En yakın arkadaşınızı, kedinizi kaybetmenin ne büyük bir acı olduğunu biliyoruz. Bu dönemi sağlıklı bir şekilde atlatmak için neler yapacağınızı bilmek ister misiniz?
Kedim öldü ! Onu unutamıyorum diyorsanız makalemizi sonuna kadar okumanızı öneririz. Bu makalede kedisi ölenlerin hikayesi de bulunuyor. Evcil hayvanını kaybetmek aileden birini kaybetmek gibi hissettirirken bu acıyla nasıl başa çıkacağınızı bilmiyor olabilirsiniz. Bütün gün oyunlar oynadığımız, evin her köşesinde koşuşunu izlediğimiz kedimiz öldüğünde ne kadar büyük bir boşluk yaşadığınızı anlayabiliyoruz. Özellikle sosyal medya hesabımıza gelen ‘kedim öldü ne yapacağım’, ‘ölen kedimi unutamıyorum depresyondayım’ ve benzeri mesajlarınız bizi çok üzdü.
Kedisini kaybeden tüm takipçilerimizin acısına ortak olduğumuz gibi onlar için elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Bu yazımızda sizlerin acısını bir nebze de olsa hafifletecek tavsiyeler verdik. Çok zor bir dönemden geçtiğinizin farkında olarak bu dönemi en sağlıklı şekilde nasıl atlatabileceğinizden bahsetmek istiyoruz.
Peki, kedisi ölenler neler yapmalı ? Bu süreci nasıl atlatmalı? Acınızı paylaşmak için sizlere aynı dönemlerden geçen insanların hikayelerinden ve bu dönemleri nasıl atlattıklarından bahsetmek istedik. İşte kedisini kaybedenler için önemli tavsiyeler…
Kedim Öldü Unutamıyorum!
Kedi sahiplendiğinizde onun tüm sorumluluğunu üstünüze alıyor ve her anında yanında oluyorsunuz. Mamasını, suyunu, oyuncaklarını büyük bir heyecanla aldığınız anlar vardır. Günün yorgunluğunu kedinize sarılarak atlattığınız dönemler olmuştur. Onlar en iyi arkadaşınız, dostunuz, ailenizden biri olur. Bu nedenle kediniz öldükten sonra hemen unutmanız elbette çok zor olacaktır. Büyük bir boşluk hissiyle birlikte evcil hayvanınızı çok özleyeceğiniz bir süreç bu. Kedinizle birçok anınız olması, uzun zaman birlikte vakit geçirmeniz onu hemen unutmanıza engel olacaktır.
Bu dönemde öncelikle şunu bilmeniz gerekiyor; oldukça normal bir süreçten geçiyorsunuz. Kedinizi kaybettikten sonra hemen unutmanız, o acıyı hemen bastırmanız zordur. Tıpkı en sevdiğiniz arkadaşınızdan kopmuşsunuz gibi bir his yaşıyor olabilirsiniz. Bu hissin hiç geçmeyeceğini de düşünüyor olabilirsiniz. Ancak unutmayın ki bu geçici bir süreç. Bu dönemde sağlığınıza dikkat etmeniz ve toparlanmanız gerekiyor. Kendinizi buna hazır hissettiğiniz an yavaş yavaş normal yaşantınıza dönmelisiniz.
Yaşadığınız süreçle ilgili aynı dönemden geçen ve bu yaşadıklarınızın normal olduğunu gösteren hikayelerden bahsetmek istiyoruz.
Sosyal medya hesabımıza mesaj atan Büşra Ö. kedisini kaybetmenin acısını şöyle anlattı:
Kedimi sahiplendiğimde henüz 4 aylıktı. Hareketli, oyun oynamayı çok seven kıpır kıpır bir kediydi. Kısa sürede bana alıştı ben de ona. Sınava hazırlandığım için derslerime odaklanmam gerekse de ben onu hiç ilgisiz bırakmadım. Kedim de beni bu dönemde hiç yalnız bırakmamıştı. Neşeli, hareketli kedim bir gün enerjisini kaybetti, Hiç yerinden kalkmadı, bütün gün bir şey yemedi. Normalde öyle değildi. Onu ilgisiz bıraktığımı düşünerek vicdan azabı çektim saatlerce ilgilendim ama yerinden kalkmadı. Veterinere götürdüğümde viral enfeksiyon olduğunu söyledi. İğne yaptı ancak eve geldiğimizde kedim hala halsizdi. Hiç mama yemedi sadece su içiyordu. Ölmeden önce ağlayarak kedimi odama aldım bütün gün yanımdan ayırmadım. Son miyavlayışlarını hala unutamıyorum. Ölen kedimi unutamıyorum, ne yapmam gerek lütfen yardım edin.
Kedisi Ölen Takipçimiz Büşra Ö.
Diğer takipçimiz Özgür E. kedisinin ölümünü bize şöyle anlattı:
Sürekli apartmanın önüne gelen siyah tüylü, şişman çok sevimli bir kedi vardı. Diğer kedilerle çok kavga ediyor diye onu yanıma aldım. Başlarda çok iyiydi, yemek yiyordu oyun oynuyordu alışmıştı bana. Sonra kedimin zayıflamaya başladığını fark ettim. Mamasını sevmediğini düşünüp farklı bir mama aldım. Ama yine de yemedi. Daha fazla zayıflamadan veterinere götürdüm kedi lösemisi teşhisi koydular. Daha önce kontrollerini yaptırmadığım için vicdan azabı çekiyorum ne yapabilirim?
Kedisini Kaybeden Takipçimiz Özgür E.
Kedi sahiplendikten sonra bütün sorumluluğunu alarak elinizden geleni yaparsınız. Kediler de tıpkı insanlar gibi çeşitli hastalıklar veya kazalar sebebiyle hayatını yitiyor. Bu süreçte kendinizi suçlamadan, sakin bir şekilde bu acı ile yüzleşmeniz gerekiyor. Çok üzgün olduğunuzda size iyi gelen şeyler var. Eğer konuşmak içinizi rahatlatıyorsa mutlaka acınızı sevdiklerinizle paylaşın. Bu acıyı duymak, hakkında konuşmak iyi gelmiyorsa bir süre konuşmayın. Kafanızı boşaltabileceğiniz aktivitelere yönelebilirsiniz. Kitap okuyun, film izleyin, sevdiklerinizle zaman geçirin. Acınızı ancak yüzleşerek atlatabilirsiniz. Bu dönemi kabullenin ve atlatmaya karar verin. Bir süre sonra daha sakin bir döneme gireceksiniz.
Kısırlaştırma Sonrası Kedim Öldü
Kediler farklı sebeplerle yaşamını yitirebilir. Bu nedenle sahiplendikten sonra sağlık kontrollerinin kesinlikle yapılması gerekir. Nadiren karşılaşılan bir durum olsa da kısırlaştırma sonrasında kedilerin ölmesi mümkündür.
Kısırlaştırma ameliyatı öncesinde ve sonrasında dikkat edilmesi gereken noktalar vardır. Bununla birlikte yanlış operasyon kedinin ölmesine sebep olabiliyor. Kısırlaştırma sonrasında veteriner hekimlerin söylediklerini harfiyen uygulamalısınız. Kediniz muhtemelen ameliyat sonrası sizinle eve döner. Eğer hekiminiz kontrol altında olması gerektiğini söylemişse başından ayrılmayın, ilgilenin ve şefkat gösterin.
Eğer kediniz kısırlaştırma ameliyatı sonrasında aşağıdaki belirtileri gösteriyorsa mutlaka veterinere götürmeniz gerekiyor.
- titreme
- kusma
- iştahsızlık
- kilo kaybı
Dikişlerini aldırmak için zamanını geçirmeden onu doktoruna götürün ve bu süreçte hiç yalnız bırakmayın.
Kısırlaştırma sonrası kedinizi kaybetmeniz düşük bir ihtimaldir. Ancak bu ameliyatı yaptırmış olmanız sizin suçunuz değil. Kedinizin ölümünün ardından acınızla yüzleşin ve onun yokluğunu kabullenin. Yerini dolduramayacağınızın farkında olmanız acınızı hafifletecektir. Bu dönemde sevdiklerinize zaman ayırın ve teselli almaktan çekinmeyin. Yaşadığınız acıyı hafife alan ve canınızı sıkacak konuşmalar yapacak insanlarla bir süre iletişim kurmayın. Bu tarz yaklaşımlar kendinizi daha kötü hissetmenize sebep olacaktır.
Rüyada Ölen Kedimi Gördüm
Hayvanlar ve insanlar arasındaki bağ saf ve güçlüdür. Bu sevgi giderek artar ve kediniz sizin bir parçanız haline gelir. Evinizde ona ait eşyalar, telefonunuzda onun resimleri ve videoları olur. Gün içinde yaşadığınız stresi ona sarılarak atlatırsınız. Böyle bir bağınız varken onu kaybetmek elbette çok zor bir döneme girmenize sebep olacaktır. Bu süreçte kedinizi rüyanızda görmeniz yaşadığınız acı ve hatıralarınız sebebiyle normaldir. Bilindiği üzere rüyalar bilinçaltının yansımasıdır.
Çok özlediğiniz ve yerini doldurmadığınız kedinizin ölmesi üzerine rüyanıza girmesinin normal olduğunu unutmayın.
Rüyada görmek onu daha çok özlemenize sebep olacaktır. Kediniz öldükten sonra atlatamıyor, rüyanızda görüyor ve bu boşluğu nasıl dolduracağınızı bilmiyorsanız yapabileceğiniz bazı şeyler var.
- Bu dönemde kedinin eşyalarını görmek sizi daha çok etkiler. Mümkün olduğunca onun uyuduğu odada uyumamaya çalışın.
- Eşyalarını uzaklaştırmaya kıyamasanız da bu eşyalar psikolojinizi olumsuz yönde etkileyecektir. Mama kabını, yatağını, oyuncaklarını sahipsiz kedilerle paylaşın. Unutmayın ki bunlara ihtiyacını olan onlarla sevimli dostumuz var. Hem onlara hem kendinize iyi gelecek bir adım atarak eşyalarını görmemeye çalışın.
- Kedinizin resimleri ve videoları mutlaka telefonunuzda vardır. Bu güzel anılarınıza bir süre bakmayın. Bu dönemde elinizden geldiği kadar onu hatırlatan şeylere bakmayın.
- Size kaybettiğiniz kedinizi hatırlatabilecek diğer şeylerden uzak durun. Bu bir müzik parçası, bir film olabileceği gibi kedinizin tırmalayarak iz bıraktığı bir koltuk da olabilir.
Rüyalarınıza girmesinin en büyük sebebi bunlardır.
Kedinizi kaybettikten sonra bu acıyı paylaşmak ve aynı dönemden geçen insanlardan tavsiyeler almak size iyi gelecektir. Eğer siz de kedinizi kaybettiyseniz, bu acıyı yaşadıysanız, yorumlarda paylaşabilirsiniz.
Kedisi ölen ziyaretçilerimizden bu dönemde neler yaptığını, nasıl atlattığını diğer takipçilerimizle paylaşmasını rica ediyoruz, böylece onların acılarına ortak olabiliriz. Desteğe ihtiyacınız varsa bizlere her konuda yorumlardan veya sosyal medya hesaplarımızdan ulaşabilirsiniz.
Ben hayatım boyunca hep minik dostlarımızı sevdim ve korudum. Az önce kedim ‘Pakize’ bağırmaya başladı birden bire, tam olarak nerede olduğunu kestiremedim. Kardeşimin yatağının altından çıktı ve oracıkta kıpırdaman yatıyordu. Sadece yardım istercesine bağırıyordu. Elime almak istedim ve… ellerimde cansız bedeni kaldı meğer son nefesini veriyormuş. Şuan çok kötüyüm, onu çok seviyorum… 24.02.2021
Kaza. Sokakta bulduğum 2 yaşlarında evden atılma cins bir kedi buldum acıdım eve aldım hiç bakım tecrübem yoktu ve kendimi geliştirdim, öğrendim. Çocuklarım gibi sevdim bir gün bayramlaşmaya gittim 5 saat yalnız kaldı. Geldiğimde üst cam arasına sıkışmış veterinere götürdüm yaşamadı suçluluk duygusu içim yanıyor çok sevmiştim.
Çok üzüldüm yazınızı okuyunca, kendimi gördüm birden bire..
İki gün önce aynı şekilde ben de kedimi kayıp ettim. Çok kötü hissediyorum kendimi.
Dün hava güneşli diye bahçeye çıkarmıştım, normalde bizim buradan çok araba geçmez sakindir kedimde çok yola çıkmaz korkar ama bahçede dolaşırdı. Bir anlık gözüm daldı kedim kapının altından çıkmış karşıdan karşıya geçiyordu o arada araba son hız geldi.
Yetişmeye çalıştım arabaya el yaptım ama durmadı yetişemedim… hala gözümün önünde yolda yatışı çıkmıyor. Keşke çıkarmasaydım mahvoluyorum veterinere götürdüm hemen ama kafasına darbe almış ve nefes alamamış. Yoğun bakıma alındıktan 20 dakika sonra vefat etti kendimi affedemiyorum. 24.03 2023
Benim minicik kedim bugün öldü. Bugün sabahtan çok halsizdi, hiçbir şey yemedi, birkaç yudum suyu bile zor içti. Sonrasında kustu. Gün boyu halsiz yattı. Birkaç gün önce diş tedavisi yapılmıştı. Dişleri yenilendiği için rahatsız zannettim. Akşamüstü veterinere götürdüm. Bir iğne yaptı ve birkaç saate düzelir dedi. Ama o yine halsiz uyudu. Yine gittik veterinere. Susuz kaldığı için serum takıldı ve 2 saate kalmadan acı haber geldi. Tarifsiz bir acı benim için. Minicik daha 4 aylık bir kediydi. Yatağımda benimle uyurdu. Gözlerim şişti ağlamaktan. Kabullenmek çok zor…
Düzelemiyorum fotoğraf ve videolarına bakamıyorum tek yaptığım göz yaşı dökmek. 5 gün boyunca acı çekti ilaçlarını aksatmadan verdim mezarına bikere gittim bir daha gitmeye içim el vermedi. orada olduğunu bilmek daha da acı veriyor. Benim için etrafımdaki insanlardan daha değerliydi. Normal yorum paylaşamadığım için cevapla yaptım ne zaman düzelirim arkadaşlar bu dayanılmaz bir şey sürekli aklıma geliyor.
Dayanılmaz bir acı. Bugün çok sevdiğim Gündüz’ümü kaybettim. Bir an da hastalandı kusmaya başladı. Günlerdir serumla tedavi görüyordu, dün yatışı verilmişti. Bu sabah ölmüş yavrum. İçinde hayvan sevgisi olmayan anlayamaz. Benim yüreğim sızladı halen ağlıyorum ve kendimi suçluyorum, daha iyi baksaydım diyorum. Gündüz, benim resmen hayatımı değiştirdi, bakış acımı değiştirdi. Artık belki bir hayvan sahiplenemem ama sokaktaki tüm kedilere annelik yapacağım. Gündüz için ve ölen tüm kediler için. Canım acıyor.
Şu an aynı şeyleri düşünüyorum sizinle, daha sahiplenemem ama sokaktaki kedilere bakacağım… Gençlik hastalığından 4 aylık canımı bugün toprağa verdim. İçim çok yanıyor, bu hastalık çok fena ve çaresi tek Alman ilacıymış o da ülkeye girmesi yasak. Sadece iki haftadır bendeydi ama o bile yetti arttı.. Canım prensesim son anı o sesi kulaklarımdan gitmiyor, çaresizce kalp masajı yapmak, ne yapacağını bilememek ve sonrasında insanların acıma garipsemesi…
Ben de bugün kaybettim kedimi. Aşı olduktan sonra hastalandı, veteriner hastaymış zaten aşı da olunca daha kötü olmuş dedi. Ben de kendimi suçluyorum bu duygu içimden gitmiyor…
Benim canım kızım da kısırlaştırma sonrası öldü ancak piyometrası çıktığı için hemen ameliyat edildi. Sanırım iltihabı kanına karıştı… Herkesi suçluyorum bu yüzden buna neden olan ev arkadaşıma ve kedisine çok çok sinirliyim resmen nefret ediyorum onlardan. Kızımın yokluğuna asla alışamıyorum, ben de mezarına gidemiyorum onu orada yalnız bırakmış gibi hissediyorum sürekli aklım orada. Çok çok üzgünüm bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum, onu deli gibi özlüyorum ve suçluluk duyuyorum. Yaşayabilirdi başka şeyler yapabilirdim daha erken davranabilirdim ama böyle olacağını hiç düşünmedim. Ameliyattan sonra iyi olacak artık hasta olmayacak diye düşündüm hep son ana kadar iyi olacağına inandım. Şimdi gitmesini asla kabul edemiyorum bunu nasıl atlatacağım bilmiyorum.
Benim de kedim senin kedin gibi davrandı son günlerde. Veterinerlere danıştık. Midesinde parazit olabilir dedi. Kedimi veterinere götürecektim veteriner şehir dışındaymış. Sabaha kadar onun başından ayrılmadım. Veteriner bana gün ortasında getirebilirsin dedi ama maalesef kaybettim kedimi ve daha 8 aylıktı kardeşi var onu arıyor, onunla oyunlar oynardı ancak artık yok çok üzüldüm unutamıyorum fotoğraflarına bakıp ağlıyorum gerçekten çok zor…
Ben daha 11 yaşındayım kedimi kaybedeli 1 buçuk hafta oldu onun eşyalarını görünce çok üzülüyorum onu ben çocuğum gibi seviyordum bir gün aniden kusmaya başladı idrarını yapamadı ertesi gün veterinere gittiğimiz zaman böbreklerden şüpelendiğini söyledi iki tane iğne yaptı ama hiç bir şey yiyip içmiyordu ertesi gün birdaha veterinere gittik bu sever tahliller yaotı serum taktı biz ertesi günü 5 saatlik bir yola çıkacaktıkveterinere sıkıntı olurmu diye sorduğumuzda sıkıntı olmaz dedi bizde yola çıktık ertesi gün kan kusmaya başladı ertesi gün tekrar veterinere gittik sonra 3 gün burada kalacak dediler bizde tamam dedik sonra ertesi günün sabahında bizi aradılar ve kedimiz öldü dedi biz çok üzüldük hala daha çok üzülüyorum…
Benim canım kedime 20 ocak 2021 tarihinde, akşam saatlerinde araba çarpmış. Sonra da onu hiç umursamadan çöpün kenarına atmışlar. İnsan bir veterinere götürür, hiç mi insanlık kalmadı. Sanki bir eşya gibi çöpün kenarına atmak nedir yaaa. Ölen kedim ile birlikte üç tane daha kedim var, üçü de kardeşlerini unutamadılar. Çok sessizler hiç keyifleri yok çok üzüldüm ölmesine kıyamam üstelik donmuştu yüzünde kan vardı unutamıyorum onu sürekli resimlerine bakıyorum ağlıyorum geceleri ağlamaktan uyuyamıyorum lütfen yardım edin 💜
Çok üzüldüm. Ben de bu sabah kedimi bir araba kazasında kaybettiğimi öğrendim. Hiç iyi değilim ve bunu 10 yaşındaki oğluma nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum…
Aynı benim başıma geleennnnn. Bende her gün Ağlıyorum hergüünnn kahroluyoruuuuuuuuummmmM kara oğlumm küçük pirensiimm özlümeeeee.
Benim küçük Minnak kediciğim daha 10 aylıktı. Dün onu kayıp ettim. Çok derin bir acı yaşıyorum. Onu çok özlüyorum. Bütün gece ağlamaktan kendimi durduramıyorum. Evin her yeri onun izleri onun hatıraları ile dolu. Sevgilimden ayrıldığımda çok aşırı üzülmüştüm. Meğerse o acı bunun yanında hiç bir şeymiş. Hiç dayanamıyorum ya. O şuan soğuk karlı yerin altında. Ellerimde avuçlarımın içinde onun çaresizce kıvranarak can verişini çaresizce hüngür hüngür ağlayarak seyretmek inan çok zor çok acı bir duyguydu. 😢😭 Balımı çok seviyorum.
Tamamen beni tarif ettiniz 32 yaşındayım. 8 yıllık sevgilimden ayrılmıştım o gerçekten fasa fisoymuş. Böyle bir acı daha yaşamamışım daha önceden bu cidden ağır bir şey. Sabaha kadar uyuyamayıp ağladığım geceler oluyor.
Kedim Maya dişi onu sahiplendiğinde 55 günlüktü. Annemin bir tanıdığının kedisinin yavrusuydu, ilk defa kedi sahipleniyordum ama çok dikkat ediyor uğraşıyordum. Çok tatlı ve yaramaz bir kediydi. Bana sanki annesiymis gibi davranıyordu. Ne zaman yatağıma uzandığımı görse yanımda bitiyor, karnıma yada boynuma yatıyordu. Onu çok seviyordum, sanki bundan önceki hayatımda sürekli Maya varmış gibi hissediyordum. Karantinadan ötürü vaktimin çoğunu onunla geçiriyordum. Ben üzgün olsam bile bir şekilde beni güldürüyordu.
Bir gün karnında bir şişlik gördüm babama söyledim veterinere götürdük veteriner gaz var dedi ama sanki karnının arka tarafına yakın bir yerde bir sıvı olduğunu söyledi. Biz eve dönünce Mayaya sıcak su torbası ve banyo yaptırdık çok tatlı gözüküyordu hala saniye saniye aklımda. Bunca uğraştan sonrada karnındaki şişlik inmeyince bir daha gittik veterinere, bize kabız olduğunu söyledi ilaçlı iğne vurdu karnına zeytin yağıyla masaj yapın dedi biz de yaptık ama yine etki etmedi. Sonra Mayanın kanını aldılar ve incelediler eğer kanında parazit varsa 3 hafta yoksa 1 haftada iyileşir dediler, bizde güvendik çünkü Maya hala çok hareketli ve oynaktı. Bizim bir Muhabbet kuşu var Bugi onu uçarken izlemeyi çok severdi. Karnı şişken bile onu izlerdi. Ertesi gün veteriner aradı kanında parazit yokmuş dedi sevindik ama Maya bu sefer yemek yememeye başladı . Bizde o 1 haftalık tedavi sürecinde bunu söyledik onlarda sıvı mama yedirdiler Maya yiyordu bizde seviniyorduk. Ama mayada bir şeyler vardı hareketsizleşmeye başlamıştı, veteriner karnında bir sıvı olduğunu hissettiğini söyledi ve onu üniversite deki kampüse götürmenizi söyledi. Bizde onayladık götürdü orda bir tane profesör baktı ve bu karnındaki sıvıdan örnek aldı ve kanını aldı Kanında yok denilen kan paraziti kanında varmış.
Biz bunu çok önemsemedik ama profesörün dediğine göre FİP(kedi koronası) olabilir dedi test yaptı. Adam söylediğine göre çok arada kalmış ola da bilirmiş olmaya da bilirmiş dedi ve bize uyutmamızı söyledi. Ben çok sinirlendim benim canımdan çok sevdiğim kızıma nasıl bunu yaptırabilirdim ki? Kedim her gün iğne vurdular serum taktılar sıvı mama yedirdiler ağzına şırıngayla veriyorlardı. Bundan önceki gece Maya çok halsizdi tüm odaları gezdi sonra yatağımda yatıyordum yanıma geldi ve o yorgun haliyle yatağıma çıktı. Göğsüme oturdu ve bana baktı, sanki bir şey demek istiyor gibiydi. Tabi anlamadım onu sevdim biraz sonra göğsümden inip yanıma yattı. Sabah kalktığımda kucağımın dibindeydi, mayayı dürttüm ama hareket yoktu, imkan veremedim ölmüş olabileceğine. İnanıyordum demek son defa bakışlarıymış bana, canım kızım seni çok özlüyorum. Yatağım boş, kum kabının olduğu yer boş, aklımdan çıkmıyor. Onu çok ama çok özlüyorum. Onu ne kadar sevdiğimi daha iyi anladım ama artık kızım yok. Öldüğü zaman onu bir çarşafın içine koydum ve bahçeye gömdüm, keşke burada olsa…
Bizimde kedimizde FIB ten öldü. 3 hafta oldu ve hala kendimizi toparlayamadık, çok acı bir şey. Çaresini de bulamadık, on gün boyunca iğne oldu ama maalesef onu kaybettik. Diyebilirim ki dünyanın en büyük acısını yasadık, hala onu unutamıyoruz 🥺🥺
Başın sağolsun. Bende bugün kaybettim dumanımı, içim yanıyor ağlamaktan gözlerim şişti 😭😢
Bende yaklaşık bir kaç saat önce Duman’ımı kaybettim. gece 3’den sabah 6’ya kadar can verişi gözümün önündeydi. Kucağıma aldım, okşadım, sevdim masaj yaptım… Hiç bir şey yemedi içmedi kendini soğuk yere atıyordu fayansa yapışıyordu vücudu da buz gibiydi. Bir anda oldu gece olduğu için sabaha kadar dayan dumanım veterinere götüreceğim kurtaracağım seni deyip Duman için ölmesin diye dua ediyordum. Sonra sabah 6’ya doğru çok fenalaştı nefes alışı hızlandı, başını avucumun içine aldım ağlaya ağlaya perişan oldum kurtaramadım garibimi ellerimde acı çekerek can verdi.
Hepinizin başı sağ olsun gerçekten çok büyük bir acı. Biz de 8 aylık kedimizi kaybedeli daha yeni 4 gün oldu. Ağlamaktan gözlerim şişti. Evin her köşesinde kızlarım sürekli soruyor Leo ne zaman gelecek anne diye 😭 Hastanede tedavi uzun sürecek diye oyalıyorum. Henüz kendim bu şoku atlatamamışken onlara nasıl anlatabilirim? 😔😔 Zaten anlatmayı da düşünmüyorum. Eşim yeniden alalım kedi diyor hiç cesaret edemiyorum. Aynı şeyleri yaşarım diye… Kendimi suçluyorum benim yüzümden oldu kısırlaştırmasaydım keşke. Oradan bir enfeksiyon mu kaptı acaba. Bağışıklığı zayıfladı ve iki gün halsizdi. Doğru dürüst suyunu içip mamasını yemişti birde. Yan tarafında hızlı nefes alış verişi vardı. Ne olduğunu anlamadık ama tedirgin de olmuştum. Akşam on gibi veterinere yazdım. Çok kötüyse acile götürün dedi. Ben beklettim ertesi gün işe gidip döndüğüm de mamasından çok çok az yemiş suyundan pek içmemiş tuvaletini yapmamış kumu temiz duruyordu. Hemen alıp veterinere götürdüm covid olabilir veya akciğer enfeksiyonu dedi. Hayvan hastanesine götürün dedi orada covid testi yaptılar ama negatif çıktı. Yavruma serum vitamin desteği verdiler huysuzlaştı antibiyotik iğne yaptılar. Gözlerime çaresizce bakıyordu. Serumu çıkarmaya çalıştı nefes almakta zorluk çekiyordu.😔😔 Sonra oksijen ile hava verdiler, sonra kuvöze alacağız dediler. Bu arada ben acı içinde çaresiz onu izlerken onlar bir gece kalması lazım 500 TL ödeme yapın diyorlar. Bu ne vicdansızlık her şey maddiyata dönmüş insanlık çoktan ölmüş 😔😔 Tamam ne gerekiyorsa yapın kurtulsun yeter ki dedim. Yoğun bakıma aldılar. Bir saat sonrada beni çağırdılar. Kuvözden çıkarmışlar son nefesini verirken gördüm çok büyük çok inanılmaz bir acı 😭😭 Allah düşmanımın başına vermesin. Çok hareketli çok akıllı bir kediydi ve ben kedilere dokunmaya bile korkardım. Onun sayesinde alıştım. 46 yaşımda bana bu duyguyu yaşattığı için bile ona minnettarım 🙏🙏 Ama her gün ağlıyorum nasıl atlatacağım? yokluğuna alışmak çok zor… Yolun ışık olsun Leo. Sen benim canımsın 😔😔😔🙏🙏
Başınız sağolsun benim de aynı şekil de can verdi hep soğuk yere fayans olan yerlere yattı üç sene yaşadı evladım gibiydi bir hafta oldu öleli ve hala ağlaya ağlaya unutamıyorum ve rüyalarım da görüyorum sanki bana birşey dermiş gibi o bakışları uyandığımda tekrar ağlayarak kalkıyorum boğazım düğümleniyor çok acı birşey gerçekten şuan yazarken bile ağlayarak yazıyorum😿
Başınız sağolsun ben de bugün 7 yıllık kedimi kaybettim. Çok üzgünüm. Bir sürü hatıra yaşadık onunlar, ismi de Niko’ydu. Ailemizin göz bebeği idi. Allah bizlere sabır versin. Kedilerde öldükten sonra cennete gidemese bile, vazifelerini yaptıkları için Ruhları lezzet alacağı bir aleme gidiyormuş. En doğrusunu Allah bilir tabi ki. Çok geçmiş olsun, gerçekten kalbinizden bir parça kopmuş gibi hissediyorsunuz. Ben de ağladım. 🙁
Kızımı Bihterimi kaybedeli yaklaşık 18 saat oldu. O kadar derin bir boşluktayım ki yerime sığamıyorum. Hıçkıra hıçkıra ağlıyorum saatlerce. Uyku uyumayı suç görüyorum kendime. Nasıl atlatırım nasıl alışırım hiç bilmiyorum. O sesi hareketleri o bal suratı hala gözümün önünde. Sabah yataktayken bir an onun sesini duyar gibi oldum, yataktan nasıl sıçradım bilemezsiniz. Ne olur bir yol gösterin, bir akıl verin yoksa ben akıl sağlığımı kaybedeceğim.
Benim güzel kızımın adı da Bihter’di. Pazartesi günü kayboldu aradık ama bulamadık sonra dün bahçe duvarımızın yanında ölüsünü buldum. O kadar üzgünüm ki onun her hareketi gözümün önünde. Çok ani oldu daha küçücüktü. Geçen yıl gelmişti kapımıza henüz minik bir bebekken. Onu sahiplenmeden önce hiç düşünmezdim aramızda böyle kuvvetli bir bağ olacağını onu böyle çok seveceğimi. Ama şimdi onu o kadar çok özlüyorum ki.
Neden ölmüş, ayni şekilde ölü buldum. Sadece burnunda kan vardı.. başka hiç bir şey.. 😢
Burnundan kan geldiyse beyin kanaması. Araba kafasına vurmuştur. Karşı komşumun kedisi de ölmüştü. Görünürde hiçbir şey yoktu hasar görüntü hiç bir şey yoktu, sadece burnundan kan geldi. Kameradan izledim araba vuruyor ve karşıya geçiyor oluyor canım 🙁 çok üzüldüm
Benim kedimin ismi Silvistır idi. Daha dün yani 7 Nisan 2023 tarihinde kaybettim onu. Kedilere alerjim olduğundan dolayı ve annemin üzerine kedi tüyü gelince yüzünde yaralar çıktığından dolayı kedimi eve alamıyordum. Ben de kışın kullanmadığımız minik bir odada baktım. Biraz büyüyünce onu apartmanda kapımızın önünde ona çok şeker bir yuva yaptım. Yuvasını çok sevdi. Yuvasında oturuyor, yemeğini yiyor, benimle oyun oynuyordu, arada da dışarı çıkıyordu. Çok seviyordum… Site halkı şikayetçiydi çünkü kedileri sevmiyorlardı. Ben çok seviyordum, vazgeçemiyordum kedimden çünkü o kışın bizim kapımızın önüne sığınan küçük yavru smokin bir kediydi.
Bir gün kuyruğu kırılmıştı. Denilenlere göre kuyruğu komşumuzun kapısın arasında kalmış. Veterinerlik bölümünü okuyan babamın arkadaşı vardı. Kuyruğunun %1 oranında iyileşebileceğini söyledi. Kuyruğunu ampute etmek için birkaç gün sonra geleceğini söyledi ve o kuyruğu sardık ve krem sürdük. Kuyruk kendi kendine iyileşti. Artık kuyruğu iyileşmişti. Çok mutlu olmuştuk. Kedimin akciğer rahatsızlığı vardı. Kışın gözünde sorun oluştu. Az kala kedim kör oluyordu.
Gözüne aşırı güçlü bir göz damlası aldık, iyileşti. Hastalığı da grip gibiydi. Yaz mevsimi ve sıcak aylar dışında dışarı çıktığında hasta oluyordu. Dışarı çıkmasını hiç istemiyordum ama o tuvalet ihtiyacını gidermek için çıkması gerekiyordu. Dün okula gittiğimde beni sitenin sonuna kadar uğurladı ben de kafasını okşayıp okula gittim. Okuldan eve dönünce yuvasında uyuyordu. Beni görünce kalktı. Bana karnını açtı. Ben de karnını okşadım içeri geçtim.
Mama vermeyi gittiğimde yoktu. Herhalde tuvalete gitti dedim ve mahallenin kedisi Lülesmay’a biraz peynir verdim. 10 dakika sonra babam beni aradı. Ağlıyordu, Silvistır öldü dedi. Ben inanmadım aşağıya indim. Silvistır’ı bana gösterdi. Sıcaktı hala ama kalbi atmıyordu. Karnı açıktı ama ne yüzünde bir kan vardı ne de vücudunda. Sadece ağzı hafiften açıktı. Ben ağlamaya başladım, babam da ağlıyordu.
Hala da ağlıyorum…Babam yola savrulmuş bir şekilde bulduğunu söyledi. Galiba araba kazasıydı ve iç kanama geçirdi Silvistır. Karşı sitede kız kedi vardı galiba onun yanına gidiyorken hızlı giden bir araba kedimi ezdi ve o öldü. Akşam rüyama karıştı hep aklıma geliyor. Annem beni mutlu etmeye çalışıyor. Kendimi onun yanında ağlamamak için zor tutuyorum. Sürekli sesi geliyor kulağıma. Binaya bakıyorum, pencereden dışarı bakıyorum yok. Onunla geçirdiğim anılar geliyor. Annemin olmadığı bir odaya gidip ağlıyorum. Hiç hayata karşı hevesim kalmadı o öbür dünyaya gidince. Sürekli dua ediyorum Allah bizi ahirette kavuştursun diye. Benim tatlı bebeğim Silvistır’ım tatlı yaramazımla inşallah öbür dünyada kavuşuruz.
Yorumunuzu okurken ben de ağladım, gerçekten çok üzüldüm 🙁 Bir açıdan mutlu olmalısınız, çünkü size güvenmiş ve çok sevmiş. Siz ona çok iyi bakmışsınız tüm ihityaçlarını karşılaşmışsınız. Sizi çok severek hayata veda etmiş, İnşallah diğer dünyada hep bir arada olursunuz.
Bende aynı şeyi yaşıyorum tam olarak sizden 1 gün önce kaybettim ve artık rüyamda görmeye başladım. 🐈⬛💔😞
Ayşenur kardeşim benim kedim Munuş 2 gün önce öldü. Onu el kadarken bir ağacın dibinde buldum. Hiç gözleri yoktu, tamamen akmıştı. Veterinere götürdüm orada 1 ay kaldı gözleri düzelmedi aldım eve getirdim 14 yaşında olmuştu bir gün çok fazla su içmeye başladı adeta suyun başında uyuyordu hemen götürdüm tahlil yapıldı karaciğer yetmezliği teşhisi konuldu 1 haftalık tedaviden sonra düzelir gibi oldu bu arada zayıflamaya başladı tediden bir hafta sonra bir gün fenalaştı koşturdum ama veterinerde öldü 2 gün oldu öleli baçeye gömdüm şu an sizinle aynı duygular içindeyim. 14 yıl yaşadı sanki içimden bir şeyler koptu çaresizlik çok zor kardeşim sabır.
Merhaba, lütfen bana yardımcı olun. Kedimi bugün kaybettim. Yaklaşık 1 haftadır aynı şekilde çok su içiyordu kötüye yormadım açıkçası. Daha sonra kusmaya başladı birkaç gün bu şekilde devam etti. Veterinere götürdüm iğne yaptılar vs. eve geldik ama bir şey yemiyor içmiyordu. Yavrum 4 yaşındaydı 4 ay önce sahiplenmiştim ama çok alışmıştık. Cins kediydi haliyle çok hassastı. Daha sonra tekrar götürdük serum verildi her gün götürüyordum. Gündüz serum takılıyor hatta kakasını yapamıyor diye lavman yapmışlardı. Yavrum gözümün önünde acı çekiyordu Allah’ım dili yok ki anlatsın bana neresi ağrıyor. O da olmadı en son yani dun başka bir yere götürdüm yatışı verildi meğer dediğiniz gibi benim kedim de susuz kalmış bağışıklık sistemi çökmüş. Zaten bir deri bir kemik kalmıştı. Onun gözümün önünde kıvrılışını acı çeker gibi davranışlarını görmek bana koydu. Bugün sabah ölmüş. Hastaneye gittiğimde yıkılmıştım. Ya anlatsam inanmazlar ama ben hiçbir insana bile böyle üzülmemiştim. şimdi kendimi suçluyorum kafayı yiyeceğim. Acaba diyorum daha iyi baksaydım böyle mi olurdu? ilk deneyimimdi bilinçsizdim ama çok sevmiştim onu.
Merhaba, acınızı paylaşıyorum. Ben de size benzer şekilde kaybettim kedimizi. Ben de tecrübesizdim 6 Aralık’ta öldü bizim kedimiz de. 5 Aralık’ta halsizlik başlamıştı sürekli başında durmuyordum ama gözleri kısılmaya başladı ve hızlı nefes alış verişi vardı. O halde evde tuttum. Götürsem belki kurtulurdu. İçim içimi kemiriyor. Vicdan azabı duyuyorum çok mutsuzum. Çok acı tarifi yok… Allah sabır versin hepimize🙏😔😔
Benimde canım oğlum zeusum melek oldu.tam 3 gün oldu ve 3 gündür yerdemiyim goktemiyim bilmiyorum öyle acı çekiyorum ki içim sızlıyor.evin heryerinde o var sanki.cikip gelicek gibi.her sabah beni o uyandırirdi.oyle akıllı öyle güzeldi ki.bir kış günü oğlumun peşine takılıp gelmişti bize.kiyamadim karda kışta sokakta bırakmaya.iki buçuk sene bizimleydi öyle bağlandık ki eşim ve iki oğlum anlatamam.3 gündür ağlamaktan gözümde yaş kalmadı.ne yemek ne içmek hicbirsey gelmiyor içimden.kolum kanadım kırıldı.icime bir ateş düşüyor onu dusundukce anlatamam.sokaktan geldiği için alisikti ağlıyordu illaki hergun dışarıya çıkıp gezinir gelirdi.oyle mutlu oluyordu ki çıktığında tamamen eve hapsedemedim kıyamadım.3 gün önce son hızla bir araba gelip üzerinden geçmiş yavrumun anında can vermiş.hemen beni aradı görenler ama yavrumun nefesi çıkmış.nasil kıydılar oğluma nasıl geçtiler üzerinden aklıma geldikçe kafayı yiyecek gibi oluyorum.ve kendimi sucluyorum keşke sokağa salmasaydim şimdi hayatta olurdu diye.bu duyguyla nasıl başa cikicam bilmiyorum.yeni kedi sahiplenmekde istemiyorum sanki ona ihanet edecekmisim gibi geliyor.yavrum canım oğlum seni çok seviyorum ve çok özledim keşke o güne geri donebilsem o kapiyip açıp seni dışarıya salarmiydim hiç.😔seni hiç unutmayacağım.butun resimlerini bastırıp kocaman bir köşe hazirlicam senin için evde.ama biraz zaman.umarim dedikleri gibi zaman herseyin ilacıdır.🙏şimdi küçük oğlumla birlikte sokagimizdaki kedileri besliyoruz onun anısına hergun gidip onları oksuyoruz.
Bugün oğlum diye sevdiğim kedimi kaybettim Kalbimi teskin edemiyorum sabahtan beri ağlıyorum mesajınız bir ay öncesinden Sizinde başınız sağolsun.Aci hafifliyor mu çok özlüyorum canım çok yanıyor kalbim ağrıyor
Sizinde acınızı anlıyorum üzüldüm gerçekten.Umarım atlatırsınız acınızı.
Bende 11 yaşında oğlumu kaybettim.ön partileri şişti , böbrek ve kalp sorunu varmış .düzelmedi oğlum.niye daha önce fark etmedim hızlı davranmadım diye kahroluyorum,veteriner yatış verdi ,2 gün dayandı tarçınım.dayanamıyorum çoook zormuş.Allah bizlere sabır versin
Allah sabır versin üzüldüm durumunuza.
2-3 saat önce 6 aylık kedimi kaybettim. Dun bütün gün uyudu, ne su ne mama yemedi. Zorla sevdiği yaş mamadan alıp şiringayla yedirdikten hemen sonra kustu. Onu sıcak tutmak için sıcak su torbası hazırlayıp yanına koydum fakat o sürekli yerde yatmak istiyordu. Gece sürekli kustuğunu duydum kalkıp ilgilendim. iki gündür aralıksız nöbetçi veteriner aramama rağmen asla açık bir yer bulamadım. İki gün yasak olduğu için dışarı çıkmak bir hayli zordu. Sabah kalkıp baktığımda yerde hareketsiz şekilde yatıyordu. Ağzından salyalar akmış kendi kusmuğunda boğulmuş gibiydi su içirmeye çalıştığımda tekrar kustu ve kucağımda kas katı kesilerek öldü. O manzara hala aklımdan çıkmıyor. Vicdan azabi çekiyorum evde ki bütün herkes perişan oldu aşırı mutsuzum. Hemen onu hatırlayacak şeyleri göz önünden kaldırdım. Bir yandan ağlarken diğer yandan son kalan mamasını sokak kedilerine verdim. gerçekten bundan sonra hayvan beslememeye ant içtim. Bu acıyı bir kere daha yaşayacak olma ihtimali bile beni paramparça ediyor.
Annesiyle üç kardeş olarak sokağa bırakmışlar. Bir tanesi yanıma geldi daha bir aylık kendi kendime beni sen besle diyor galiba dedim o kadar sevimli ki evime getirdim. Öyle sevdim ki bir çok kedi besledim bu başkaydı. Allahım bundan kötü acı göstermesin 4 aylık oldu kolumdan başka yerde yatmaz ben nereye gitsem takip eder öyle akıllıydı ki saklambaç oynayan bir çocuktu onu çok sevmemin sebebini anladım ona doyamayacakmışım. Evim yol kenarı onu benden kopardı düşüncesizin birisi. Kulağımda sesi. Aklımdan çıkaramıyorum, her yerde o var. Ponçik hayalin yanımdamıdır diyorum konuşuyorum o varmış gibi nasıl unuturum veya içimin acısı azalır mı. Allahım sen yardım et.
Kedim öldü içinde parazit varmış fark etmedik 2 aylık ti kıpır kıpırdı çok halsizleşti ve veterinere götürdük serum verdi iğne yaptı, Ertesi sabah öldü gömdük canım çok acıyor çok büyük boşluk var içimde her yer onun fotolarıyla dolu. Ne yapmalıyım ona çok alışmıştım çok üzülüyorum.
Bizde bu soğuk buz gibi havada kapımızın önünde yavru küçük el kadar kedi bulduk. Daha zor yürüyordu gözleri açıktı çok tüyleri vardı bunu eve aldık besledik koşup oynamaya başladı bizleri çok seviyordu kedi yatağı maması oynamasına iki top aldık odanın içinde onlara vurup pesinde koşturup oynuyordu, aileden birisi gibi çok sevdik akışmıştık birbirimize. Evin neşesi mutluluğu olmuştu, bizleri güldürürdü. Daha 38 gün geçti maalesef kardeşim kanepenin altından elbise almış, kedide kanepenin içine eğilmiş bakıyormuş kediyi görmemiş kanepeyi kapatınca boynu kanepenin arasına sıkışmış öldü. Nasıl tatlı şirin sevimli kediydi, evimizin yeni doğmuş bebeğiydi. Öyle sevmiştik her şeyden koruyorduk dikkatli oluyorduk ama öldü, kaç gündür resimlerine videolarına bakıp bacım, kardeşim ve ben ağlıyoruz. Dayanamıyorum ne acısı nede oynadıklarımız aklımdan kalbimden çıkmıyor. Bacım mamasını, oyuncaklarını ve kedi yatağını yanına koyup uyuyor ve hep ağlıyor. Canımızdan can gitti. Neden böyle oldu kazadan mı dikkatsizlik mi, kadar mi, ömrü mü doldu. Küçücüktü bebekti daha ciğerimiz içimiz yandı, 38 günde doyamadık öyle acı çekiyoruz ki yiyip içemiyoruz, neşe mutluluk kalmadı 🙁
Ben de bir ay önce dışarda bulmuştum, küçücüktü daha bu sabah abimin sandalyesinin yanında uzanırken abim fark etmeden basmış üstüne. Onun miyavlamaları hala kulağımda, daha yeni tasma almıştım ona öldükten sonra bir gözü açık kalmıştı gözümün önünden gitmiyor. Hep benimle yatardı kimseyle yatmazdı mama vereyim diye şaklabanlıklar yapardı kendimden çok ona bakıyordum onunla birlikte bende öldüm sanki.
Merhabalar. Kedimi kaybedeli iki gün oldu. Geçen sene sahiplendiğimde 4 aylıktı. Kendisi inanılmaz şirin sevgi arsızı sürekli miyavlayarak benimle konuşan bir kediydi. 2-3 hafta önce kadar iştahı kesildi hep yatıyor ve hiç hareket etmiyordu. Viral enfeksiyonu olduğunu öğrendik. İlaç kullandığı halde enfeksiyonu arttı fakat biraz hareketleri iyileşmeye başlamıştı. Hiç olmazsa birkaç gün mama yediğini görmüştüm. İki gün önce atak geçirerek öldü. Onun cansız bedenini salmış vücudunu görmek bende travmaya sebep oldu. Her ne yaptıysak geri dönmedi. Belki de kurtuldu dediğim bir noktadayım. Acı çekmesinden hastalıklarla boğuşmasındansa kurtulması daha iyi diyorum fakat onu görememek sarılamamak çok kötü çok özlüyorum sesini mırıldanmalarını… ışıklar içinde uyusun canım oğlum. Gerçekten çok zor.
Allah rahmet eylesin herkese öncelikle. Bende 2 buçuk senelik kedimi işte tam da bugün kollarımda can çekişe çekişe öldü. Hayatımda bu kadar kötü bir an yaşamadım, hayata tutunduramadım. Ne yapacağım, sanki bütün duygularım söküp atılmış gibi çok çaresizim 😢😢
Başınız sağolsun, neden acaba? Ben de 2,5 yaşındaki kedimi kaybettim.
Bizim kedimizde dün öldü. Çocuklar tedavi altına alındı diye biliyor söyleyemiyorum, hasta diye ağlayan çocuklar öldüğünü duyarsa mahvolurlar. Gelince şöyle yapacağız böyle yapacağız deyip duruyorlar ben ne yapacağım? Bir söylesem, öyle söylemesem bekliyorlar.
Benim sokak kedime araba çarptı iş yerinde besliyordum. Kanlar içinde kaldı eve götüremedim diye vicdan azabı çekiyorum. İntihar etmek istiyorum.
Başınız sağolsun ben de bugün 7 yıllık kedimi kaybettim. Çok üzgünüm. Bir sürü hatıra yaşadık onunlar, ismi de Niko’ydu. Ailemizin göz bebeği idi. Allah bizlere sabır versin. Kedilerde öldükten sonra cennete gidemese bile, vazifelerini yaptıkları için Ruhları lezzet alacağı bir aleme gidiyormuş. En doğrusunu Allah bilir tabi ki. Çok geçmiş olsun, gerçekten kalbinizden bir parça kopmuş gibi hissediyorsunuz. Ben de ağladım. 🙁
Aynı günde kaybettik acısı çok başka sadece ağlıyorum bir gün buluşacağız inşallah.
Ben de kedimi kaybettim. Adı Chedjou (şedju) 5 yaşındaydı Antalya Yenimahalle ilkokulunun yakınlarında kaybettim. Kaç günlerdir arıyoruz. Simsiyah Bombay bir kediydi ve karnına doğru azcık beyazlık vardı. Gören olursa lütfen bilgi versin. Onu kaybetmekten çok korkuyorum lütfen!
buldun mu
Daha çok moralim bozuldu, bu nasıl hafifletmemiş.
Kedimi sahiplendiğimde 2 aylık falandı, hatta daha küçüktü. Benim oğlum çok gençti bir buçuk yaşında öldü. 4 gün oluyor onu kaybedeli, evimiz birinci kat olduğu için dışarı çıkma imkanı vardı. Tuvaletini yapıp az da gezip geliyordu, bir gün yine dışarı çıktı. 1. gün gelmedi onu her yerde aradık. Evde apartmanda dışarda bahçede yok çıldıracaktım. 3. Gün yan komşumuz geldi kedime araba çarptığını onu da arabanın altında ölü bulduğunu söyledi ama hala bir umut benim kedim değildir diye dua ediyorum. Komşumuza sormaya korkuyorum, fotoğrafını görünce bu kediydi ölen diyecek diye korkuyorum. Ne yapmalıyım, her gün ağlıyorum duramıyorum neyi görsem aklıma kedim geliyor, ne yapmalıyım cevaplarsanız çok sevinirim.
Kedimle ilk karşılaştığında daha 4 aylıktı ve çok korkaktı, ama bir anda benim arkama sığındı ben okuldan gelirken her zaman kapının önünde karşılıyordu ve her zaman ayak ucumda uyuyordu. Sonra kedim evimin tam arkasında 5-6 metrelik bir çukura düştü, camdan tabi ona yemek uzatıyorum iple en sonunda merdiven alıp aşağı indim ama orada o vahşileşmişti beni tanımadı ve kaçtı. Sonra onu orada göremedim her halde gitti diye düşündüm gittiği için yemek vermeyi kestim ama o hala aşağıdaymış ben bilmiyordum aşağıdan ölü kokusu geldi kafamı camdan çıkarttığımda açlıktan ölen kedimi gördüm.
19 tane kedim var. Maddi durumum iyi değil, zar zor bakabiliyorum. Elime gecen parayla mama alıyorum ama yetişemiyorum. Kedimin 3 tanesi 7 aylıktı çöpten veya birisi tarafından verilmiş çiğ tavuk yemişler yedikleri ilk gün tavuk kustular. Biri onun ertesi günü öldü diğer 2’side 2 gün sonra sarı kusuyorlardı ölü gibi yatıyorlardı. Maddi durumum olmadığı için kaç tane veteriner aradım bakamayız ücretsiz dediler. Kırıkkale belediye Veterinerini aradım arabamız bozuldu gelemeyiz deyip yüzüme kapattılar. İnsanlık ölmüş vijdan ölmüş onlarında yaşamaya hakkı var, ne olurdu bir kaç ilaçla düzelirdi benim canımdan canlarımı hayat neşemi öldürdünüz. Param olmadığı için hiç bir şey yapamadım, gözümün önünde öldüler 🙁
😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢
Başınız sağ olsun kardeşim Çiğ tavukdan kediler ölür mü? ben tanıdıklarım var, çiğ tavuk veya tavuk içi filan veriyorlar kedilere çok da sağlıklı görünüyorlar.
Kedimin ölümünü anlatmam istiyorum…
Kedim 3 yildir benimleydi. Ve 31.05.2023 de öldü. Tam saat 15.10 da
En üzüntülü anım…
Kedimin kokusu burnumda tütüyor..
Kedim benim ilk idrarina cikamadi 5 gunluk tedavi oldu sonda takildi.
Ve sonra iyilesti.
Sonra yine kotulendi ve sonra kedim rahatsizlandi ve operasyon icin veterinerde kalacak dendi. Ve ameliyat oldu dişilestirme oldu. Ama carsamba gunu ben onu gormeye gitmeden 20 dk evvel nefesi kesilmis. Igne yapilmis buhar vermis ama kendine gelmedi ve öldü… HEYPATI ADANA gitmeyin
Kediye bakim duzgün değil. Ve kedimin son halini gormek istiyorum dedigimde korktular tedirgin oldular. Allah ıslah etsin onlari….
Merhaba benim kedimde 7 aralıkta öldü sizinkiyle aynı nedenden. benim kedimde tuvaletini yapamadı ve kusmaya başlamıştı veterinere götürdüm hemen sabah sonrada sonda takılmıştı, sabah akşam serum takıldı iğneler vuruldu 1.5 – 2 hafta boyunca sonra düzeldi eve geldik evde sabah akşam ilaç kullanmaya başladık antibiyotikler vitaminler takviyeler büssürü şeyler kullandık 2 hafta falanda ilaçlara devam ettik sonra bıraktık antibiyotiği takviyelere devam ettik aradan 1 ay geçti tekrar idrarından kan gelmeye başladı veterinere götürdüm tekrar sabah akşam ilaç kullanmaya başladık 5 gün ilaç kullandık ve yine tuvaletini yapamadı kusmaya başladı, tekrar sonda takıldı seruma başladık 1 gün orda kaldı ertesi gün eve geldi daha sonra ki gün sabah nefes alması bi garipti sanki zorlanıyo gibiydi akşam tekrar veterinere gittik üşümüş dediler, ondan böyle dediler durumu kötüydü, orada kalmasını istediler son kez yoğun bakımda öptüm kedimi ve gece 11 de kötü haberi geldi gece kusmuş ve ciğerlerine kaçmış nefes alamamış kalbi durmuş, tekrar döndürmeye çalışmışlar ama dönmemiş henüz 2 yaşındaydı gece apar topar gittik veterinere masada öylece yatıyodu gözleri açıktı sanki öylece uzanmış yatıyo gibiydi hala sıcaktı. Gözleri açık yatıyodu ama gözlerinde canlılık yoktu donuktu sadece bakıyodu. hala unutamıyorum gözüme sürekli o yatışı geliyo. sürekli yattığı küçük baykuşlu yastığını elleyemiyorum kokusu gider diye ve açık açık ağlayamıyorum hergün gizli gizli ağlıyorum ,herkes aşırı uzattığımı abarttığımı söylüyo ama durduramıyorum kendimi
Başınız sağolsun çok acı. Burada okuduğum yorumlarda herkes iğne yapıldı serum takıldı ama düzelmedi diye yazmış. Bu benim aklımı çok kurcalıyor. Ben de aynı şekilde kedimi fipten kaybettim. Tedavisini kendim bulmuştum ve o zamanlar hiçbir iğne serum yemeden toparlamıştık. Ne yazık ki 3.kez nüks etti lanet hastalık ve 3. De veteriner iğne serum takmıştı ona rağmen düzelmedi daha kötü oldu. 27 Aralık kaybettim. Keşke hiç götürmeseydim diyorum.
Bir oğlum vardı hiç bir kediye benzemezdi. Uslu, uysal, yakışıklı bir oğlandı. 3 gün olacak bugün onu kaybedeli.. yaşlı değildi. Gençti daha 2.5 yaşındaydı. İş görüşmesine gittim geldiğimde kapıdan beni karşılamasını beklerken yatağın altında ölü buldum.. hayatımda hiç bu kadar acı çekmedim. Neden oldu nasıl oldu hiç bir fikrim yok. Seni çok seviyorum oğlum. Seni çok özledim uykucu prensim..
Benim de kedim 2 yaşındaydı. Gece kusmuştu olaydan 7 saat sonra tekrar kusma sesi çıkarttıktan birkaç dakika sonra kollarımda öldü. Veteriner herhangi bir sağlık sorunun olmadığını söyledi. Sebebini hiçbir zaman öğrenemeyeceğim ve bu benim yüreğimi çok acıtıyor, onu şimdiden çok ama çok özledim. Umarım gittiği yerde mutludur… Anneciğim sen hep benim kalbimde olacaksın, seni çok seviyorum.
Gecen kurban bayramında 15 yıldır dostum olan kedim öldü. Bayram bana matem oldu. Bir insanın hayvanda olsa dostunu kaybetmesi çok kötü. Ölmeden önce artık daha çok yanımda duruyordu. Belkide öleceğini hissetiği için olabilir. Kedileri aşırı sevsemde hiç biri bana onun gibi gelmiyor. Dostumu hala çok özlüyorum 🙁
Dün gece elimde büyüttüğüm 6 aylık kızımı balkondan düşme sonucunda kaybettim. Acısı tarif edilir gibi değil, geceden beri gözyaşlarım dinmiyor, nasıl alışılır bilmiyorum ama içimde kocaman bir boşluk var. Baktığım her yerde ona ait anılar, bitmek bilmeyen keşkeler… Lütfen bu mesajı okuyan kedi sahipleri bir şey olmaz, düşmez demeyin, her türlü önlemi alın. Sonrada keşkeleriniz olmasın…
Ben de sevgili can yoldaşımı 5 gün önce aynı sebepten kaybettim. Her türlü önlemim vardı da ama o kapı kilidiniz takamamışım ben balkondan çıkıp aşağıya düşmüş. Acımın tarifi yok… Ben kendime gelemiyorum daha 4 yaşına girecekti ve doğum gününde öldü. O affetse bile ben kendimi asla affetmeyeceğim…
Dün akşam kaybettim kedimi. Camdan düştü. Daha 3.5 aylıktı. 5. katta oturuyoruz farkında bile değildik sokaktan arayıp haber verdiler. Gözümüzün önünde gitmiş haberimiz yok. Hemen karşımız veteriner ama kurtaramadılar. Normalde çok dikkat ederim camlara hep sineklikler çekiliydi. Dün sabah deprem oldu uykudan uyandık sokağa baktık herkes dışarı çıkıyor kedimizi de aldık çıktık. Sabahtan o cam hafif aralık kalmış nasıl ordan geçti nasıl aşağıya düştü bilmiyorum ama yaşadığım acı tarifsiz kendimi suçluyorum nasıl o camı aralık bıraktım diye. Hayatımda ilk kez kedi baktım hiç bir şey bilmiyordum ama çabaladım öğrenmeye çalıştım evladım yerine koydum onu çok akıllı bir kediydi. Sürekli patisini elimin üstüne koyar sevgi isterdi. Sabah ayağımı ısırıyor sandım öyle uyandım baktım ki o yok ağlamaya başladım. Umarım cennette birlikte oluruz ben seni çok sevmiştim oğlum. Allah bu acıyı yaşayan herkese sabırlar versin.
Ben de bugün kaybettim kedimi aynı sebepten 7.kat bakondan düştü kaşla göz arasında sinek kovalıyorken düşmüş 3 saat arayıp bulamadık evin içinde kaybolduğunu fark edince genelde gidip saklanır orda uyurdu evin her yerini aradım manasıyla gezdim bulamadım binanın önünden bile geçtik görmedik borunun altına saklanmış sonraki tekrar geçişimizde gördük kapının önüne kadar gelmiş 11 buçuk gibi bulduk ağzı yüzü kan içinde yere koydum arka ayaklarını sürüyordu ayakları sağlamdı ama belinde sıkıntısı vardı nöbetçi veteriner aradık bulamadık rastgele internetten veteriner numaralarını aradık biri açtı sizin için gelirim dedi ama yer uzaktı kucağımda kedim kardeşimin elektrikli motoruyla çok hız yapamadan gittik adam yaşasın mı ölsün mü diye sordu orda mahvoldum zaten ona göre tedavisine başlıcam dedi ölsün dersek ilaç vurup öldürecekmiş. Yaşasın dedik tedaviye başladı.Arka ayakları felç dedi bundan sonra sürüyecek hep dedi.iğneler yaptı 4 gün getirin dedi 12 saat hayati tehlikesi var yarın sabah 10 11 gibi getirin tam 12 saat oluyor tehlikeyi atlatsın kalsiyum tedavisi yapalım dedi iç kanama riskine karşı iğne yaptı gönderdi kedinin durumu yine iyi gibiydi sadece belinden dolayı sürüyordu ayaklarını gece kumuna gitmeye çalışmış sonra yapmış çişini biraz da halıya yapmış galiba sonra veterinere yine götürdüm orda ayağa kalktı gibi oldu veteriner görünce çok güzel 1 aya kalmaz yürür bak kalkıyor dedi sevindim iğne vurdu bi gönderdi ama eliyle muayene edip kırık demesi beni tedirgin etti keşke röntgen çekilse falan dedim orda çekmedi röntgen. İçim rahat etmeyince veteriner acile götürdüm üniversitenin.İğne yaptıklarını söylememe rağmen aynı iğneden yaptılar bi kaç tane daha iğne yaptılar röntgen çektiler kırık yok sinirlerinde sorun var dediler reçete yazdılar gönderdiler kedim eve gelene kadar baygın yattı gözleri açık uyuyordu yada can çekişiyordu sonrasında kusmaya başladı su içiyor kuruyordu sürekli mama yemiyordu sadece su içiyordu kumuna götürdüm çişini yaptı ardından uyudu sabaha kadar baygın baygın yattı sabah kalktım kedinin durumu çok kötüydü hemen o ilk gittiğim veterinere götürdük dün iyiydi nolmuş buna diye şaşırdı reçeteyi gösterdim durumu anlattım kendi tedavimi mi onların verdiğini mi yapayım demiş ne iyi gelecekse onu yap dedik acildeki reçeteyi yapmış 7 ilaç vardı orda 1 i vurulacaktı ama veteriner bi kaç tanesini vurmuş bide vitamin vurdum demiş
Sonra eve göndermiş sırtına masaj yapın 2 saatte bir sağ yatıyorsa sola yatırın yani yönünü değiştirin demiş ve şırınga vermiş bi kaç damla da su sıkın ağzına demiş.Evde kardeşimle yalnızdık ben kediyi tuttum o sırtına masaj yaptı sonra yönünü değiştirdik dediği gibi ve sağa sola yatırdık 2 saatte bir bide bu işlemler sonrasında yatınca hemen ağzına sudan sıkıyordum başta biraz su sıktım yuttu hiç hareket etmiyor gözü açık öylece yatıyordu gözünü bile kırpacak hali yoktu suyu yutunca biraz daha sıktım onu da yuttu sonra biraz da mama sıktım onu yutamadı ardından yine su sıktım yuttu sonra uyudu gibi düşünüyorum aynı şekilde düzenli nefes alıp durmaya başladı kendi haline bıraktık.Sonra sürekli etrafa kusmaktan patileri çiş olmuştu onları temizledim bıraktım kendi haline rahat rahat dursun diye 2 saat sonra yine aynı şeyleri yaptım saat 3 de yine aynı şeyleri yapacaktım kardeşim 3 olmadan çağırdı beni yapalım diye ben tam saat olsun yapalım dedim kalkmadım saat oldu kalktım yine aynı işlemi tekrar ettim yatırdım suyu sıktım yuttu ardına hiiih diye derin nefes almaya ve 2 3 dakika nefessiz durmaya başladı boğuluyor gibiydi.4 5 kere tekrar edince bu durum korktum ve İnternete yazdım napılır diye hiç bir bilgim de yok soğuktaysa sıcak ortama sıcaktaysa soğuk ortama çıkarın yazıyordu betonun üzerine koydum yüz üstü çevirdim masaj yaptım yine aynı şekilde nefes almaya çalıştı ve sonrasında bidaha yapmadı artık nefes almıyordu kalbini kontrol ettim almıyordu balkona çıkardım şoku anlattıktan sonra internetten kediye kalp masajı nasıl yapılır diye aratıp onu yapmaya çalışırken işe yaramadığını fark ettim YouTube da video açtım masaj yapıp suni teneffüs yapıyordu aynısını yaptım yine tepkisi yoktu oksijen aleti vardı evde onu tuttum yine hareket yok sonra orada kaldım öylece sebep oldum ölümüne gibi hissediyorum o suyu vermesem belki de ölmeyecekti çok suçluyorum kendimi çok seviyordum kızımı veteriner iğne yaparken bağırıyordu ben başını sevince bana bi baktı sonra sustu öptüm başından burdayım annecim burdayım kızım korkma iyi olacaksın dedim sustu bağırmayı kesti o bakışı hiç gitmiyor gözümden bu sabah o halsiz halini görünce kucağıma almıştım bana bakıp miyavlamaya çalıştı sesi çıkmadı ağzını açtı sadece o bakışı da hiç çıkmıyor aklımdan.Güzel kızım affet beni kurtaramadım seni.Vedalaşmak çok zormuş kollarımda can verdi öldüğünü bildiğim halde sarıldım öptüm gözüm hala üstündeydi annem gömmek için götürecekken bile sordum ölmüş mü baksana diye sürekli baygın olduğundan ölüsü bile o baygın hali gibi duruyordu ya ölmediyse kaygısı taşıdım bi süre. Affet meleğim Güzel Kızım Mia kurtaramadım annecim🥺🪽
Bende 3 yıldır baktığım kedimi 31.05.2023 -15.10 saatinde kaybettim.
Kedim idrarini yapamiyordu. Veterinere goturdum.
Sonra sonda takildi ve 5 gün antobiyotik aldi ve iyi oldu. Sonra yine ayni oldu. Yine sonda takildi. Ve 2. Gün gotururken kedim evde rahatsizlandi. 2 defa idrarini yapamadi bende yine veterinere goturdum. Iste o gun burada kalmasi gerek dendi. Halsizdi ve yorgundu. Sonra kedime dişilestirme operasyonu yaptilar. Bana iyi dendi ve depresif dediler. Bende kedimi gormek icin gittim. Ben gitmeden 20 dk evvel nefesi gitmis 2 defa denediler. Kalbine igne vurdular. Ama uyanmadi… sonra cansiz kaskati bedenini teslim aldim. O an berbat bir andı cok duyguluydu. Ama cokda sinirliydim. “Heypati” adanaya gitmeyin. O kadar cok para aliyorlarki hayvanlarla dogru ilgilenmiyorlar. Allah ıslah etsin! Bir tanidigimin kedileride ölmüştu.
Kedime param feda olsun ama onlar verilmesi gereken ilgiyi veremedi…
Sonra eve geldim ve gömdüm.
Benim kedimde 2,5 yawinda FIPden öldü , son 2 haftaydı hep elimizden su içerdi , cok garip bişey . Dün gece öldü, nefesim kesiliyo, kesiliyo😔
Yillar önce benimde kedim vefat etmişti, o kadar çok üzüldüm ki günlerce gözüme uyku girmedi. O gün bu gündür kedi sahiplenemiyorum. Ömürleri bizlere nazaran çok kısa. Belki de hemen bir hayvan sahiplenmiş olsaydım daha kısa sürede rahatlardım, ama unutmak mümkün değil 🙁
Öncelikle hepimizin başı sağolsun arkadaşlar benim kedim lili dişi melez 3 yaşında sözdinleyen uysal kedim malsefki öldü önceden annesine 2 ay kadar falan bakmıştım hastaydı ve hava soğuktu eve aldım 2 ay sonra yaz geldi ben ev degiştiriyordum maddi durumlardan dolayı eve süre geçemedim ilk günlerde her gün eve gelip gidip mamasını suyunu veriyordum ama kedi yalnız başına günlerce Bi göz odada kalsıgı için depresyona girmişti hasta gibiydi sürekli miyavlıyordu biz eşimle birlikte ve taşınan kadar akrabalrımızda kaldık ve kediyi kabul etmiyorlar mecburen tekkalıyordu bir gün durumunun çok kötü olduğunu gören eşim zaten sokaktan aldık sakalım alışkın o dedi ben onu aldığımda 4 aylıktı bıraktığımda 7 aylıktı ilk günler çok vijdan yaptım öldümü falan diye hiç görmüyordu onu akşama kadar balkondan bakıyordum Bi arabanın altından çıkar diye zamanla ümidimi kestim aylar sonra bakkala giderken gördüm onu yaşıyordu beni tanımamıştı ama çok sevecen davranıyordu üstüme atlıyordu artık maddi durumumuz iyiydi geri eve almak istedim sonra mahallede bir tuhafiyeci teyzenin onu sahiplendiğini gördüm sanki sokaga attığımızı görmüş gibi gözümün içine bakarak benonu bulduğumda açlıktan ölecek gibiydi hiç bişey yiyip içmiyordu şeref yoksunu insanlar evde mamaya alıştırıp sokaga salmışlar dedi – utandım- neyse ben almak istiyorum dedim kadına kadında şuanda alamazsın hamile yavrularına bakacaksan al dedi bende düşündüm zamanında buna yaptığım yanlışı düzeltmek için dogurdugu kedilerden birini alıcaktım aradan 1 2 ay geçti tuhafiyeci teyze oradan geçerken seslendi dogurdu gelse birini al dedi gittim ve annesine en çok benzeyen olanı aldım evet arkadaşlar işte o lili
Lili hanıma tam 3 sene baktım ve bebegim olmuştu kedimin bebegi kıskanmasındanmı neden bilmiyorum ısırma cırma tıslama gibi şeyler yaptığını gördüm bebege zarar vermesinden korkuyordum bide çevre baskısı vardı yok kedi kılı bebegi öldürür hasta eder üstüne yatar bebek ölür vs ben çevremde araştırma yaptım sahiplendirecektim falan kimse yanaşmadı yine eşinden bir fikir çıktı ve barınaga bırakalım dedi öncesinde Bir Araştırma yaptım barıbaga bırakmakta dinen Bi sakınca yoktu peki ya vicdanen neyse götürüp bıraktım aradan 10 dk geçmedi huzursuz oldum geri almak istedim barınak sahipleri kapandı yarın gelip alırsınız diyerek gönderdi ertesi gün gittiğinde hiç Bi yerde bualamdım tam 6 gün kucağında bebekle taşların duvarların arkasında aradım en son ümidini kesecekken Bi odun yıgınının altından buldum bitik durumdaydı zayıflamış belki günlerdir hiç orda çıkmamış aç susuz eve getirdim mama verdim yemedi içmedi tuvaletini yapmadı gece kusma sesine uyandım sürekli kusuyordu sabah veterinere götürdüm kan sonuçları çok kötüydü benim yüzümden serum verdiler igneler yaptılar kusması geçmeliydi eve geldik daha kötü olmuştu ertesi gün yani bugun hayvan hastanesine götürdüm çok kötüydü artık çok hızlı nefes alıp veriyor agzı hep açık gözleri kısıktı vet hekim damar yolu açmaya çalışırken nefesi kesildi lilimin acilen yorgun bakıma çıkarıp hava vericeklerdi eve gitmemizi istediler bu geceyi atlatırsa yaşar dediler eve geldikten yarım saat sonra aradık durumunu öğrenmek için Bi kız açtı bende sizi arıyıcaktım diye üzgün Bi ses tonuyla başınız sağolsun dedi sbaah gidip ölüsünü alıcam o yavrunun benim yüzümden bu haldeydi belki belki kaza belki kader ama ben bunu ona yapmak zorunda degildim anlıcagınız vicdan azabıyla nasıl yaşanır bilmem hala mama su kabkarı duruyorsaatle önce zorla su vermeye çalıltıgım şırınga tuvaleti anıları Allah hepimize sabır versin 💙
2022 yılının yazında anneannemin evinin bahçesinde ters çevrilmiş olan sandalyede yatan simsiyah zayıf bir kedi gördük. Hergun gelip orada yatıyordu. Hepimiz onunla ilgilenmeye başladık. Siyah olduğu için kömür gibi simsiyah demiştim annem de adı kömür olsun dedi ve adini kömür koymuş olduk. Ona birkaç defa mama aldım bazen evdeki yemeklerden verdik. Duvarda bor kabin icinde su vardı kömürüm ve diğer kediler de o kaptan su içerdi. Nedense ilk başlarda ona dokunup sevmemistim sonra ilk defa onu oksadigimda resmen gozlerini kapatıp kendinden geçmişti çok duygulanmıştım. Birgün yağmur yağarken damın altında sandalyede oturuyordum ve bir anda kucağıma cıktı. Daha önce kedilere dokunup sevmeme rağmen hicbir kediyi kucağıma alma cesaretini gösterememiştim. Ama kömürüm kucagima çıkınca hiç korkmadım aksine huzur buldum. O günden sonra ellerimi dizime vurdugumda kucağıma gelirdi. Sonrasında yan komutlarımız da kömürle ilgilenmeye başladı birgün biz evde yokken onlar da kömürü fark etmiş ve sevmişler uysal ve akilli bir kedi olduğu için. Ilk başlarda kıskanmıştım çok ama sonra biz aslında şehir dışında oturduğumuz için gideceğimiz zaman onların da kömürle ilginmesinin ne büyük şans olduğunu anladım. Ailem kömürü eve goturmeme izin vermemişti. Kömürden ayrilacagim için çok üzülüp ağlamıştım. Onunla sadece 1.5 ay vakit geçirebildim ama çok baglandım. Eve döndükten sonra kömürün ismini ağzımdan düşürmüyordum. Gelecek yazı bekliyordum. Birgün kömürüm yerde ağzından kan akarak yatarken kömürle ilgilenen komşu bulmuş alıp veterinere götürmüş anneannem telefonda soyledi. Biz de yardim gönderdik ama kömürüm maalesef ki iyileşmedi. Keşke onu veterinere kontrole götürebilseydim diye düşünüyorum. Eğer iyilesseydi ciftlestirecektik kömürüm baba olacaktı. Bugün şimdi o bahçedeyim ve aklıma kömürün üzerinde yattığı sandalye geldi. Sandalyenin üstünde hala onun tüyleri vardı tüylerini toplayıp aldım. Kahroldum ağlamaktan. 14.01.2022 de kaybettiğim kedimi hala özlüyorum. Acısı asla bitmeyecek bir şey. Kömürüm seni seviyorum.