En yakın arkadaşınızı, kedinizi kaybetmenin ne büyük bir acı olduğunu biliyoruz. Bu dönemi sağlıklı bir şekilde atlatmak için neler yapacağınızı bilmek ister misiniz?
Kedim öldü ! Onu unutamıyorum diyorsanız makalemizi sonuna kadar okumanızı öneririz. Bu makalede kedisi ölenlerin hikayesi de bulunuyor. Evcil hayvanını kaybetmek aileden birini kaybetmek gibi hissettirirken bu acıyla nasıl başa çıkacağınızı bilmiyor olabilirsiniz. Bütün gün oyunlar oynadığımız, evin her köşesinde koşuşunu izlediğimiz kedimiz öldüğünde ne kadar büyük bir boşluk yaşadığınızı anlayabiliyoruz. Özellikle sosyal medya hesabımıza gelen ‘kedim öldü ne yapacağım’, ‘ölen kedimi unutamıyorum depresyondayım’ ve benzeri mesajlarınız bizi çok üzdü.
Kedisini kaybeden tüm takipçilerimizin acısına ortak olduğumuz gibi onlar için elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Bu yazımızda sizlerin acısını bir nebze de olsa hafifletecek tavsiyeler verdik. Çok zor bir dönemden geçtiğinizin farkında olarak bu dönemi en sağlıklı şekilde nasıl atlatabileceğinizden bahsetmek istiyoruz.
Peki, kedisi ölenler neler yapmalı ? Bu süreci nasıl atlatmalı? Acınızı paylaşmak için sizlere aynı dönemlerden geçen insanların hikayelerinden ve bu dönemleri nasıl atlattıklarından bahsetmek istedik. İşte kedisini kaybedenler için önemli tavsiyeler…
Kedim Öldü Unutamıyorum!
Kedi sahiplendiğinizde onun tüm sorumluluğunu üstünüze alıyor ve her anında yanında oluyorsunuz. Mamasını, suyunu, oyuncaklarını büyük bir heyecanla aldığınız anlar vardır. Günün yorgunluğunu kedinize sarılarak atlattığınız dönemler olmuştur. Onlar en iyi arkadaşınız, dostunuz, ailenizden biri olur. Bu nedenle kediniz öldükten sonra hemen unutmanız elbette çok zor olacaktır. Büyük bir boşluk hissiyle birlikte evcil hayvanınızı çok özleyeceğiniz bir süreç bu. Kedinizle birçok anınız olması, uzun zaman birlikte vakit geçirmeniz onu hemen unutmanıza engel olacaktır.
Bu dönemde öncelikle şunu bilmeniz gerekiyor; oldukça normal bir süreçten geçiyorsunuz. Kedinizi kaybettikten sonra hemen unutmanız, o acıyı hemen bastırmanız zordur. Tıpkı en sevdiğiniz arkadaşınızdan kopmuşsunuz gibi bir his yaşıyor olabilirsiniz. Bu hissin hiç geçmeyeceğini de düşünüyor olabilirsiniz. Ancak unutmayın ki bu geçici bir süreç. Bu dönemde sağlığınıza dikkat etmeniz ve toparlanmanız gerekiyor. Kendinizi buna hazır hissettiğiniz an yavaş yavaş normal yaşantınıza dönmelisiniz.
Yaşadığınız süreçle ilgili aynı dönemden geçen ve bu yaşadıklarınızın normal olduğunu gösteren hikayelerden bahsetmek istiyoruz.
Sosyal medya hesabımıza mesaj atan Büşra Ö. kedisini kaybetmenin acısını şöyle anlattı:
Kedimi sahiplendiğimde henüz 4 aylıktı. Hareketli, oyun oynamayı çok seven kıpır kıpır bir kediydi. Kısa sürede bana alıştı ben de ona. Sınava hazırlandığım için derslerime odaklanmam gerekse de ben onu hiç ilgisiz bırakmadım. Kedim de beni bu dönemde hiç yalnız bırakmamıştı. Neşeli, hareketli kedim bir gün enerjisini kaybetti, Hiç yerinden kalkmadı, bütün gün bir şey yemedi. Normalde öyle değildi. Onu ilgisiz bıraktığımı düşünerek vicdan azabı çektim saatlerce ilgilendim ama yerinden kalkmadı. Veterinere götürdüğümde viral enfeksiyon olduğunu söyledi. İğne yaptı ancak eve geldiğimizde kedim hala halsizdi. Hiç mama yemedi sadece su içiyordu. Ölmeden önce ağlayarak kedimi odama aldım bütün gün yanımdan ayırmadım. Son miyavlayışlarını hala unutamıyorum. Ölen kedimi unutamıyorum, ne yapmam gerek lütfen yardım edin.
Kedisi Ölen Takipçimiz Büşra Ö.
Diğer takipçimiz Özgür E. kedisinin ölümünü bize şöyle anlattı:
Sürekli apartmanın önüne gelen siyah tüylü, şişman çok sevimli bir kedi vardı. Diğer kedilerle çok kavga ediyor diye onu yanıma aldım. Başlarda çok iyiydi, yemek yiyordu oyun oynuyordu alışmıştı bana. Sonra kedimin zayıflamaya başladığını fark ettim. Mamasını sevmediğini düşünüp farklı bir mama aldım. Ama yine de yemedi. Daha fazla zayıflamadan veterinere götürdüm kedi lösemisi teşhisi koydular. Daha önce kontrollerini yaptırmadığım için vicdan azabı çekiyorum ne yapabilirim?
Kedisini Kaybeden Takipçimiz Özgür E.
Kedi sahiplendikten sonra bütün sorumluluğunu alarak elinizden geleni yaparsınız. Kediler de tıpkı insanlar gibi çeşitli hastalıklar veya kazalar sebebiyle hayatını yitiyor. Bu süreçte kendinizi suçlamadan, sakin bir şekilde bu acı ile yüzleşmeniz gerekiyor. Çok üzgün olduğunuzda size iyi gelen şeyler var. Eğer konuşmak içinizi rahatlatıyorsa mutlaka acınızı sevdiklerinizle paylaşın. Bu acıyı duymak, hakkında konuşmak iyi gelmiyorsa bir süre konuşmayın. Kafanızı boşaltabileceğiniz aktivitelere yönelebilirsiniz. Kitap okuyun, film izleyin, sevdiklerinizle zaman geçirin. Acınızı ancak yüzleşerek atlatabilirsiniz. Bu dönemi kabullenin ve atlatmaya karar verin. Bir süre sonra daha sakin bir döneme gireceksiniz.
Kısırlaştırma Sonrası Kedim Öldü
Kediler farklı sebeplerle yaşamını yitirebilir. Bu nedenle sahiplendikten sonra sağlık kontrollerinin kesinlikle yapılması gerekir. Nadiren karşılaşılan bir durum olsa da kısırlaştırma sonrasında kedilerin ölmesi mümkündür.
Kısırlaştırma ameliyatı öncesinde ve sonrasında dikkat edilmesi gereken noktalar vardır. Bununla birlikte yanlış operasyon kedinin ölmesine sebep olabiliyor. Kısırlaştırma sonrasında veteriner hekimlerin söylediklerini harfiyen uygulamalısınız. Kediniz muhtemelen ameliyat sonrası sizinle eve döner. Eğer hekiminiz kontrol altında olması gerektiğini söylemişse başından ayrılmayın, ilgilenin ve şefkat gösterin.
Eğer kediniz kısırlaştırma ameliyatı sonrasında aşağıdaki belirtileri gösteriyorsa mutlaka veterinere götürmeniz gerekiyor.
- titreme
- kusma
- iştahsızlık
- kilo kaybı
Dikişlerini aldırmak için zamanını geçirmeden onu doktoruna götürün ve bu süreçte hiç yalnız bırakmayın.
Kısırlaştırma sonrası kedinizi kaybetmeniz düşük bir ihtimaldir. Ancak bu ameliyatı yaptırmış olmanız sizin suçunuz değil. Kedinizin ölümünün ardından acınızla yüzleşin ve onun yokluğunu kabullenin. Yerini dolduramayacağınızın farkında olmanız acınızı hafifletecektir. Bu dönemde sevdiklerinize zaman ayırın ve teselli almaktan çekinmeyin. Yaşadığınız acıyı hafife alan ve canınızı sıkacak konuşmalar yapacak insanlarla bir süre iletişim kurmayın. Bu tarz yaklaşımlar kendinizi daha kötü hissetmenize sebep olacaktır.
Rüyada Ölen Kedimi Gördüm
Hayvanlar ve insanlar arasındaki bağ saf ve güçlüdür. Bu sevgi giderek artar ve kediniz sizin bir parçanız haline gelir. Evinizde ona ait eşyalar, telefonunuzda onun resimleri ve videoları olur. Gün içinde yaşadığınız stresi ona sarılarak atlatırsınız. Böyle bir bağınız varken onu kaybetmek elbette çok zor bir döneme girmenize sebep olacaktır. Bu süreçte kedinizi rüyanızda görmeniz yaşadığınız acı ve hatıralarınız sebebiyle normaldir. Bilindiği üzere rüyalar bilinçaltının yansımasıdır.
Çok özlediğiniz ve yerini doldurmadığınız kedinizin ölmesi üzerine rüyanıza girmesinin normal olduğunu unutmayın.
Rüyada görmek onu daha çok özlemenize sebep olacaktır. Kediniz öldükten sonra atlatamıyor, rüyanızda görüyor ve bu boşluğu nasıl dolduracağınızı bilmiyorsanız yapabileceğiniz bazı şeyler var.
- Bu dönemde kedinin eşyalarını görmek sizi daha çok etkiler. Mümkün olduğunca onun uyuduğu odada uyumamaya çalışın.
- Eşyalarını uzaklaştırmaya kıyamasanız da bu eşyalar psikolojinizi olumsuz yönde etkileyecektir. Mama kabını, yatağını, oyuncaklarını sahipsiz kedilerle paylaşın. Unutmayın ki bunlara ihtiyacını olan onlarla sevimli dostumuz var. Hem onlara hem kendinize iyi gelecek bir adım atarak eşyalarını görmemeye çalışın.
- Kedinizin resimleri ve videoları mutlaka telefonunuzda vardır. Bu güzel anılarınıza bir süre bakmayın. Bu dönemde elinizden geldiği kadar onu hatırlatan şeylere bakmayın.
- Size kaybettiğiniz kedinizi hatırlatabilecek diğer şeylerden uzak durun. Bu bir müzik parçası, bir film olabileceği gibi kedinizin tırmalayarak iz bıraktığı bir koltuk da olabilir.
Rüyalarınıza girmesinin en büyük sebebi bunlardır.
Kedinizi kaybettikten sonra bu acıyı paylaşmak ve aynı dönemden geçen insanlardan tavsiyeler almak size iyi gelecektir. Eğer siz de kedinizi kaybettiyseniz, bu acıyı yaşadıysanız, yorumlarda paylaşabilirsiniz.
Kedisi ölen ziyaretçilerimizden bu dönemde neler yaptığını, nasıl atlattığını diğer takipçilerimizle paylaşmasını rica ediyoruz, böylece onların acılarına ortak olabiliriz. Desteğe ihtiyacınız varsa bizlere her konuda yorumlardan veya sosyal medya hesaplarımızdan ulaşabilirsiniz.
Bir gün bir kedi yeni doğum yapmıştı, iki dişi yavru dünyaya getirmişti. Birkaç gün sonra kayboldu ortadan yavrular sahipsiz kaldı, ikisini birden alamadım birini başkaları sahiplendi öbürünü de ben almıştım. Çok tatlıydı çok sevmiştim başta ailem karşı çıkmışlardı ama sonra herkes çok sevmişti. İsmini Fistan koydum ona çok iyi baktım elimden geldiği kadar yedirdim, içirdim, banyosunu yaptım, oyunlar oynadım ve hastalanınca kendi imkanlarımla iyi ettim.
Ona artık çok alışmıştım ona aylar geçti büyüdü ve geçen günlerde birden yemeden içmeden kesildi. Hiçbir şey yemedi, içmedi, titredi, öksürdü ve sürekli üşüyordu. Onu veterinere götüremedim ve bu akşam onu kontrol etmeye gittiğimde cansız kaskatı kesilmiş şekilde gördüm. Evet, kedim ölmüştü çok üzgünüm son zamanlarda onunla iyi vakit geçiremedim, oyunlar oynayamadım çok boşlamıştım onu… o yüzden hem vicdan azabı çekiyorum hem de öldüğü için çok üzülüyorum özlüyorum. Çok kötüyüm onu çok seviyorum… 18/01/2023 Çarşamba saat=00:30
Ben kedimi oğlumu ve canımı biraz önce kaybettim. Evimde ve kalbimde buz gibi bir boşluk var. Kalbim ağrıyor… Benim en yakın arkadaşım, sevimli sıpamdı. Koltukları ve sandalyeleri yolar, ben çalışırken arkama çıkardı. Hayat bu mu? Ne istedi 6 yaşındaki hayatı seven oğlumdan? Çok iyi baktım acı çektirmedim şu an ben acı çekiyorum. Nefessiz kaldım. Keşke bana olsaydı böbrek yetmezliği ona değil… 4 günde oğlumu aldı benden.
Benim kedim de geldiğinde bir buçuk aylıktı, bahçeden aldık. Veterinere götürdük bir şey yok dediler, tam dört aylık olmuştu. Çip taktik yasa gereği bir hafta önce iki gün önce
halsizleşti ve hiç bir şey yemedi içmedi. İki günde bir kilo verdi sürekli yattı ve dün saat onda ellerimde öldü. Ben de bu durumu kabullenmeye çalışıyorum artık.
kedim kaybolmuştu onu çok özlüyorum
Öncelikle herkese baş sağlığı diliyorum…
1.5 sene önce kızım Mia’yı sahiplendim. Ailemdekiler ne kadar karşı çıktıysa da aldım onu. Sonra herkesin sevgilisi oldu… Kedi sevmeyen ailem, kedi aşığı olmuştu. 6 ay önce kızımı çiftleştirdim. Tek seferlik olarak, sonra kısırlaştıracaktım. 6 yavrusu oldu, 5’ini sahiplendirdik. 1 tanesi yanımızda kaldı. Adını Mavi koyduk, gözlerinden dolayı. İnanılmaz uysal ve mazlum bir kediydi Mavimiz. Yürürken ayaklarımıza dolanır, sev beni diye yatardı önümüze mırlayarak. O masumluğu hiç bir zaman unutmayacağım… Bir arsızlığı olmazdı. Oyuncaklarıyla oynar sonra yanımızda biter kendisini sevdirirdi sürekli. Çok hayvan besledim lakin mavi kadar mazlum, masum ve akıllısını hiç görmedim. Arkadaşım istemişti onu ben de tamam dedim. Gelip aldı Mavi’yi ve otogara gitti. Ayrılırken üzülmüştüm ama iyi bakılacaktı, sorun etmedim o kadar. Kardeşim Mavi’nin gittiğini duyunca beni aradı hüngür hüngür abi verme diye.
Arkadaşımı aradım ve otogara gittim hemen Mavimizi alıp eve getirdim tekrar. 1 hafta sonra site görevlisi aradı. Aşağıda ölü bir kedi var sizin mi diye. Biz hayır dedik bizimkiler içerde oynuyor… İçime kurt düştü Mavi’yi aramaya başladım hemen. Lakin Mia (annesi) varken Mavi yoktu ortada. Bir yerlere saklanmıştır diyordum içimden ama içim içimi kemiriyordu. Aşağı indim görevli ile konuştum tekrar çöp konteynırına atmış. Çöpe bakmaya gittim ama ayaklarım sürünüyordu resmen “ya oysa?” Çöpe vardığımda o manzarayı gördüm bembeyaz tüyleriyle masumca yastıyordu kızım içinde. Kaynar sular indi başımdan aşağı… Elimi götürdüm üstüne titreyerek, dokunduğumda vücudu kaskatı kesilmişti. Kafasını kaldırdım yüzüne bakmak için. Tek gözü açıktı buz mavisi.. Ağzında ve burnunda kan vardı. Balkondan düşmüş biz içerde onuyor zannederken. Tel olmayan tek balkondan… 15 dakika önce annesiyle oynuyordu kızım ve sonra o cansız bedenini aldım kucağıma. O masum yüzü kanlar içindeydi. Akşam saati olduğu için hayvan mezarlığına gömemedik, morga götürdüm. Ertesi gün gömdük Mavimizi. O 6 aylık ömründe meğerse ne kadar bağlamış bize kendini… Elime doğmuştu, ellerimle temizledim onu doğduğunda. Gözünü ilk açan oydu yavruların arasında ve yine ilk o kapattı.. 🙁
Ben 30 yaşında bir erkeğim. Biraz mizacım serttir pek etkilenmem olaylardan kolay kolay lakin mavi çok etkiledi, gözümün önünden gitmiyor. Önüme yatmaları, mırlaması, o masumluğu.. Nasıl bir acı böyle bu? Kahrediyor insanı… Tüm aile perişan olduk, 65 yaşındaki babam dahi hüngür hüngür ağlıyor herkes. Pek belli etmemeye çalışsam da yalnızken ağlıyorum ben de sürekli.2 gün oldu mavimden ayrılalı. Allah’ım nasıl bir acıdır bu, yürek buna nasıl dayanır? Çok ölüm gördüm, düzinelerce hayvan besledim ama hiç böyle olmamıştım. İçim parçalanıyor… Kızımın sesini bir daha duyamayacak olmam, mırlamasını bir daha işitemeyecek olmam ve en kötüsü böyle bir ölüme kızıma yakıştıramıyorum. Çok acı çekti mi? daha hızlı olsaydım kurtarabilir miydim onu? O an yanında olamamak çok koyuyor adama.
Ahirette Allah nasip ederse kızıma kavuşacağım hayaliyle avutmaya çalışıyorum kendimi…
Kedim Behlül 9 aylık ona son iki ayda arkadaş getirdim Bihter. Koyun koyuna uyudukları günün bir gün sonrası halsizdi. Ağzını açık gördüm veterinere götürdüm ateşi vardı Coronası patlamış. 24 saat olmadı veteriner kötü ihtimale hazırlıklı olun diye. Benim oğlum bugün melek olacak… Seni asla unutmayacağım benim pembe dudaklı herkesi kendine hayran eden asil oğlum kalbimde bir ömür benlesin ❤️👼🏻
Benim Kömür Diye Bir Kedim Vardı. Evde Besliyordum. Aldığım Günden Beri Çok Çabuk Alıştı Bende Ona Alışmıştım. Benimle Oyun Oynardı Koşardı, Tırmalardı… Sonra Kedim Sosis Yedi Çok Hızlı Bir Şekilde. Öksürmeye başladı. 2 Gün Sonra Onu Yerde Halsiz Ve Kör Şekilde Buldum. Veterinere Götürdüm. Beni İçeri Almadılar. Eve Geldim Yine Aynı Halinde. Değişmedi Nöbetler Geçirdi. Kustu, Nefes Almakta Çok Zorluk Çekti. Onun Yanından Ayrılmadım. Kedim Garip Sesler Çıkarttı. Öleceği Zaman Patisini Bana Uzattı. Öldü. Ben Kedimi Rüyamda Ölü Bir Şekilde Yaralı Bir Şekilde Görüyorum. 9 Ay Geçti Ben Hala Çaresiz Ve Mutsuzum. Mezarına Gitmek İstiyorum Ama Gidemiyorum. Lütfen Ne Yapacağımı Söyleyin Çok Çaresizim.
Kedim dün öğlen öldü. Altı yılım onunla geçmişti, evlilik dolayısıyla gurbete gittiğimden son on aydır ayrı kalmıştık. Son zamanlarda Türkiye’ye seyahatim için planlar yaparken aklımda tek bir düşünce vardı o da kızıma kavuşmak, onunla hasret gidermek… Bunlar arasında bana ulaşan ölüm haberi oldu, o kadar üzgünüm ki durup durup ağlıyorum. Bir de hamileyim, ailemden de uzağım.. Hassas bir dönemimde tek dayanaklarımdan biri olan kızımı kaybetmek bana çok acı verdi. Allah’ın emanetiydi, ondan çok şey öğrendik ailecek. Hepimiz onu çok sevdik.. Bizi seçtiğin için çok şanslıydık yavrum, seni hiç unutmayacağız annem. Bir tanem… Elhamdülillah sana sahip olduğumuz için…
Miniğim 4 yaşındaydı. 2 gün önce banyoda bir şey düsürüp hızlıca çıktı. Sonra acı acı bağırmaya başladı. Hemen koştum gittim. Kucağımda can verdi. Evde hayat durdu. Yemiyoruz, içmiyoruz, uyumuyoruz… Allah’ım bu nasıl bir acı? Nasıl unutacak nasıl geçecek bu acı bilmiyorum. Tek bildiğim ağlamak, ağlamak, ağlamak… Gözüm gibi bakıp büyüttüm. Evin en kıymetlisiydi. Sabah ilk onu gorurduk.Eşim, çocuklarım ve ben acıdan kıvranıyoruz. Allah’ım yardım etsin bize ve kedisini kaybedenlere. Tarifsiz bir acı çünkü…
Kedim bu sabah beşe doğru öldü.. salı günü hastalandı.. cumartesi sabah beşe doğru öldü.. kalbim paramparça.. üç aylıktı.. muhteşem bir varlıktı.. az evvel çocuklarımla onu gömdük. Dört gün içinde viral bir sebeple veteriner kontrolünde olmasına rağmen çok halsiz ve acı içindeydi.. avucumda ellerimde can verdi. Seni hep seveceğim Boncuk’um… diğer kedim minik ve ailem Boncuk olmadan yarım kaldık.
Kedim Turşu’yu 1 aylıkken sahiplendim. Çok kıpır kıpır bir kediydi. Evde her yeri altüst ederdi. Ama gün sonunda mutlaka gelir kucağımda uyurdu.4 aylık olduğunda zıplamaya başladı. 7.katta oturuyorum ve küçükken balkona çıkmasına izin veriyordum. Bir gün trabzanlarda yürüdüğünü gördüm o günkü korkumu hala hatırlıyorum. Ödül mamasını görünce indi. Ondan sonra sürekli peşinde dolandım bir daha yapmasın diye. Yaz ayları olduğu için ailem balkon kapılarını açık bırakıyordu mecbur hava sıcak. Ama annem ve babam emekli hep evdeler. Turşu ne zaman çıksa hemen indirirlerdi çoğu zaman da izin vermezlerdi çıkmasına. Tabi yine de benim gönlüm rahat değildi. Ben gördüğüm her açık kapıyı kapatıyordum. Bir şekilde hiçbir zarar gelmeden atlattık yazı. Kış girdiğinde de zaten kapılar kapalıydı. Turşu’nun dışarı çıkabileceği bir yer kalmamıştı. Bugün evde Turşu ile oynuyordum sonra gitti yanımdan ben de telefon oynamaya başladım. Bir saat sonra hiç etrafta görmeyince bir yerde uyudu sandım sakince etrafı aradım. Ama yoktu. Balkon kapıları da kapalıydı. Balkona bakmak hiç aklıma gelmedi. Sonra ablama söyledim bulamadığımı. O da balkona çıktığında aşağıda görmüş meleğimi. Geç kalmışım çok… Yatak odasındaki tuvaletin ufacık penceresinden çıkmış balkona. O pencereye ulaşmak içinde duşa kabinin üstüne zıplamış bir şekilde çıkmış balkona. Hiç yapmamıştı daha önce. Aklımın ucundan geçmezdi böyle olacağı. Mahvoldum onu öyle görünce kabullenemedim. Daha bir saat önce yanımda oynuyordu fotoğraflarını çekmiştim. 7. kat olunca hiç şansı olmadı maalesef. Nasıl atlatacağımı bilmiyorum. Daha yeni mama almıştım ona. Oyuncakları evin her yerinde. Kendimi suçluyorum çok fazla acı çekmemiş olmasını umuyorum. 7 ay boyunca beni çok mutlu etti. Güzel bir yere gittiğini biliyorum. Seni çok seviyorum Turşu umarım beni affedebilirsin. 09.11.2022
Allah sabır versin kardeşim… çok üzüldüm… ben de bu sabaha karşı viral hastalıktan kaybettim küçük kızımı.. daha üç aylıktı…kendini suçlama… cennette kavuşun… koşarak değil uçarak gelecek yanına inşallah cennette.
10 Ekim 2022 pazartesi 15 yaşında, dostum, arkadaşım kızımı kaybettim. 2 saat içinde acı çekerek öldü. Veteriner hemen tahlil yaptı ve o esnada anemi olmuş. Ağzı dili yok nasıl söylesin bana 😔 Can çekisine şahit oldum, unutamıyorum, boşluktayım ve acı çekiyorum. Sabah akşam ağlıyorum insan ölümünden bir farkı yokmuş. Canım kızım senin yokluğuna alışmak zor olacak. Kalbim acıyor…
Ben kedimi dün kaybettim binadan düştü veterinere götürdüm iğne vurdu iç kanaması var dedi. Kedim orada öldü çok kötüyüm. Resimlerini bile çizdim içim hala yanıyor 1 yaşı bile olmamıştı. Çok tatlı ve farklı renklerde gözlerini çok özledim canım Quzzam…
Ben de dün kedimi kaybettim. Komşuya gitmiştim eşim ve çocuklar evdeydi. Eşim çocukları uyutmuş sonra kedi oynuyormuş. Bir anda boğazından ses gelmiş eşim müdahale etmeye çalışmış ama çıkaramamış. Sanırım düğme tarzı bir şey boğazını tıkadı ve kötü bir şekilde oldu. Sağlıklıyken ölmesi bizi çok üzdü.. Kazara oldu. Unutamıyorum. Onu çok özlüyorum. Kendimi suçluyorum. Onu yalnız bıraktığım için yanında olsam belki bu olmayacaktı.
Hayvanlara dokunmaya hep korkardım, bir gün dişi bir kedi gördüm kapıda atmışlar belli korkuyordu. Besledim sonra dedim ki, korkumu yenip ona dokunayım sonra başardım birlikte uyuduk büyüdü kızım gibi seviyordum sonra vicdansızın biri ezmiş. Hamileydi yakın zamanda doğuracaktı… hep merak ediyorduk nasıl yavruları olacak diye izin vermediler asi kızımı bu sabah kaybettim onu çok özleyeceğim.
Ben iki tane yavru kedi buldum, bir de büyük bir kedi vardı. Annesi sandım yavrulara dokunmadım ama büyük kedi küçüklerden birini öldürmüş, diğerini de kaçırmaya çalışırken düşürmüştü. Öleni gömdüm düşeni de evime aldım. Süt tozuyla besledim, sıcak tuttum, geceleri uyumayıp ona baktım. Her şey çok iyiydi. Bu arada yavrular doğalı bir gün falan olalı buldum onları. Bir haftalık falan oldu, azcık büyüdü. Son iki gündür yemek yemiyordu burnu da tıkalıydı. Veterinere götürdüm annesiz olmasına rağmen gayet sağlıklı dedi bana sadece vücut ısısı düşmüş. Gittim eve yatağına koydum altına da sıcak su torbası uyumasını bekledim. Az vakit dizi izleyim dedim birkaç saat sonra baktığımda o ağzı açık bir şekilde ölmüştü…. Gitmiyor o an gözümün önünden gitmiyor elimden gelen yaptım yaşaması için bu bir haftalık süreçte ona bütün sevgimi verdim çok bağlandım gece kendini miyavlayarak yatağından atmasını, sürekli göğsümde uyumasını onun her şeyini çok özledim. Ne yapacağım bilmiyorum daha bebekti o masumdu yaşamayı hak ediyordu ama gözlerini açtığını bile göremedim…
Daha dün kedimi kucağıma alıp dakikalarca öpüp kokladım ve ben sensiz yaşayamam hep benimle kal gibi şeyler söyledim ve gecesinde kedime araba çarptı ve öldü veterinere bile götüremedim hemen melek oldu. Onu kucağımda hayatına son verişi aklımdan çıkmıyor acımı tarif edemiyorum sadece ağlayabiliyorum o benim bir parçamdı hala bunun sadece kötü bir rüya olmasını umuyorum ama maalesef o artık melek…
3.5 yaşında bir kedi aldım. Vücudunda yaralar vardı ve sürekli salya kusuyordu. Veterinere bırakmışlar ben de sahiplendim. Veteriner, hastane derken bütün tedavilerini yaptırdım. Ama cinsinden dolayı hareketsiz bir kediydi. Biz ona esprisine suratsız derdik öyle severdik. Ama gece ayak ucumda yatardı sonraları kızımın kucağında uyumaya başladı. Dolabın önünü beklerdi yaş mama ya da et tavuk versinler diye ne zaman dolabı açsam miyavlardı. Kendini çocuklardan başka kimseye sevdirmezdi. Ama burnundan kıl aldırmazdı.
Ben onu öyle severdim ama yaralı geldiği için o mutlu olsun diye elinden geleni yaptım. 11 ay kısa bir süre belki ama inanın onun her anını biliyorum ne istediğini ne sevmediğini.. dun sabah 7 katın balkonundan düştü evde daha koştuğu çok nadirdir. Sürekli mama yer ve uyurdu. Çok vicdan azabı çekiyorum. Sürekli anılarım geliyor aklıma. Sanki tedavisini yaptırdım ama en büyük acıyı yaşatmış gibi hissediyorum kendimden nefret ediyorum çok kızıyorum kendime. Rabbim beni affetsin. Balkon yüksekti nasıl oraya atladı o uyuşuk hali ile aklım almıyor.
Onu çok özlüyorum 😔 Terastan aşağı bakamıyorum. Lütfen evde evcil hayvanı olan arkadaşlar siz de benim gibi yapmayın belki de bir file geçirseydim bunlar olmazdı. Kendimi hiç bir şekilde affedemiyorum. Kuzum bir melek oldu ahirette de toprak olacak onu hiç göremeyeceğim. Beni affetmesi için yalvarıyorum Allah’a. Seni çok seviyorum beyaz pamuğum, mavi gözlüm. Beni affet…
Ben kedimi gördüğüm günü dün gibi hatırlıyorum. Yağmurlu havada sokağın ortasında siya minik yavru bir kedi yatıyordu. Ne yürüyebiliyor, ne kalkabiliyordu. Sadece acı acı miyavlıyordu. Onu eve götürdüm sıcacık yorganın üstüne koydum. Mama verdim su verdim onunla ilgilendim. Birkaç güne kalmaksızın ayaklandı sağlığına geri kavuştu. Çok hareketli, oyuncu, komik ve cana yakın bir kediye dönüştü. Her gece yanıma gelir mırıldayarak koynuma sokuşurdu ve kıvrılarak yatardı. Sürekli beraber uyurduk onunla. Her sabahta dudağımı yalayarak uyandırırdı beni. Ayağımdan hiç ayrılmazdı. Her eve geldiğimde kapı kenarında pusu kurar ve ayağına atlardı. Aklı sıra oyun oynuyordu benimle. Ona güzel bir yuva, çeşitli oyuncaklar, kaliteli mamalar alırdım. Paramın yarısından fazlasını ona harcadım sürekli onunla ilgilenirdim. Bu yalnız günlerimde bana bir sırdaş bir dost olmuştu… Bugün komşum beni evine davet etmişti. Beraber yemek yiyelim falan diye. Bende davetini kabul ederek evine gitmiştim. 4-5 saat komşumla oturduktan sonra geri eve geldiğimde kedim evde görünmüyordu. Her yeri aradım ama bulamadım. Korkuyla camdan aşağıya baktım “Belki camdan mı düştü” diyerek ve düşüncem doğru çıktı. Cansız bedeni yere serilmişti üzerinde karıncalar geziyordu. Hemen aşağıya inip baktığımda cansız bedeni taş gibi olmuştu. Nasıl bir acı çektiysem gördüğüm anda hüngür hüngür ağlamaya başladım ki hâlâ ağlıyorum. Kedimi alarak bahçemdeki toprağa gömdüm ve ağlayarak geri evime çıktım. Kedimin ölümü tamamen benim suçum çünkü camı açık bırakarak evden giden benim. Keşke camı kapatsaydım. O zaman böyle bir şey olmazdı… Kendi canımdan çok sevdiğim çocuğum benim dikkatsizliğim yüzünden öldü. Oyuncaklarını odama aldım hâlâ yanımda olduğunu hissedeyim diye. Saatlerdir dua ediyorum umarım onu her gece rüyamda görürüm. Allah kimseye böyle bir acı yaşatmasın…
Şu an tarih 13.07.22 saat 23:59… hayatımda ilk defa bana yalan söylemeyen her zaman mutlu eden huzur veren arkadaşlarım olmuştu. Ablam yurtdışına gidecekti ve 3 tane kedisi vardı (Musti, Aliş ve Dobi) onları götüremeyeceği için bana bırakmıştı. Musti 6 aylıktı diğer iki yavrum da 2 aylıktı. ilk defa evimizde ailemden başka birileriyle yaşayacaktık ilk günler o kadar korkuyordum ki hiçbirine yaklaşamıyordum. Alıştıkça o kadar çok sevdim ki onları sadece onlara zaman ayırır oldum sanki kendi çocuğum gibi kardeşim gibi oldular… onlar hayatıma girdikten sonra her şey çok farklı geliyordu hayata bakış açımı değiştirmişlerdi resmen. Aralarından biri çok farklıydı Mustim canım oğlum geceleri mırlaya mırlaya yanıma gelir benimle uyur ama battaniyenin üstüne yatmadan uyuyamazdı ille ser derdi o battaniyeyi küçücük partileriyle ellerimle oynardı, uyurken bende kafasını okşardım hemen ayaklarını havaya kaldırıp öyle yatmaya devam ederdi. Bazen geceleri odamın kapısını kapatırdım gelip kapının önünde miyavlayarak açmamı isterdi yanıma yatacak ya oğluşum canım benim.
Tarih 06.07.22 Mustim 1.5 yaşındaydı. ilk defa o gün kusmuştu sebebini anlamamıştım, ertesi gün daha fazla kusmuştu hemen veterinere götürdüm. Veteriner idrar kesesinin dolu olduğunu söyledi ve sonda takacağız dedi. İyi olacaksa her şeyi yapalım dedim sonra taktılar eve getirdim ama Mustim eskisi gibi değildi yemek yemiyordu, sadece su içiyordu ve gün geçtikçe daha da halsizleşmeye başlamıştı. Başka bir veterinere götürdüm böbreklerinde büyüme var dediler ve ultrasonla bana da gösterdiler biri yumruk kadar olmuştu diğeri daha küçüktü ve taş vardı durumu kritik dediler canımdan can gitmişti elimden hiçbir şey gelmiyordu. tarih 10.07.22 veterinerden eve getirdim sanki felçli gibiydi hiçbir şekilde hareket edemiyordu. 1-2 kere ayağa kaldırmaya çalıştım ama basamıyordu kendi ellerimle kaşıkla su içiriyordum sadece ve belki yer diye de şırıngayla yaş mama vermeye çalışıyordum ama yemiyordu… onu öyle gördükçe içim parçalanıyordu meğer o gece onu canlı canlı gördüğüm son geceymiş. Mustimi daha rahat uyur belki diye yanıma almamıştım ama yan tarafımda yatıyordu.
Tarih 11.07.22 saat sabah 05:00 annemin oğlum kalk Mustimiz nefes almıyor sesiyle uyandım yataktan nasıl kalktığımı hatırlamıyorum. Kalbim sıkışmıştı hemen Mustime döndüm gözleri açıktı ama nefes alması durmuştu. Sizlere yemin ediyorum ben hayatımda böyle bir acı yaşamadım… 6 aylıktan 1.5 yaşına kadar yanımda olan oğlum yine yanımdaydı ama meğer bu sefer son kez yanımdaymış. 1 hafta önce sapasağlam olan canım oğlum 4-5 gün içinde lanet bir hastalık yüzünden toprak oldu. O gün sanki hayalet gibiydim hiçbir şey hissetmiyordum ta ki yurtdışında olan ablam Musti nasıl oldu diye arayana kadar… telefonla konuşacak gücüm yoktu anneme verdim o konuştu. 2 ay sonra gelecekti ablam her aradığında bizden çok çocuklarıyla konuşurdu mustiyi çok ozlemisti ve geldiğinde onu da İngiltereye götürecekti. Hepimiz yıkılmıştık. öğlen 12’ye doğru vücudu sertleşmişti Mustimin.
Gözyaşları içinde önce kolundaki serum yerini söktüm sonra da sondasını… dışarı çıktım oğlumu toprağa vermek için güzel bir yer baktım bir ağaç altı buldum gölge sonra eve döndüm oğlumu aldım gözyaşları içinde oğlumu gömdüm ama hala inanamıyordum nasıl olur diye ama tekrar söylüyorum sizlere yemin ederim ki ben hayatımda böyle bir acı yaşamadım. Şu an tarih 14.07.22 saat 00:39 baktığım her yerde hala Mustimi görüyorum dışarı çıktığımda Mustimin gittiği yerleri görüyorum, karşıda bahçeli evi olan amcanın oradan şu içip geri gelecek sanıyorum hala… Dobi ve Alişim de onun geleceğini düşünüyor. Sanki hala eminim o melek olduğundan beri normalde hareketli olan yavrularım sessiz sakin oturuyorlar. Uyurken artık yanım boş ellerimle kimse oynamıyor, ben seni çok özlüyorum be canım oğlum 27 yaşındayım ama çocuk gibi hüngür hüngür ağlayasım geliyor. Aklımdan bir an olsun çıkmıyorsun ve yanına gelemiyorum oğlum… Neden diye soracaksan da korkuyorum canım oğlum, inan çok korkuyorum ama inanıyorum bir gün tekrar beraber uyuyacağız. Seni çok seviyorum canım oğlum her zaman yanımda, aklımda olacaksın. Kendine iyi bak gittiğin yerlerde, görüşmek üzere canım oğlum.
Çok üzüldüm ve yorumunuzu okurken gözyaşlarımızı tutamadım 🙁 Umarım Musti çok huzurlu bir şekilde uyuyordur şimdi… Başınız sağ olsun, inşallah diğer dünyada Musti ile beraber olursunuz…