda buldum yastığıma kafasını dayamış sanki yastığı koklamak ister vaziyette ölmüş. Evimizden 4-5 km uzaklıktaki bir yere götürüp gömmüş babamlar ben gidememiştim. Rüyamda gördüm onu dün yanımdaydı bırakma beni dercesine bana bakıyordu. Dayanamadım gittim mezarına ellerimle açtım mezarını 1.5-2 saat kadar sarılıp ağladım ona sonra koydum kapattım ve etrafına mermerlerle mezar yaptım. Eve geldiğimde her gördüğüm şey onu hatırlatıyor bana sürekli olduğu aklıma geliyor sınav senem ve ben ders çalışamıyorum. Arkadaşlar, kendiniz yaşıyorken değerini bilin ölünce çok canınız yanıyor teşekkür ederim okuduğunuz için içimi döktüm bir nevi.
Benimde Lokum isminde bir oğlum vardı. 1 yaşına girmesine 10 gün kala kaybettik maalesef. Dışarıya çıkıp oynamayı çok severdi, oynayıp 1-2 saat sonra evine geri gelirdi. Bir gün yine gitti ve geri gelmedi. Yan binanın bahçesinde ölüsünü buldum. Neden öldüğünü anlamadık, Sadece ağzından kan gelmişti ve onu öyle görmek çok acıydı. Lokumumu asla unutmayacağım. Çok sevgi dolu bir kediydi, çok çok üzgünüm…
Bizim de kedimiz vardı bahçede ve evde baktığımız 2 yaşındaydı. İki gün önce ev de uyurken birden acı acı miyavladı ve öldü gözümün önünde çok üzgünüm çocuklarıma öldüğünü söylemedim gitti bir daha gelmedi dedim. Onlar da sürekli soruyor kedi geldi mi diye daha çok üzülüyorum bir derdi vardı anlamadık doktora götürmedik diye vicdanım sızlıyor çok üzgünüm nasıl geçer bilmiyorum…
Bonbonumu, bebeğimi kaybedeli 24 saat oldu. 3 yıl önce aynı günlerde elime doğmuştu, gene elimde can verdi. Acım tarifsiz, bir parçam da onunla koptu gitti. Hiçbir hastalığı yoktu çok hareketliydi, iştahlıydı. Ölmeden birkaç saat önce ortadan kayboldu, sonra buldum hızlı nefes alıp veriyordu ama çok kötü görünmüyordu hareketliydi, gece saat 00.00 idi sabah ilk iş veterinere götürecektim, ama bir kaç saat sonra çığlığıyla uyandım ve ellerimde can verdi ve hayatımın en kötü gecesiydi. Dünyanın en cana yakın en uysal kedisiydi. Sabah veterinere sorduğumda bilemedi ölüm sebebini ama ben vicdan azabında öleceğim, gece açık bir veteriner bulup götürseydim kurtarabilir miydim yavrumu? Bu acı nasıl geçecek?
Başınız sağ olsun çok üzüldük. Hızlı nefes alıp verdiyse, büyük ihtimalle ölüm sebebi kalp krizi veya kalp sorunu olabilir. Eğer açık veteriner bulabilseydiniz, müdahale edildiğinde bile kurtarılmayabilirdi, çünkü hastalığı fark edilmemiş ve ilerlemiş olabilir. Üzülmeyin, Allah yerinde dinlendirsin 🙁
23.01.21 akşamı Sissimi kaybettim. Hiçbir şeyi yoktu, normal yemeğini yiyor her zamankinden hiçbir farkı yoktu, aksam yanıma geliyorken birden yere düştü ve 3 dakikada canını teslim etti. O an minik kalbi durmuş, son nefes alışına nasıl gözlerini yumduğuna ve o cansız bedenine şahit oldum. Benim için o an zaman durmuştu, üzerimden kaynar sular döküldü. Bir an dondum kaldım ve sonra hemen kalp masajı yaptım ama hiçbir faydası olmadı. Veterinere götürdük cansız bedenini, yapacak hiçbir şey yok doğuştan kalbinde rahatsızlık varmış. Tespit edilse de tedavisinin olmadığını söylediler. Kalbi o kadar atacaktı ömrü o kadarmış. Sıcak yuvasında benim yanımda hayata gözlerini yumdu. Yalnız değildi üşümüyordu acı çekmedi, tek tesellim bu. Onu çok sevdiğimi biliyordum, yokluğu bir ateş gibi oturdu yüreğime. Daha sonra eve getirdik cansız bedenine sarılıp onla göz yaşları içinde vedalaştım. Kulağına fısıldadım içimdekileri ve sonra bahçemize gömdük. Onu öyle çok seviyorum öyle çok özlüyorum ki, tarifi imkansız. Hiç konuşmadan bana sadakatin sevginin güvenin ne demek olduğunu nakış nakış işledi. Hayatimin en güzel 6 yılını geçirmişim onunla. Artık hiçbir zaman onun yaşadığı dönemdeki gibi mutlu olamayacağımı hissediyorum. O beni bambaşka bir insan yaptı. Kalbimin güzelliğini ona borçluyum. Onu bir an bile unutamıyorum onsuz ev bana bomboş geliyor. Eğer ben ondan önce ölseydim belki de şu an içimde yanan alev onda yanacaktı ve o ne olduğunu neden olmadığımı anlamayacaktı. Ona gelen bana gelsin ben onun acısını çekmeye razıyım ve şükürler olsun o benim yokluğumu tatmadı. Ona doyamadım kokusu, sesi sıcaklığı, varlığı, benim için tarifsiz bir duygu. İnşallah öteki tarafta tekrar buluşuruz minik meleğim. O öyle masumdu ki Allah İnşallah ona en güzel yerleri nasip eder ve bende onun yanına giderim. Onu bu günden az sevmeyeceğim hiçbir zaman. Bir varlık ölünce değil unutulunca ölür! Onu kalbimde her an yaşattığım için Sisi benim için ölümsüzdür.
Çok acı, başınız sağ olsun. İnşallah diğer dünyada hep beraber olursunuz. 🙁
Kedim Haşmet Duman 6 yıldır benimleydi.
Scottish Fold cinsiydi 6 aylıkken sahiplendim ve 6.kattan düştüğü için kısmi felç olarak sahiplendim bu süreci çok güzel atlattık ailecek hayatımızın en değişik ve hareketli yıllarını Haşmet Duman ile geçirdik. Bir ara 4 kattan tekrar düştü ve 1 ay bulamadık tam ümidimiz yitti derken evin odunluğunda 1 ay kaldığını fark ettik görünüşü bir o kadar tatlı, fakat huysuzdu kendisi bizim yanımızda olması onun için şanstı bir hevesle alınıp heves geçtikten sonra tekrar sahiplendirilebilirdi çünkü ama biz onu hiç bırakmadık. Evini çok sever gezmeye bile gitse keyif almazdı evde dede baba rolündeydi kendisi fakat çocuk sahibi olduktan sonra kısırlaştırdık.
Üzerinden yıllar sonra idrara bağlı durumlardan dolayı 8 Kasım gece 3’de olduğu ameliyattan çıkamadı vücudu dayanamadı anlatacağım daha çok şey var fakat özetleyebildiğim kadarıyla izah etmeye çalışıyorum.
Babamı kayıp etmiş birisi olarak acıya tecrübem var lakin ağzı var dili yok acısı derdi sıkıntısını dile getiremeyen dostlarımızın bu durumu oğlumu kayıp ettikten sonra daha da dert ve keder oluşturdu ben de, her bir yaşanmışlık hatıralar bir bir kaldı ortada yastığa her baş koyduğumda tutamıyorum kendimi bu acıya hazırlık yapılmaz belki ama dayanılması ansızın geldiğinde çok zor.
Bir daha sesini duymamak gözlerini görememek onu hissedemeyeceğimi düşünmek çok üzücü her yaşayana sabır diliyorum.
Arkadaşlar ben bittim…
Benim kedimde öldü. Bu “öldü” kelimesini bile yazmak bana çok güç, çok zor. Onun bana olan bakışını unutamıyorum. Sürekli gözleri bana yaklaşarak bakması hayalime geliyor, canım yanıyor, kalbim ağrıyor. Ölmek istiyorum ben yaaaaa… dayanamıyorum. Onu ben bir daha göremeyecek miyim? Bir daha ona mama, su veremeyecek miyim? Kalbim sancıyor üzüntüden. O benim arkadaşımdı. Ya bu dünya nasıl kötü bir dünya, Nasıl acımasız nasıl? Sevdiklerimizi kaybetmek nasıl bir zorluk… Kimseden beni sakinleştirmesini istemiyorum. Nasıl sakinleşebilirim ki? Gözleri hep önümde, o bakışları… Acımı anlatamıyorum yemin ederim ölmek ölmek istiyorum. Ben bu acıyla, onun yokluğuyla yaşamak istemiyorum. Ölsem de bu acıdan kurtulsam… Boğazım düğümleniş, gözlerim yaş. Hayali hep gözlerimin önünde. Allah’ım onu benden aldın, lütfen diğer tarafta onu bana geri ver. Ben çok hassasım. Biliyorum ki hep onun acısını yaşayacaım. Asla ve asla o acı azalmayacaktır, çünkü bana bir bakışı vardı ki, sanki benimle konuşuyormuş gibi bana bakardı. Biz onu toprağa nasıl gömdük, nasıl o bizi bırakıp gitti. Sabr Ya Rabbim. Sabr Sabr…
9 Ocak gecesi saat 3:18 de ben de acımı kaleme döktüm ağlayarak dudağımı büzerek zorla yazdım bilmek istemediğim gerçeği sizin durumumuzu da okurken ne yaşadığınızı çok iyi anladım. Yalnız olmadığımı da elden gelen hiç bir şey yok bize dayanma gücü versin rabbim acı çekiyorum sizin de acınız dinsin inşallah. Dertleşmek derdini anlamak anlayandan teselli bekliyor bu zamanda insan konuştukça unutuluyor fakat yastığa baş koyunca geri dökülüyor. Tüm mazi
melek olmuş patilerimize umarız bir bir kavuşuruz ahirette sen kabul eyle rabbim…