En yakın arkadaşınızı, kedinizi kaybetmenin ne büyük bir acı olduğunu biliyoruz. Bu dönemi sağlıklı bir şekilde atlatmak için neler yapacağınızı bilmek ister misiniz?
Kedim öldü ! Onu unutamıyorum diyorsanız makalemizi sonuna kadar okumanızı öneririz. Bu makalede kedisi ölenlerin hikayesi de bulunuyor. Evcil hayvanını kaybetmek aileden birini kaybetmek gibi hissettirirken bu acıyla nasıl başa çıkacağınızı bilmiyor olabilirsiniz. Bütün gün oyunlar oynadığımız, evin her köşesinde koşuşunu izlediğimiz kedimiz öldüğünde ne kadar büyük bir boşluk yaşadığınızı anlayabiliyoruz. Özellikle sosyal medya hesabımıza gelen ‘kedim öldü ne yapacağım’, ‘ölen kedimi unutamıyorum depresyondayım’ ve benzeri mesajlarınız bizi çok üzdü.
Kedisini kaybeden tüm takipçilerimizin acısına ortak olduğumuz gibi onlar için elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Bu yazımızda sizlerin acısını bir nebze de olsa hafifletecek tavsiyeler verdik. Çok zor bir dönemden geçtiğinizin farkında olarak bu dönemi en sağlıklı şekilde nasıl atlatabileceğinizden bahsetmek istiyoruz.
Peki, kedisi ölenler neler yapmalı ? Bu süreci nasıl atlatmalı? Acınızı paylaşmak için sizlere aynı dönemlerden geçen insanların hikayelerinden ve bu dönemleri nasıl atlattıklarından bahsetmek istedik. İşte kedisini kaybedenler için önemli tavsiyeler…
Kedim Öldü Unutamıyorum!
Kedi sahiplendiğinizde onun tüm sorumluluğunu üstünüze alıyor ve her anında yanında oluyorsunuz. Mamasını, suyunu, oyuncaklarını büyük bir heyecanla aldığınız anlar vardır. Günün yorgunluğunu kedinize sarılarak atlattığınız dönemler olmuştur. Onlar en iyi arkadaşınız, dostunuz, ailenizden biri olur. Bu nedenle kediniz öldükten sonra hemen unutmanız elbette çok zor olacaktır. Büyük bir boşluk hissiyle birlikte evcil hayvanınızı çok özleyeceğiniz bir süreç bu. Kedinizle birçok anınız olması, uzun zaman birlikte vakit geçirmeniz onu hemen unutmanıza engel olacaktır.
Bu dönemde öncelikle şunu bilmeniz gerekiyor; oldukça normal bir süreçten geçiyorsunuz. Kedinizi kaybettikten sonra hemen unutmanız, o acıyı hemen bastırmanız zordur. Tıpkı en sevdiğiniz arkadaşınızdan kopmuşsunuz gibi bir his yaşıyor olabilirsiniz. Bu hissin hiç geçmeyeceğini de düşünüyor olabilirsiniz. Ancak unutmayın ki bu geçici bir süreç. Bu dönemde sağlığınıza dikkat etmeniz ve toparlanmanız gerekiyor. Kendinizi buna hazır hissettiğiniz an yavaş yavaş normal yaşantınıza dönmelisiniz.
Yaşadığınız süreçle ilgili aynı dönemden geçen ve bu yaşadıklarınızın normal olduğunu gösteren hikayelerden bahsetmek istiyoruz.
Sosyal medya hesabımıza mesaj atan Büşra Ö. kedisini kaybetmenin acısını şöyle anlattı:
Kedimi sahiplendiğimde henüz 4 aylıktı. Hareketli, oyun oynamayı çok seven kıpır kıpır bir kediydi. Kısa sürede bana alıştı ben de ona. Sınava hazırlandığım için derslerime odaklanmam gerekse de ben onu hiç ilgisiz bırakmadım. Kedim de beni bu dönemde hiç yalnız bırakmamıştı. Neşeli, hareketli kedim bir gün enerjisini kaybetti, Hiç yerinden kalkmadı, bütün gün bir şey yemedi. Normalde öyle değildi. Onu ilgisiz bıraktığımı düşünerek vicdan azabı çektim saatlerce ilgilendim ama yerinden kalkmadı. Veterinere götürdüğümde viral enfeksiyon olduğunu söyledi. İğne yaptı ancak eve geldiğimizde kedim hala halsizdi. Hiç mama yemedi sadece su içiyordu. Ölmeden önce ağlayarak kedimi odama aldım bütün gün yanımdan ayırmadım. Son miyavlayışlarını hala unutamıyorum. Ölen kedimi unutamıyorum, ne yapmam gerek lütfen yardım edin.
Kedisi Ölen Takipçimiz Büşra Ö.
Diğer takipçimiz Özgür E. kedisinin ölümünü bize şöyle anlattı:
Sürekli apartmanın önüne gelen siyah tüylü, şişman çok sevimli bir kedi vardı. Diğer kedilerle çok kavga ediyor diye onu yanıma aldım. Başlarda çok iyiydi, yemek yiyordu oyun oynuyordu alışmıştı bana. Sonra kedimin zayıflamaya başladığını fark ettim. Mamasını sevmediğini düşünüp farklı bir mama aldım. Ama yine de yemedi. Daha fazla zayıflamadan veterinere götürdüm kedi lösemisi teşhisi koydular. Daha önce kontrollerini yaptırmadığım için vicdan azabı çekiyorum ne yapabilirim?
Kedisini Kaybeden Takipçimiz Özgür E.
Kedi sahiplendikten sonra bütün sorumluluğunu alarak elinizden geleni yaparsınız. Kediler de tıpkı insanlar gibi çeşitli hastalıklar veya kazalar sebebiyle hayatını yitiyor. Bu süreçte kendinizi suçlamadan, sakin bir şekilde bu acı ile yüzleşmeniz gerekiyor. Çok üzgün olduğunuzda size iyi gelen şeyler var. Eğer konuşmak içinizi rahatlatıyorsa mutlaka acınızı sevdiklerinizle paylaşın. Bu acıyı duymak, hakkında konuşmak iyi gelmiyorsa bir süre konuşmayın. Kafanızı boşaltabileceğiniz aktivitelere yönelebilirsiniz. Kitap okuyun, film izleyin, sevdiklerinizle zaman geçirin. Acınızı ancak yüzleşerek atlatabilirsiniz. Bu dönemi kabullenin ve atlatmaya karar verin. Bir süre sonra daha sakin bir döneme gireceksiniz.
Kısırlaştırma Sonrası Kedim Öldü
Kediler farklı sebeplerle yaşamını yitirebilir. Bu nedenle sahiplendikten sonra sağlık kontrollerinin kesinlikle yapılması gerekir. Nadiren karşılaşılan bir durum olsa da kısırlaştırma sonrasında kedilerin ölmesi mümkündür.
Kısırlaştırma ameliyatı öncesinde ve sonrasında dikkat edilmesi gereken noktalar vardır. Bununla birlikte yanlış operasyon kedinin ölmesine sebep olabiliyor. Kısırlaştırma sonrasında veteriner hekimlerin söylediklerini harfiyen uygulamalısınız. Kediniz muhtemelen ameliyat sonrası sizinle eve döner. Eğer hekiminiz kontrol altında olması gerektiğini söylemişse başından ayrılmayın, ilgilenin ve şefkat gösterin.
Eğer kediniz kısırlaştırma ameliyatı sonrasında aşağıdaki belirtileri gösteriyorsa mutlaka veterinere götürmeniz gerekiyor.
- titreme
- kusma
- iştahsızlık
- kilo kaybı
Dikişlerini aldırmak için zamanını geçirmeden onu doktoruna götürün ve bu süreçte hiç yalnız bırakmayın.
Kısırlaştırma sonrası kedinizi kaybetmeniz düşük bir ihtimaldir. Ancak bu ameliyatı yaptırmış olmanız sizin suçunuz değil. Kedinizin ölümünün ardından acınızla yüzleşin ve onun yokluğunu kabullenin. Yerini dolduramayacağınızın farkında olmanız acınızı hafifletecektir. Bu dönemde sevdiklerinize zaman ayırın ve teselli almaktan çekinmeyin. Yaşadığınız acıyı hafife alan ve canınızı sıkacak konuşmalar yapacak insanlarla bir süre iletişim kurmayın. Bu tarz yaklaşımlar kendinizi daha kötü hissetmenize sebep olacaktır.
Rüyada Ölen Kedimi Gördüm
Hayvanlar ve insanlar arasındaki bağ saf ve güçlüdür. Bu sevgi giderek artar ve kediniz sizin bir parçanız haline gelir. Evinizde ona ait eşyalar, telefonunuzda onun resimleri ve videoları olur. Gün içinde yaşadığınız stresi ona sarılarak atlatırsınız. Böyle bir bağınız varken onu kaybetmek elbette çok zor bir döneme girmenize sebep olacaktır. Bu süreçte kedinizi rüyanızda görmeniz yaşadığınız acı ve hatıralarınız sebebiyle normaldir. Bilindiği üzere rüyalar bilinçaltının yansımasıdır.
Çok özlediğiniz ve yerini doldurmadığınız kedinizin ölmesi üzerine rüyanıza girmesinin normal olduğunu unutmayın.
Rüyada görmek onu daha çok özlemenize sebep olacaktır. Kediniz öldükten sonra atlatamıyor, rüyanızda görüyor ve bu boşluğu nasıl dolduracağınızı bilmiyorsanız yapabileceğiniz bazı şeyler var.
- Bu dönemde kedinin eşyalarını görmek sizi daha çok etkiler. Mümkün olduğunca onun uyuduğu odada uyumamaya çalışın.
- Eşyalarını uzaklaştırmaya kıyamasanız da bu eşyalar psikolojinizi olumsuz yönde etkileyecektir. Mama kabını, yatağını, oyuncaklarını sahipsiz kedilerle paylaşın. Unutmayın ki bunlara ihtiyacını olan onlarla sevimli dostumuz var. Hem onlara hem kendinize iyi gelecek bir adım atarak eşyalarını görmemeye çalışın.
- Kedinizin resimleri ve videoları mutlaka telefonunuzda vardır. Bu güzel anılarınıza bir süre bakmayın. Bu dönemde elinizden geldiği kadar onu hatırlatan şeylere bakmayın.
- Size kaybettiğiniz kedinizi hatırlatabilecek diğer şeylerden uzak durun. Bu bir müzik parçası, bir film olabileceği gibi kedinizin tırmalayarak iz bıraktığı bir koltuk da olabilir.
Rüyalarınıza girmesinin en büyük sebebi bunlardır.
Kedinizi kaybettikten sonra bu acıyı paylaşmak ve aynı dönemden geçen insanlardan tavsiyeler almak size iyi gelecektir. Eğer siz de kedinizi kaybettiyseniz, bu acıyı yaşadıysanız, yorumlarda paylaşabilirsiniz.
Kedisi ölen ziyaretçilerimizden bu dönemde neler yaptığını, nasıl atlattığını diğer takipçilerimizle paylaşmasını rica ediyoruz, böylece onların acılarına ortak olabiliriz. Desteğe ihtiyacınız varsa bizlere her konuda yorumlardan veya sosyal medya hesaplarımızdan ulaşabilirsiniz.
Dört yıllık yoldaşımızı üç gün önce kalp büyümesi ve yetmezliği nedeniyle kaybettik. Bu acıyı yaşayanlar bilir, dilerim minnak oğlum gittiği yerde mutludur çok özlüyoruz. Belirtiler başladıktan sonra 14 saat tutunabildi hayata ve kucağımızda gitti. Veteriner kardiyolog gerekli tedaviyi yaptığını ama bu durumdaki kedilerin kurtulma şanslarının olmadığını söyledi ömürlerinin kısa olduğunu kabul etmek zorundayız sanırım. Ama çok fazla doldurmuş hayatımızı büyük bir boşluk yaşıyoruz ailece. onlarla geçirdiğimiz zaman için Allaha şükür edelim. İyi ki minik dostumuz olmuş diye teselli ediyorum kendimi. bahçemde de baktığım minik canlar var kendilerini sevmeme izin verirlerse onları seviyorum. Lütfen kendinize gelin küçük canların hayatlarına dokunmak için toparlanmak zorundayız bize ihtiyaçları var.
Veteriner yetersizliğinden 03.12.21 sabahında oğlum canımın için masum yüzlü evladım tam sebebini bilemediğimiz nedenden öldü. Geçte olsa yetiştirilmiş olsa da hiçbir müdahaleye tepki vermedi. (kalp krizi) Diyebileceğim tek şey boğazımda bir düğüm var. Ne acısını ne yokluğunu nede anılarını unutmak istemiyorum.
Sokakta beslediğim 3 yavru annelerini köpekler parçaladı ve daha 1 aylık annesiz kaldılar her gün düzenli mama desteği verdim 2 hafta sonra kardeşlerden birini büyük kediler boğmuştu bulundukları bölge tehlikeli olduğu için evimin bahçesine götürdüm dün akşam işten her geldiğimde arabamı tanıyan ve bahçeden biran olsun uzaklaşmayan yavrularım ikisi de yoktu sokak sokak aradım ama bulamadım eve dönerken sokağın başında araç hızlı gidiyor diye hatta kızdım ve o kötü son yavrum sütlacım yerdeydi henüz yeni o kızdığım araç çarpmıştı yetişemedim daha sıcacıktı benim pamuğum tavşanım anneannesinin bal böceğiydi o çok kötüyüm 2 kardeş kalmıştı hiç kavga etmediler her yer de beraber ayrılmadan oyun oynadılar beraber uyudular şimdi ponçiğim yok melek oldu ama kardeşini bulabilsem belki bir nebze avunacağım acım azalacak tarifsiz bir duygu ağlamaktan perişan oldum benimle dalga geçiyorlar kedi için ağlanır mı diye o bir can canımın parçası evladım gibi nasıl ağlamayım bu kadar insanoğlunun yapmış olduğu kötülük varken bu kadar masum kalabilmeyi ve sadece 7 ay yaşatabildiğim yavrumu kaybettim nasıl üstesinden geleceğim bilmiyorum evde 4 kedim olmasına rağmen sütlacım içimi çok yaktı bulduğumda 5 dakika erken gelsem belki şuan yaşıyor olacaktı dayanamıyorum olmuyor işte durasım yok…
Kedimi kaybettim ve nerdeyse hayata küstüm gece gündüz ağlıyorum bulunduğum her yer dar geliyor. Tüm eşyalarını kaldırdım başkalarına verdim bu işin içinden nasıl çıkacağım bilemiyorum. Bir kaza sonucu kaybettim ve kendimi çok suçluyorum ona sahip çıkamadığımı onu koruyamadığımı düşünüp kendime çok kızıyorum. Ona sürekli beni affetmesini ve hakkını helal etmesini söyleyip mezarının basında bağıra bağıra ağlıyorum çok ama çok mutsuz ve üzgünüm.
O kadar çok kötüyüm ki kedimi daha dün kayıp ettim nereye baksam o var, o kadar büyük bir boşluktayım ki hiçbir şey bana fayda etmiyor…
Ne olur bana yardım edin. Oğlum zeytinim öldü, iyi değilim, nefes alamıyorum.
Onu bulduğumda daha 2 aylıktı. Hemen eve aldım ama bugün camdan dışarı kaçmış ve karşı komşum senin kedine benziyor ölmüş galiba dediğinde başımdan kaynar sular döküldü. Hemen koştum baktım evet o. Ne yapacağımı bilmiyorum, ağlamaktan kendimi bu sayfaya attım.
Nasıl ölebilirsin ki o benim tek dostumdu, arkadaşımdı şimdi onsuz nasıl yapacağım ben, ahhh be güzel gözlü oğlum melek oldun 😭😭😭
Canım kızım Pamuk’um öldü inanamıyorum hala bu acıyla nasıl işe gideceğim ben… Bir anda morardı yetiştiremedik veterinere kalp masajı yaptım olmadı ne yapabilirdim bilmiyorum. Çok özledim ağlamadan ve düşünmeden duramıyorum.
kedimi sokaktan almıştım aldığımdan beri türlü türlü hastalıkları vardı gözlerinde iltahap iç paraziti hepsini beraber atlattık her şey harika gidiyordu ta ki bir an da halsizleşene kadar bir kaç gün halsizdi yaş mamasını çok severdi sadece yaş mamasını çıkarttığım zaman koşuyordu onun dışında bütün gün yatıyordu 12 ekim 2021 sabahı sabah 6 da beraber uyuduk her zamanki gibi onu sandalyesine koyup üstünü örttüm sabah kalktığımda onu sarı bir sıvıya bulanmış şekilde tuvaletinin yanında bulmuştum çığlıklarım tüm mahalleyi inletmiş onu pusetine koyup tüm hızımla veterinere gittim ve viral enfeksiyonu olduğunu söylediler karnından bir sıvı almışlar ve o sıvı iç organlarına da bulaşıp iç organlarını iflas ettirmiş onu kurtaramayacaklarını söylediklerinde dünyam yıkıldı pusetiyle birlikte evimize geldik 4 saat boyunca sadece nefes alabildi asla haraket edemiyordu sanki kalbi dışında tüm organlarına felç inmişti 4 saat boyunca can çekişir gibiydi kafasını dahi oynatamıyor öylece duruyor nefes alıyordu bir yandan acısının bitmesi için dua ederken bir yandan gidişi için göz yaşları döküyordum nihayet saat 7 olduğunda nefes almayı bıraktı onu sağanak bir yağmurun altında pusetinde tişörtüme sarılı şekilde gömdüm ve evime döndüm 21 yıllık yaşantımda sadece 2 ay kendimi yalnız hissetmedim o 2 ay da oğlumun benimle olduğu 2 aydı bazen istemeden de olsa beni tırmalardı bir kaç yerimde hala izleri durur ona hiç kızamadım o kadar erken gitti ki ben bir evcil hayvan bir arkadaş değil bir evlat kaybetmiş gibiyim kalbim taş gibi hiç bir şey hissetmiyorum sadece acı ve öfke umarım alfa gittiği yerde mutludur ve umarım kısa sürede kavuşuruz
Biz de kuki’mizi kaybedeli 3 gün oldu, 8 aylık bir dişi kediydi.. Sahiplendiğimizde annesinden süt içmeyi bırakmıştı, evimize çok çabuk alışıp oğlumun en iyi arkadaşı ve eşim için küçük bir kız çocuğu gibiydi.. Ben ilk başlarda fazla bağlanmak istemiyordum fakat kendisini sevdirmeyi çok iyi bildi, sürekli mırıldamalar, yanımıza gelip oyunlar oynamalar, şirin şirin hoplamalı zıplamalı hareketler yapardı.. Dışarı çok çıkardı ve bunun için önlem almaya karar verip biz kapıyı açtığımızda çıkmaması için uğraşırdık.. 3 gün önce tutamadık ve çıktı, genelde akşama doğru açıkır gelirdi, açardık kapıyı girer mamasını yer geri çıkar oynardı ama muhakkak gelirdi akşam.. o akşam eşim açtı 2-3 defa kapıyı ama kuki gelmedi, ben gece 2 ye kadar bekledim ve birkaç defa mahallede dolandım bulup eve getirirm diye ama nafile, kediler ölceğini hisseder ve yaşadığı evden uzaklaşırlarmış derler, sanırım hissetti.. Sabah uyandığımızda hava sisli ve soğuktu, eşim ve oğlum camdan bakmak istemişler sisli havaya, o sırada eşim oğluma “Bak kuki kaldırımda uyuya kalmış, ne de güzel yatıyor” dediğini duyduğum an yatağımdan fırladım ve anladım ki o aslında kaldırımda uyumuyordu, uyumaz o soğukta asla.. İndim aşşağıya hemen belki bir umut üşüdüyse eve sokarım diye ama yaklaşınca farkettim acı gerçeği, gözleri yerinden çıkmış, burnunda kan vardı.. Bir araba çarpmış ve evimizin karşı kaldırımına bırakmışlar kedimizi.. Olayın şokuyla hemen bahçemizde toprağı kazdım ve kaskatı kesilmiş kızımızı 8 aylık kedimizi oraya gömdüm.. Eşim ve ben 3 gündür evde boş boş ağlıyoruz, kabında kalan mamasını hiçbirimiz elleyemiyor, tuvalet kumunu, gelip gidip tırnaklarını geçirip üzerinde genleştiği panda ayıcığını kesinlikle kaldıramıyoruz ortadan, ona ihanet etmiş gibi hissediyoruz.. 3 gündür evime girip evimden çıkarken bahçemde gömülü olduğundan mezarının yanından geçiyoruz ve her geçtiğimde toprağın altında yattığı son hali gözüme geliyor ve içim içime sığmıyor.. Ben 2 sene önce babamı kaybettiğimde yaşadığım acı ve duyguları kedimde tekrar yaşadım ve anladım ki gerçekten bir hayvan değil bu, bu gerçekten aileniz, evlat, anne, kardeş, baba her ne ise ama kesinlikle hayvan diyip geçilemez. Birdaha kedi alma fikri bile aklımızdan geçecek olsa sanki kuki ye ihanet edecekmiş gibi bir hisse kapılıyoruz.. Hayat bizlere bir kez daha çok acımasız olduğunu tam anlamıyla kanıtlamış oldu.
Az önce kedime araba çarptığını öğrendim derin bir boşluk yaşıyorum. Her gün oyunlar oynadığım kucağıma alıp sevdiğim kedim.. Araba çarptığında görenler hemen çöpe atmışlar daha cöpten çıkarıp toprağa gömemeden bir çöp arabası çöpü boşalttı yetişemedim… Elbiselerimde hala tüyleri var bahçemizde evimizde hala onun tüyleri havada uçuşuyor az önce yemeğini hazırlıyordum oysa ki. Dışarda oynarken bir kedi kovalamış kaçarken araba çarpmıs 5 aylık kedime.. Ben yerini nasıl dolduracağım sütlacım anıların hala benleyken…
kedimi daha 14 saat önce kaybettim penceremiz kırıktı o yüzden iple bağlıyoduk sadece üstten açılıyodu bi de ipi yırtıp çatıya çıkmış eve girmeye kalkışmış ama girememiş eve geldiğimde kahroldum çıkardım sarıldım kalp masajı yaptım ama çok geçmişti o kadar çok üzgünüm ki ne yapacağımı bilmiyorum daha 10 aylıktı küçük dumanım
Maya… 5 aylıktı bu sabah öldüğünü gördüm 5. Kattan aşağı atlamış gece apartmanın önüne. Birisi çöp kutusunun önüne koymuş balkondan baktığımda yığıldım kaldım. Kas katı kesilmiş buz gibi vücudu. Gözleri açık ölmüş üzgünüm Maya son nefesini verirken yanıda olamadım seni seviyorum güzel kızım…
bugünde ben buldum kedimi pencereye sıkışmış gözleri açık gitmiş çırpınmış ama çıkamamış pencereden oooy oy
İki hafta önce çöpün yanında yavru bir kedi bulmuştum. O kadar küçüktü ki avcuma sığıyordu. Annesi ölünce onu çöpün yanına atmışlar, o da tüm gün boyunca viyaklamış. Ben bulur bulmaz eve aldım ve enjektörle beslemeye başladım. Bir gözü iltihaptan kapanmıştı. Çaylı peçeteyle sildim ve teramisin sürüp iyileştirmiştim. Köyde olduğumdan veterinere götüremedim. İki hafta annelik ettikten sonra ankaraya dönmem gerekti, halama emanet ederek evime döndüm. Ayrıldıktan 2 gün sonra yani bugün ölüm haberini aldım. Saatlerdir ağlıyorum. Hayata şanssız başlamış, annesiz bu küçük bedenin şu anda toprağın altında yattığını düşündükçe kahroluyorum. Minik patileriyle oynadığımı, küçücük kuyruğunu sevdiğimi asla unutamayacağım. O kadar büyük acı ki. Ben gittikten sonra sessizleşmiş. Umarım beni özleyerek ölmemiştir. Ben onu hayatım boyunca özleyeceğim. Elveda minik bebeğim. Ağlayarak yazdığım bu mesaj onun hatırası için. Onu asla unutmayacağım
Merhaba ben kedimi aldığımda 2 aylıktı onu çok seviyordum sadece çok yaramazdı sanki insan gibiydi bazende kuş havada uçuyordu sanki bugün ona tavuk verdim yemesi için ve aradan zaman geçmeden eşim beni aradı kedi camdan atlamış diye görenler veternire götürmüş bende gittim öylece yatıyodu onu sevince kendine geldi bi anda sanki yaşıcam der gibi ama o son sevişimmiş onu doktor durumunun kritik olduğunu söyledi ve 1 saat sonra ölüm haberini aldık daha 3 aylıkdı bu durumu nasıl atlatacağımı bilmiyorum ağlamamı durduramıyorum neden daha fazla dikkat etmedim diye kendimi suçluyorum umarım kısa sürede atlatabilirim
Arkadaşlar Kedisi Ölenlerle ilgili yazıları okurken bu sayfaya rast geldim.
Sizlere birşey anlatcam.
Bir cumartesi sabaha karşı beraber uyudugumuz kedim uykusunu almış sagda solda dolaşıyor miyavlıyordu bende hava alması için dışarıya saldım. Oturdugumuz yer site içerisi her dışarıya çıkdıgında en akşam hava kararmaya yakın gelirdi sadece birkaç kere sabaha karşı geldigi oldu. Ogün akşama kadar bekledim gelmedi gece yarılarına kadar bekledim gelmedi diger gün dayanamadım site içerinde aradım bulamadım, çocuklara hasta bir kedi gördünüzmü diye sordugumda (çünki hasta olmasa kesin gelirdi) hasta kedi görmedik ama dün gri bir kedi arabanın altında kaldı kafasının bir tarafı ezildi oracıkda öldü kadının biri arka bahçeye gömdü dediler. Başımdan kaynar sular döküldü hemen mezarının yanına gittim mezarı açtım bakdım gri kedi birgün öncesinden gömüldügünden midir biraz küçülmüşmüş gibi olmuş tekrar geri gömdüm, içim içime sıgmıyordu dayanamıyordum eve geldim aglamaya başladım herşey gözümün önünde film şeridi gibi geçiyor dayanamadım tekrar mearını açdım kuyruk orta tarafında hafifde soyulmuş gibiydi onu bulmaya çalışdım bilemedim tekrar gömdüm. Aman Allahım ne biçim çekilmez bir acı ben bu duyguyu daha önce ninem vefat ettiginde yaşamışdım. Çocukların birisi öldügünde resmini çekmiş o çocugu bulup resmi aldım, hayvancagız olduğu yerde ölmüş birsürü kan izi kafasının bir tarafı ezik gözünün biri çıkmış gibi. Kafayı yiyecem devamlı aglıyorum aklımdan çıkaramıyorum. Abdest alıp 2 rekat namaz kıldım Allahım bana bu hayvan sevgisini yaşattıgın için şükürler olsun, ben ondan razıydım sende ondan razı ol, Cennetine al, sabr ver Allahım diye dua ettim. Tefonumu elimden düşürmüyor eski resimlerimize bakıp ağlıyorum ön balkona çıkıyorum öldügü yer arka balkona çıkıyorum mezarı kafayı yiyecem, devamlı Allahım ben ondan razıydım sende razı ol diye devamlı dua ediyorum artık bu dua beynime kazımış gibi devamlı aynı dua. Aradan 6 gün geçdi aklımdan çıkmıyor devamlı öldügü yer ve mezarının yanına gidiyorum. Bu arada balkona gelen diger kedilere su yem veriyorum o gelecekmiş gibi bakıyorum bakıyorum ama yokdu, akşam hava karardığında balkondan bir kedi sesi geldi biri sanırım acıkmış yem istiyor diye çıkdıgımda aman Allahım oda ne kapıyı açar açmaz içeri girdi kızıma bagırdım Tuana koş kedi geldi dedim bizim kediydi hepimiz toplandık inanamadık Allahım diyorum bu mucizemi yoksa ne şaşkınlıktan bi yandan seviyoruz bi yandan gülüyorum şükürler olsun diyorum biyandanda ben boşunamı agladım yemeden içmeden kesildim diye,Bilemedim dostlar Allahın bir lütfu sanırım,bu yazıyı yazarken yanımda şuan bana bakıyor…. Sevgisi güzel Acısı ise dayanılmaz olcak bunu anladım.Sevgiyle kalın.
Keşke benim kedim de gelse ama kucağımda can verdi gelir mi dersiniz?
Ne mutlu size ona sıkı sıkı sarılın gözünüzün önünden ayırmayın çok sevindim bu mucize ve sizin adınıza ben kedimi dün kaybettim çok üzgünüm telafisi yok bu acının. Rabbim sabırlar versin mekanı cennet olsun miniğimin.
Şimdi nasılsınız peki 😢
Dün erken uyandık sabah 7:30 gibi ama 9:50 öyle kötü birsey oldu ki kedim Tomris 5. Kattan asagıya düştü ve ben cansız bedeni ile kala kaldım asla kabul edemiyorum o kadar özel o kadar guzeldı ki kendimi affedemiyorum canım yanıyor bi yerim eksik sanırım asla toparlanamıyacagım nasıl oldu bilemiyorum bir anlık dalgınlık bunu yapmamalıydım sadece yatak odasına gitmiştim ah ah ah KESK’e böyle birsey olmasaydı canı kalmamıştı kuzumun kucağıma aldığım da ağlamaktan helak oldum normal e dönemiyecegim sanırım her an bi yerden çıkacak gibi geliyor yada bunlar bi rüya gibi uyanınca çok kötü bi rüya gördümm annem diye öperek anlatacağım sanki şu hayatta bana ait olan benim olan tek gerçekti bana huzur veriyordu o benim yaşam kaynagımdı ben ona muhtaçmışım ben onsuz hiç birşeymişim hemen aynı gün yeni kedi sahiplendi erkek arkadaşım Tomris in yatağı boş kalmamalı o da bunu isterdi dedi ama yeni gelen Bu cana yakınlık gösteremiyorum aklım hep canım kızımda bu cana da yazık biliyorum umarım onun hakkına girmiyorumdur ama kalbim kızımda olduğu sürece bu mümkün olmayacak gibi sizce ne yapmam gerekiyor evin her yeri Tomris re göre dekor edilmişken şimdi kıZımın olduğu yerlerde başka bi can geziniyor ve öyle yanaşıyor ki bana sanki yasımı hissediyor canımın yandığını bildiği için beni teselli etmeye çalışıyor b u acı diner mi bilmem ama KESK’e ya ah be kzım biz ne güzeldik ya KESK’e seni koruya bilseydim ah ah ah kocaman bi boşluk var hayatımda 😞😞😞
Ben de bugün biricik kızım Ciliko’nun araba çarpması sonrası öldüğünü öğrendim. Çok acı Rabbim sabır versin… Ağladım çok ve acımı arkadaşlarımla paylaştım. Ölüm var bir gün bizde öleceğiz. Onun için hayırlısı buymuş, yaşadığımız her anın kıymetini bilip ona göre güzel işler yapmaya bakalım…
Bugün aşağıda bir sürü kan gördük, çöpte de kedim yatıyordu. Korkudan sadece kuyruğuna baktım oda kanlıydı araba dediler ama kapının önünde yatıyormuş yani araba çarpması imkansız. Şu an aşağıda kanı bile duruyor, diğer kediler falan kokluyor kanı sileceğiz şimdi ama daha geçen gün onu elimle besledim. Nasıl bugünden sonra göremeyeceğim onu anlamıyorum… Bundan bir kaç hafta önce de yeni doğan yavruları öldü. Birkaç gün onları çağırmaya çalışıyordu miyavlıyordu ama onlar ölmüştü şimdi onu bu halde görmek acı veriyor.