En yakın arkadaşınızı, kedinizi kaybetmenin ne büyük bir acı olduğunu biliyoruz. Bu dönemi sağlıklı bir şekilde atlatmak için neler yapacağınızı bilmek ister misiniz?
Kedim öldü ! Onu unutamıyorum diyorsanız makalemizi sonuna kadar okumanızı öneririz. Bu makalede kedisi ölenlerin hikayesi de bulunuyor. Evcil hayvanını kaybetmek aileden birini kaybetmek gibi hissettirirken bu acıyla nasıl başa çıkacağınızı bilmiyor olabilirsiniz. Bütün gün oyunlar oynadığımız, evin her köşesinde koşuşunu izlediğimiz kedimiz öldüğünde ne kadar büyük bir boşluk yaşadığınızı anlayabiliyoruz. Özellikle sosyal medya hesabımıza gelen ‘kedim öldü ne yapacağım’, ‘ölen kedimi unutamıyorum depresyondayım’ ve benzeri mesajlarınız bizi çok üzdü.
Kedisini kaybeden tüm takipçilerimizin acısına ortak olduğumuz gibi onlar için elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Bu yazımızda sizlerin acısını bir nebze de olsa hafifletecek tavsiyeler verdik. Çok zor bir dönemden geçtiğinizin farkında olarak bu dönemi en sağlıklı şekilde nasıl atlatabileceğinizden bahsetmek istiyoruz.
Peki, kedisi ölenler neler yapmalı ? Bu süreci nasıl atlatmalı? Acınızı paylaşmak için sizlere aynı dönemlerden geçen insanların hikayelerinden ve bu dönemleri nasıl atlattıklarından bahsetmek istedik. İşte kedisini kaybedenler için önemli tavsiyeler…
Kedim Öldü Unutamıyorum!
Kedi sahiplendiğinizde onun tüm sorumluluğunu üstünüze alıyor ve her anında yanında oluyorsunuz. Mamasını, suyunu, oyuncaklarını büyük bir heyecanla aldığınız anlar vardır. Günün yorgunluğunu kedinize sarılarak atlattığınız dönemler olmuştur. Onlar en iyi arkadaşınız, dostunuz, ailenizden biri olur. Bu nedenle kediniz öldükten sonra hemen unutmanız elbette çok zor olacaktır. Büyük bir boşluk hissiyle birlikte evcil hayvanınızı çok özleyeceğiniz bir süreç bu. Kedinizle birçok anınız olması, uzun zaman birlikte vakit geçirmeniz onu hemen unutmanıza engel olacaktır.
Bu dönemde öncelikle şunu bilmeniz gerekiyor; oldukça normal bir süreçten geçiyorsunuz. Kedinizi kaybettikten sonra hemen unutmanız, o acıyı hemen bastırmanız zordur. Tıpkı en sevdiğiniz arkadaşınızdan kopmuşsunuz gibi bir his yaşıyor olabilirsiniz. Bu hissin hiç geçmeyeceğini de düşünüyor olabilirsiniz. Ancak unutmayın ki bu geçici bir süreç. Bu dönemde sağlığınıza dikkat etmeniz ve toparlanmanız gerekiyor. Kendinizi buna hazır hissettiğiniz an yavaş yavaş normal yaşantınıza dönmelisiniz.
Yaşadığınız süreçle ilgili aynı dönemden geçen ve bu yaşadıklarınızın normal olduğunu gösteren hikayelerden bahsetmek istiyoruz.
Sosyal medya hesabımıza mesaj atan Büşra Ö. kedisini kaybetmenin acısını şöyle anlattı:
Kedimi sahiplendiğimde henüz 4 aylıktı. Hareketli, oyun oynamayı çok seven kıpır kıpır bir kediydi. Kısa sürede bana alıştı ben de ona. Sınava hazırlandığım için derslerime odaklanmam gerekse de ben onu hiç ilgisiz bırakmadım. Kedim de beni bu dönemde hiç yalnız bırakmamıştı. Neşeli, hareketli kedim bir gün enerjisini kaybetti, Hiç yerinden kalkmadı, bütün gün bir şey yemedi. Normalde öyle değildi. Onu ilgisiz bıraktığımı düşünerek vicdan azabı çektim saatlerce ilgilendim ama yerinden kalkmadı. Veterinere götürdüğümde viral enfeksiyon olduğunu söyledi. İğne yaptı ancak eve geldiğimizde kedim hala halsizdi. Hiç mama yemedi sadece su içiyordu. Ölmeden önce ağlayarak kedimi odama aldım bütün gün yanımdan ayırmadım. Son miyavlayışlarını hala unutamıyorum. Ölen kedimi unutamıyorum, ne yapmam gerek lütfen yardım edin.
Kedisi Ölen Takipçimiz Büşra Ö.
Diğer takipçimiz Özgür E. kedisinin ölümünü bize şöyle anlattı:
Sürekli apartmanın önüne gelen siyah tüylü, şişman çok sevimli bir kedi vardı. Diğer kedilerle çok kavga ediyor diye onu yanıma aldım. Başlarda çok iyiydi, yemek yiyordu oyun oynuyordu alışmıştı bana. Sonra kedimin zayıflamaya başladığını fark ettim. Mamasını sevmediğini düşünüp farklı bir mama aldım. Ama yine de yemedi. Daha fazla zayıflamadan veterinere götürdüm kedi lösemisi teşhisi koydular. Daha önce kontrollerini yaptırmadığım için vicdan azabı çekiyorum ne yapabilirim?
Kedisini Kaybeden Takipçimiz Özgür E.
Kedi sahiplendikten sonra bütün sorumluluğunu alarak elinizden geleni yaparsınız. Kediler de tıpkı insanlar gibi çeşitli hastalıklar veya kazalar sebebiyle hayatını yitiyor. Bu süreçte kendinizi suçlamadan, sakin bir şekilde bu acı ile yüzleşmeniz gerekiyor. Çok üzgün olduğunuzda size iyi gelen şeyler var. Eğer konuşmak içinizi rahatlatıyorsa mutlaka acınızı sevdiklerinizle paylaşın. Bu acıyı duymak, hakkında konuşmak iyi gelmiyorsa bir süre konuşmayın. Kafanızı boşaltabileceğiniz aktivitelere yönelebilirsiniz. Kitap okuyun, film izleyin, sevdiklerinizle zaman geçirin. Acınızı ancak yüzleşerek atlatabilirsiniz. Bu dönemi kabullenin ve atlatmaya karar verin. Bir süre sonra daha sakin bir döneme gireceksiniz.
Kısırlaştırma Sonrası Kedim Öldü
Kediler farklı sebeplerle yaşamını yitirebilir. Bu nedenle sahiplendikten sonra sağlık kontrollerinin kesinlikle yapılması gerekir. Nadiren karşılaşılan bir durum olsa da kısırlaştırma sonrasında kedilerin ölmesi mümkündür.
Kısırlaştırma ameliyatı öncesinde ve sonrasında dikkat edilmesi gereken noktalar vardır. Bununla birlikte yanlış operasyon kedinin ölmesine sebep olabiliyor. Kısırlaştırma sonrasında veteriner hekimlerin söylediklerini harfiyen uygulamalısınız. Kediniz muhtemelen ameliyat sonrası sizinle eve döner. Eğer hekiminiz kontrol altında olması gerektiğini söylemişse başından ayrılmayın, ilgilenin ve şefkat gösterin.
Eğer kediniz kısırlaştırma ameliyatı sonrasında aşağıdaki belirtileri gösteriyorsa mutlaka veterinere götürmeniz gerekiyor.
- titreme
- kusma
- iştahsızlık
- kilo kaybı
Dikişlerini aldırmak için zamanını geçirmeden onu doktoruna götürün ve bu süreçte hiç yalnız bırakmayın.
Kısırlaştırma sonrası kedinizi kaybetmeniz düşük bir ihtimaldir. Ancak bu ameliyatı yaptırmış olmanız sizin suçunuz değil. Kedinizin ölümünün ardından acınızla yüzleşin ve onun yokluğunu kabullenin. Yerini dolduramayacağınızın farkında olmanız acınızı hafifletecektir. Bu dönemde sevdiklerinize zaman ayırın ve teselli almaktan çekinmeyin. Yaşadığınız acıyı hafife alan ve canınızı sıkacak konuşmalar yapacak insanlarla bir süre iletişim kurmayın. Bu tarz yaklaşımlar kendinizi daha kötü hissetmenize sebep olacaktır.
Rüyada Ölen Kedimi Gördüm
Hayvanlar ve insanlar arasındaki bağ saf ve güçlüdür. Bu sevgi giderek artar ve kediniz sizin bir parçanız haline gelir. Evinizde ona ait eşyalar, telefonunuzda onun resimleri ve videoları olur. Gün içinde yaşadığınız stresi ona sarılarak atlatırsınız. Böyle bir bağınız varken onu kaybetmek elbette çok zor bir döneme girmenize sebep olacaktır. Bu süreçte kedinizi rüyanızda görmeniz yaşadığınız acı ve hatıralarınız sebebiyle normaldir. Bilindiği üzere rüyalar bilinçaltının yansımasıdır.
Çok özlediğiniz ve yerini doldurmadığınız kedinizin ölmesi üzerine rüyanıza girmesinin normal olduğunu unutmayın.
Rüyada görmek onu daha çok özlemenize sebep olacaktır. Kediniz öldükten sonra atlatamıyor, rüyanızda görüyor ve bu boşluğu nasıl dolduracağınızı bilmiyorsanız yapabileceğiniz bazı şeyler var.
- Bu dönemde kedinin eşyalarını görmek sizi daha çok etkiler. Mümkün olduğunca onun uyuduğu odada uyumamaya çalışın.
- Eşyalarını uzaklaştırmaya kıyamasanız da bu eşyalar psikolojinizi olumsuz yönde etkileyecektir. Mama kabını, yatağını, oyuncaklarını sahipsiz kedilerle paylaşın. Unutmayın ki bunlara ihtiyacını olan onlarla sevimli dostumuz var. Hem onlara hem kendinize iyi gelecek bir adım atarak eşyalarını görmemeye çalışın.
- Kedinizin resimleri ve videoları mutlaka telefonunuzda vardır. Bu güzel anılarınıza bir süre bakmayın. Bu dönemde elinizden geldiği kadar onu hatırlatan şeylere bakmayın.
- Size kaybettiğiniz kedinizi hatırlatabilecek diğer şeylerden uzak durun. Bu bir müzik parçası, bir film olabileceği gibi kedinizin tırmalayarak iz bıraktığı bir koltuk da olabilir.
Rüyalarınıza girmesinin en büyük sebebi bunlardır.
Kedinizi kaybettikten sonra bu acıyı paylaşmak ve aynı dönemden geçen insanlardan tavsiyeler almak size iyi gelecektir. Eğer siz de kedinizi kaybettiyseniz, bu acıyı yaşadıysanız, yorumlarda paylaşabilirsiniz.
Kedisi ölen ziyaretçilerimizden bu dönemde neler yaptığını, nasıl atlattığını diğer takipçilerimizle paylaşmasını rica ediyoruz, böylece onların acılarına ortak olabiliriz. Desteğe ihtiyacınız varsa bizlere her konuda yorumlardan veya sosyal medya hesaplarımızdan ulaşabilirsiniz.
Benim bir kedim vardı 6 taneydi çatıda bakıyordum anneleri de vardı iyilerdi 8 aylık oldular sonra hepsine araba çarptı elimde bir tane kaldı onu da gözüm gibi baktım eve aldım evde baktım saten bana alışmıştı kapının önünde beni bekler kapıyı açınca içeriye girer uyurdu hemen onunla oyunlar oynardım mama falan aldım çok alıştım ona 2 yaşına girecekti araba çarptı herhalde bende bilmiyorum karşı komşunun bahçesinde buldum aradan araba çarpmış herhalde benden çaresizce yardım istiyordu bende hemen yanına gittim kutunun içine koyup veterinere götürdüm veteriner arka ayakları kırık olduğunu söyledi hayvan barınağına vermemiz gerektiğini söyledi eve getirdim hayvan barinaği geldi ve kedimi aldı götürdüler iyileştirip geri getireceğiz dediler ikna oldum arada 1 gün geçti durumunu öğrenmek için hayvan barınağında aradım ve onlar öldüğünü söylediler hala atlatamadım 😿😥😥
Bende 02.05.21 pazar günü minicik yavrum canım kızım Tomris’imi acı bir şekilde kaybettim. Kızım üç aylık gayet sağlıklı gelişimi güzel ilerleyen her hafta düzeni kilo olan (hatta 450 gr almıştım 1370 gr olmuştu 1 ayda öyle de oburdu) dünya tatlısı sevecen cana yakın oyuncu yaramaz bir kediydi. Geldiği ilk günden sevdirmişti bize kendini daha iki saat olmuştu evimize geleli ama o bize kendini sevdirmek için kucağımıza gelmişti bile. O günden sonra hiç ayrılmadık zaten. Bizim kıza yeni mama aldık o hafta cuma günü ilk gün eski mamadan yüzde 75 yeni mamadan yüzde 25 oranla vermemize rağmen kustu 3 kez ama suyunu hep içiyordu ikinci gün gündüz de iki kez kusmuştu ve su içiyordu herkes su içiyorsa merak etme daha 1 gün bile olmadı diyordu. 2. gün 24 saat olmadan yeni mamayı kaldırıp tekrar eski mamadan koyduk ama yavrum halsizdi pazar günü de böyle olursa veterinere götürecektik. Pazar günü biz kliniği açtırana kadar yavrum fenalaştı ellerimde kaldı hareket etmiyordu ama nefes alıyordu. Orda klinik kapısında veterineri beklerken son nefesini verdi. Veteriner geldiğinde çok geçti kalp masajını yaptık ama yine döndüremedik. Tomris benim baktığım ilk yavrum canımdı hala her yerde onu görüyorum sanki koşarak bana gelecek ben hemen o tasmasının sesini ya da güzel tatlı miyavlamasını duyacağım zannediyorum. Her gün geri gelmeyeceğini bile bile ağlamaya devam ediyorum. Canım kızım Tomris’im adın gibi güçlü oldun hasta olduğunda bile kötü olduğunu bize hiç hissettirmedin biz senin için hep en iyisini yapmaya çalıştık ama yapamadık. Işıklar içinde huzur içinde uyu güzel kızım annen seninle tekrar kavuşmayı diliyor. Seni çok seviyorum ❤️
1 Mayıs günü evimizin neşesi her şeyi koca oğlumuz ARAS ‘ı kaybettik. 2 ay içinde 2 defa çiftleştirdik keyfi yerindeydi, aşıları kontrolleri düzenli olarak yapılıyordu sadece iç dış parazit aşısını param olmadığı için 20 gün geç yaptırabilirim. Pandemi sürecinde işten çıkartıldım ama ne mamasından ne ödül mamalarından maltlarına kadar hepsi en kalitelisinden aldım, kendimden kıstım. Ama 1 hafta içinde kusma başladı zayıflamaya başladı mama yemiyor azıcık su içiyordu bir gece kustu ve poposunda ishal gibi lekeler oluştu kusmuğu ise kahve telvesi gibiydi. Veterinerde kan testi ultrason falan her şeyi yaptırdım serum tedavisi sürecinde kusması geçti mama yiyor suyunu içiyor çişini ve kakasını yapıyordu. Kakası siyahtı, veteriner toparlanıyor sarılık geçiriyor toparlar dedi ama veterinerden gelince evde kuytu köşelerde saklanmaya başladı, stres yapmıştır dedik ama dün nefes alması kısa kısa seri şekilde alıyor sanki balgam çıkartacak gibi öksürüyordu hemen veterinere götürdüm serum bağlandı hava verildi toparladı kendini kalan serumu gece devam edebilirsin dedi eve geldim. Ev ile klinik arası 600 metre eve geldiğinde baxtan çıkıp eşimin yanana gitti ayaklarına dolandı sevdirdi kendini, ardından yanıma gelip uzandı nefes alması tekrar aynı oldu. Hekimi aradım getir hemen dedi ama koridordan baxi alıp geldim iyice kendini saldı kucağıma aldım yüzüme baka baka zor nefes almaya başladı ve ellerimde öldü.
6 yaşındaydı ve 5 senedir bizimle çocuğumuz yok herşeyimizdi. Eşim kanser tedavisi görüyordu, o süreçte hep onunla evdeydi ama ellerimde öldü. Dünden beri kafayı yiyecek gibiyim, ağlamaktan helak oldum. Dün gömdüm tarlamıza akşam aklıma deli gibi sorular geliyor. Başka Veterinerlere de göstersemiydim Manisa’ya götürsemiydim diye. Yasak var ama keşke ceza yeseydim de yaşasaydı, belki ölmemiştir diye tarlaya gittim, ağlaya ağlaya. Belki bayıldı diye ama doktorların kalp dinlediği aletle dinledim vücudu buz gibi olmuştu suni solunum kalp masajı dahi yaptım ama hiçbir faydası olmadı. Öyle gömdüm biz ona çok güzel baktık güzel yaşadı ama eşime bile belli etmeden balkonda banyoda gizlice ağlıyorum, eşim zaten rahatsız mutfakta ellerimde ölünce mutfağa giresim gelmiyor çok zor anlatılmıyor, birde aman hayvan çok üzülmeyin diyen varlıklardan uzak durmak lazım ki onlar daha da acımı katlıyor. Hoşçakal Aras’ım, seni seviyorum cennettesin biliyorum.
Kedimi ayın 23 de kaybettim. Yani bu bir trafik kazasıyla öldü araba bastı daha doğrusu arabanın altındaydı araba hareket edince kendisi arabanın arka tekerleklerinin arasındaydı bende çıkar birşey olmaz sandım meğerse arabanın tekerleğinin önüne kaçarak çıkmaya çalışacağını hiç düşünmemiştim kaderi herhalde öyle yaptı 5.buçuk yaşındaydı 2016 da doğmuştu onun annesi de o küçükken ölü olarak bulundu 2 gündür hiç unutamıyorum kaç seneden beri birlikteydik yaz kış kapıyı kendi ayaklarıyla açıp hep içeri gelirdi öyle alışmıştı sobanın ın önüne gelirdi sobaya yapıştırırdı kendisini değerini çok iyi bilirdim inşallah beni affeder bana bişey demez öbür dünyada çok zor evin her tarafında hayallerini görüyorum oturduğu yerler yattığı yerler sanki yine varmış gibi duygusuna kapılıyorum her gün kapıyı açardı artık kapı açılmıyor😂😂😂😂😂😂😂😂 unutamıyorum hele öldüğü zaman nasıl çırpınırdı can verinceye kadar ağzı burnundan kan geliyordu gözünün birisi dünmüştü biride açıktı ben başının ucundaydım ruhu çekilinceye kadar başındaydım bi gözü açık kaldı sanki hep bana baka baka öldü zavallım nasıl çırpındığını unutamıyorum en zor tarafı da orası zaten hiç bir anısını unutamıyorum ona bir mezar hazırladım güzel bi şekilde gömdüm garibi gördüğümde yüzü gözü bana doğruydu bana bakıyordu sanki öylece üzerini kapattım çok zor bir durum çok Allah hiç kimseye yaşatmasın bu açığı bide bana bir daha inşallah zor unutamıyorum sanki artık aileden biri gibiydi yokluğu çok zor yerini dolduramayız
Kedim 2 aylık Gofret bugün 5. Kattan düştü ve öldü. Tam tutacakken kaydı gitti yavrum. Daha zıplayamıyor diye rahattım. Çok az aralık bıraktım. Ama o bir şekilde önce perdeyi sonra doğalgaz peteğini kullanmış sanırım. Karşı camdaki kediye gitmek istedi herhalde. Düşmeden 1 saniye önce gördüm. Ama çok geçti. Ramazan ayı ve mübarek cuma günü Rabbim beni affetsin, emanetine sahip çıkamadım. Hiçbir kedi veya köpek fotoğrafına bakamıyorum canım yanıyor çok. Annem babam kardeşim mahvolduk. Paylaşmak istedim.
Bugün altı aylık kedim 6. Kattan düştü ve öldü. Sınavdan dönmüştüm ve evin önünde kadınlar bu kedi sizin mi dedi. Düşmüş on dakika önce. Saatlerdir ağlıyorum. O benim neşem arkadaşım her şeyimdi. İki aylıktı geldiğinde. Beni nasıl affedecek, onu yalnız bıraktım, düşerken ağzını ve başını çarpmış. Nasıl kıyarım ben ona. Çok üzgünüm. Tarif ve telafi edilemez bir acı. Çok özlüyorum. Sanki çıkıp gelecek bir yerden. Her şey onu hatırlatıyor. Kabullenemiyorum bu durumu.
Dün benim biricik kedim canım da 6. Kattan düştü öldü canımdan can gitti çok zor bir acı Allah sabırlar versin çok zormus çok..
Merhaba, şu an gece saat 3 ve ben 3 gün önce vefat eden kedimi düşündüğüm için çok zor uyuyabiliyorum. Daha 10 aylıktı ve 8 aydır bizimleydi. O kadar güzel o kadar uslu o kadar mükemmel bir kediydi ki ailemizin neşe kaynağıydı. Hiçbir şeyi yoktu çok mutlu bir kediydi çok sağlıklıydı. 1 hafta önce onu kısırlaştırdık, kısırlaştırdıktan sonra gayet normaldi hemen toparladı, mamasını yedi, oyun oynadı, o güzel miyavlarını yaptı ama 2 gün sonra birden sessizleşir, mama yemedi, su içmesi, hareket bile etmemeye başladı sadece öyle yattı. Veterinere götürdük bağırsaklarında sorun var dedi bir ilaç verdi ama işe yaramadı. Son günüymüş meğer kim bilebilirdi ki. Çok üzülüyordum onu öyle görünce son gece gözlerimin içine baktı uzun uzun ben ağlıyordum ona bakarak patilerini seviyordum ama buz gibiydi. Ona lütfen iyileş diye ağlıyordum o da bana bakıyordu ilk defa bu kadar uzun bakmıştı. Nefes alışı bozuldu sonra o gece, ertesi gün gittik veterinere serum vereceğiz, oksijene bağlayacağız dedi. 2 saat sonra aradık değişiklik yok dediler. 1 saat sonra bir telefon geldi… Dünyam başıma yıkıldı, tarifsiz bir acı, tarifsiz bir keder. Bağırarak ağladım saatlerce, son görüntüsü aklımdan gitmiyor. Son kez kapıdan çıktı ve bir daha gelemedi. Nasıl dayanacağım bilmiyorum. Onu çok seviyorum ve çok özlüyorum. 😔
Benim kesimde 2 yaşında öldü. Neyi olduğunu bile bilmiyorum. 1 Ay yemek yemedi, şırınga ile besledim ve paramı alınca direk Veteriner gittik. Çok geç olduğunu söyledi ama 3 gün yatılı kaldı. 3. gün sabah telefon çaldı, öldüğünü söylediler.
Daha 15 dakika önce bir kedim öldü ve daha 5 günlüktü benim ağlamaktan gözlerim morardı ve şimdide uyuyamıyorum doğuran kedimiz 5 yavru doğurduğu için 5 yavruya bakamadı kedimi nereye gömmeliyim sizce ve o acıyı nasıl unuturum.
Dün gece saat 12 sırası kedimi gözlerimin önünde can verirken izledim. Günlerden 27 mart saat 4 gibi evde sıkılmıştır dışarı çıksın diye camı açtım, 1.kattayız, keşke salmasaydım. Eve 1 gün sonra babam getirdi, yara bere içinde arka ayakları kırılmıştı. Yüksek ihtimal iç kanaması vardı, bütün her yer kapalı veteriner vb, kedimin acı bağırışları beni daha da üzüyordu. Dar yerlere giriyordu, bir yerde duydum, öleceğini anlayan kediler dar yerlere sığınırlar. Dar yerlere giriyordu ve anlam veremiyordum. Sakince bacaklarını acıtmayacak şekilde alıp sıcak yatağına koyuyordum. İşte o gün saat 23.30 kedim kustu, yeşil kustu, zehirlenmiş olduğunu düşündüm. Ama evde tek su içiriyorduk, şırınga ile. Hiç bir şey yemiyordu. Ara ara bayılmalar geçiriyordu gözleri açık şekilde. Saat 23.50 oturma odasındayım, abim kedi öldü dedi.
İlkte inanmadım dişlerimi göstererek tebessüm attım, ne gülüyorsun dedi. Olayın ciddi olduğunu anladım ve koşarak kedimin yanına gittim. Yatağın üstünde gözleri açık, göz bebekleri büyümüş halde nefes almıyordu. Ara sıra ağzını açıyor hayata tutunmaya çalışıyordu, ara da ufak nefes alarak karnı hareket ediyordu, ama çare yoktu. Göz bebekleri büyüdü görmüyordu, ağız hareketleri ve karın hareketi artık kesilmişti. Başında bekledim ama nafile, yarın gömerim diye leğene kaldırdık, üstünü örttüm, rüyamda onu gördüm, gömerken, uyandığımda yanımda uyumasını diledim, gözlerimi açtığımda her şeyin bir rüya olmadığını gerçek olduğunu anladım, Kabullenmek zorundaydım.
Şuanda bunu yazarken bile gözümden yaş akıyor, ben 16 yaşındayım, bunlara hazır değilim, ama kabullenip unutmam gerekiyor. Aklıma yeni kedi sahiplenmek geliyor ama o da ölürse. Bu yaşta yaşadıklarım beni bitirdi, derler ya yaş değil yaşantı diye. Siz hiç bu yaşta Müslüm Gürses dinleyip dert yandınız mı? Sigara içmem alkol kullanmam, derdimi ağlayarak geçiririm. Kedimden hatıra anı kalsın diye sinirlendirip koluma yara yaptırıyordum, derin yaralar, sonra sevip kucağımda uyutuyordum. Siz hiç kucağınızda sevdiğiniz birini tek başınıza gömdünüz mü? Ben gömdüm.
Bugün sadece ölüsünü elime aldım, gömmek için. Her yeri taşlaşmıştı sertti, ölüm sertliği, ben bu yaşta hiç bu kadar ölüp kedimin yanında olmayı istememiştim. Ölsem sanki her şey yoluna girecekmiş gibi, ama bir insan sebepsiz yere ölmez, ya araba çarpar ya da hastalık kanser, ya da bir şerefsiz seni öldürür. He KARA BELAM elbet bir gün yanına geleceğim, bir kedidir niye o kadar üzülüyorsun diyenler de var elbet, siz hiç bir dost arkadaş kaybettiniz mi? kaybettiyseniz onun acısı ile aynı bunun acısı. Bir ev arkadaşı, bir aile, sadece kedi değil.
Markete bile gidiyorduk kedimle. Dolabı açtığımda miyavlama sesleri ile bana mama ver dediğini anlıyordum. Şimdi ise sadece ondan kalan bir kap mama. Kendimi suçluyorum. Keşke o camı açmasaydım, keşke gitmesine izin vermeseydim, şuanda yanımda yatıyor ve bu yazıyı yazmıyor olacaktım. Hesap günü geldiğinde konuşacak benimle beni suçlayacak, sen yaptın senin yüzünden öldüm diyecek. Dünya da azap çektiğim gibi orada da çekeceğim. Ama üzülmeyeceğim, çünkü onun yanında olacağım. Bir kedinizin bir çocuğunuzun gözünüzün önünde ölmesi ne kadar kötü bir şey. Allah kimseye yaşatmasın. Allah her kediye her hayvana her canlıya uzun ömür versin. Kedinize iyi bakın, ben 1 yıl bakabildim. İnşallah bir gün kedimle buluşacağım. Dünya ne kadar acımasız değil mi? beklemediğiniz anda sevdiğiniz bir şeyden sizi alıyor. Her şeyi yalan bu dünyanın. Kedinize kötü davranmayın, bir gün yokluğunu hissedersiniz ağır basar. Benim kedim hiç gelemeyecek bir daha, hiç bir zaman…
Benimde kedim öldü. Ben 14 yaşındayım inanın ne yapacağım onsuz bilmiyorum. Özelikle kedi o yenisi alırsın diyenleri dövesim geliyor. İnan bizi bizden başka kimse anlamaz..
Aynen bende yaşadım bu acıyı 5 gün önce.
Eğer araştırıp nöbetçi veteriner bulsaydınız kurtulurdu hayvan. Ölmesini beklemişsiniz resmen. Bir sürü nöbetçi veteriner var.
Benim kedim de dün gözlerime bakarak vefat etti, 2 gün acı çekti bağırdı hiç uyumadı. tüm veterinerler kaplıydı, zorla açtırdım ama serumla 2 gün yaşadı. çok üzgünüm, ağlamaktan uyuyamıyorum.
Canım Jagu’mu dün akşam kaybettim. Canım oğlum bir kedinin ölümü beni bu kadar kahredeceğini düşünmezdim. Nasıl bir boşluk oldu nasıl huzur veriyormuş bana nasılda alışmışız birbirimize hissetmiştim sanki öldüğünü hızlıca eve gelmiştim yetişemedim. Gerçekten onlar dilsiz birer melek, bakışıyla bir sürü şey söylerler. Sanırım ben anlıyordum, bir daha asla bir hayvana bakmam, bu sonu yaşamak istemem. Beni affet paşam Jagu, kehribar gözlüm.
Merhaba,
Aşağıdaki yorumların hemen hepsini okudum. Çok büyük bir acı gerçekten. Hepinizin başı sağolsun.
Ben de 3 gün önce oğluşuumu canımı kaybettim ve dayanılacak gibi değil. Ama güçlü olmak zorundayım. Acımla yüzleşmeye ve kabullenmeye çalışıyorum. Henüz eşyalarını toplayamadım. Kapıdan her girdiğimde anahtar sesini duymuş gelmiş kapıda beni bekliyor olurdu, gelmeyecek diye eve girmek istemiyorum ama içim kan ağlasa da mecbur giriyorum. Acaba ben mi abartıyorum diye araştırma yaparken burayı buldum. Hem destek almak okuduktan sonra ben de destek olabilme amacıyla yazmak istedim. İçimi dökmek istedim.. Yavrum hiç sesi çıkmaz çok nadir miyavlardı. O yüzden ne sıkıntısı var bilemedim. Bir gün çok durgunlaştı ve hiç bir şey yemedi. Hemen veterineri ile görüştüm yapılması gerekenleri söyledi ve sabah tahlil için getirin dedi. Söylediklerini yaptım. Sabah onunla birlikte ben de hiç uyumadım yanından hiç ayrılmadım yavrum çok kötüye gitti ne oldu anlayamadım Veterine gitme saatine kadar dayanamadı. Kalp büyümesi gibi bir şey olmuş sanırım. Son ana kadar kollarımdaydı. Bir kere yüzüme bakıp miyavladı ama ben hiç bir şey yapamadım.. yine de o halde saati gelmese de aceleyle taksiyle veterinerine götürdüm ama çok geçti.. Tarifsiz bir acı. Ellerimle toprağa koydum canımı.
Şimdi tek teselli eden(inanıyor musunuz bilemem tabi ama) kedilerin de tüm hayvanların da ölünce ruhlarının direk hemen cennete gitmesi. Şimdi orda oğlumun acı çekmiyor oluşu ve mutlu oluşu tek tesellim. İnşaAllah bizden şikayetçi değil şefaatçi olur yavrum. Rabbim de affeder de beni de cennetine alırsa tekrar ona kavuşacağımı bilmek umudu güç veriyor. Ben onu çok ama çok sevdim, bir kere bile yaptığı hiç bir şeye asla kızmadım. Biliyorum o da beni çok sevdi. Umarım onu memnun edebilmişimdir.
Herkese bol sabır dilerim. Ben oğluşumu tanıyıp onunla vakit geçirmeyi bana nasip ettiği için Rabbime müteşekkirim. Çok güzel anılarım var onunla. Acı da olsa bundan sonra onsuz yaşamaya alışmak lazım. Anılarımla avunmak lazım. Onun cennette olmasıyla mutlu olup tekrar kavuşacağımız güne kadar dayanmak, devam etmek zorundayız.
Merhaba bu acının ne demek olduğunu biliyorum. Sevdiğim kedimin, can dostumun kucağımda son kere miyavlamasi ve sessizlik.. Tarif edilemez bir acı ama zaman yatıştırıyor. Bugün sabah kesim biran fenalaştı, ondan önceleri de durgundu. Enfeksiyon geçirmişti ama her şey iyiydi, düzeliyor diye seviniyordum. Oysaki bu sabah son vedamızmış. Akşam iyiydi, yemek yiyor ve yanıma gelebiliyordu. Beraber uyuduk dun, sabaha doğru bir ses nefesi hızlanmıştı titriyordu biran ne yapacağım diye düşündüm, ilaçtan verdim. Gözünü tavana dikmişti artık ölüm çırpınışıydı ama melek olacağını biliyordum, günahsız kuzumdu benim. Bana baktı o an sevdim artık gidiyordu vedalaşıyorduk ve gitti kucağımda da vefat etti.
Merhaba.
4 yıl önce tanışmıştık Pati ile, öyle isim düşünmeden direkt seslendik o da sevmişti hemen.. 23 Mart tarihinde çoklu organ yetmezliğinden kaybettik, biz fark edemedik veteriner test yapmadı sonra halsizliğinden dolayı başka bir veterinere gittik ama maalesef çok geç kalmıştık. Özellikle pandemide evden çalışırken neredeyse 24 saat beraber olduğumuz kızımızı kaybetmek tarif edemediğim şekilde acıtıyor içimizi. Ölüm var ve gerçek ..ve Cemal Sureya’nin da dediği gibi “Her ölüm erken ölümdür”… buraya yorum yazan herkesin başı sağolsun.
Köyden getirdiğim kedi kayboldu
Bende bu gün kedimi kaybettiğimi öğrendim. 10 gün önce ye kadar normal bir kediydi, oyun oynuyor yemek yiyor ve uyuyordu. Ama bir anda iştahsızlaştı ve sürekli uyumaya başladı, onun o halleri gözümün önünden gitmiyor. Sonra bir gün ağzından kan gelmeye başladı ve bizde doktora götürdük ve orada kalmasını söylediler. Erkesi gün öldüğünü söylediler.
3 saat önce kedimi kaybettim. 6 yaşındaydı uysal değildi ama yine sevdiriyordu sürtünüyordu. Cinsi Exotic olduğundan bir sürü hastalık geçirmişliği vardı. İran cinsinden böbrek hastalığı gibi hastalıkları vardı. Bal ın 2-2.30 saat ağladım ve ailem beni sakinleştirdi. Çok kötüydüm ateşim bile çıkmıştı, şuan iyiyim. Alışverişe gitmiştik ve eve döndüğümüzde bacağında hissizlik ve basamama fark ettik direk veterinere götürdük. 6 tane röntgen çekildi ve son olarak Emboli dediler. Sağ bacağında sonra bizi eve gönderdiler ve diğer gün babam kediye bakmaya gitti çünkü sokağa çıkma izni vardı. Oradan görüntülü konuştuk kedimle sonra saat 8-9 gibi veteriner aradı ve kedimi kaybettiklerini söylediler. Sonra duyar duymaz yere yıkıldım ve kendimi bahçeye atıp babama ağlayıp ve bağırıp söylüyordum sonra arkadaşlarıma yazdı hepsi sağolasunlar bana destek oldular. “yaşasaydı acı çekecekti” gibi şeyler söylediler ama ben sakinleşemedim. Sonra babamla snapten komik videolar çektik bu beni biraz sakinleştirdi ve sonra biraz araştırdık ve bir hastalık bulduk hastalığın belirtilerine baktığımızda Hipertrofik Kardiyomiyopatiymiş Exotic cinsi olduğu için kalp hastalığı olduğunu düşünüyoruz bir yıl önce de köpek saldırdığı için nefes almasında sorun vardı… Çok üzülüyorsunuz Allah kimseye göstermesin ama iyi yanından baktığınızda şuan çocukları ve annesi babasının yanında ve cennette daha iyi bir hayat yaşıyor. Belki de şuan insan olarak dünyanın bir diğer ucunda doğmuştur. 🥺
Dün gece bende kedimi miniğimi kaybettim çok üzülüyorum. 5 gündür ne yaptıysam kar etmedi yemek yemedi mama yemedi sadece su ve süt. Vitamin ve antibiyotik iğnelerini yaptırdım 2 gün arayla ama iyileşmedi dün gece son bir kez öpüp kokladım. Sabah ölmüştü. Çok üzülüyorum yüreğim paramparça.
Ahhhhh iki saat önce kaybettiğimi öğrendim meğer saatler önce ölmüş kahroluyorum çooook üzgünümm çoooook
Bizim mahallede bir kız kedi vardı bazen bize gelirdi bazen komşuya giderdi. Sonra onun iki tane yavrusu oldu, annesi gibi onlarda alışmıştı bize gelmeye. Neyse annesi sütten kesince ikisini beslemeye başladım, artık benim kedim olmuşlardı ikisi de erkekti birinin adını havuç birinin adını bulut koymuştum. Havuç turuncu bir kediydi, çok güzel desenleri vardı kürkünde. Bulutta beyaz bir kediydi ve çok temizdi. Bir sure sonra bulut kayboldu. Bir gün gelir umuduyla bekledim ama gelmedi, yolumuza havuçla devam ettik. Çok uslu bir kedi oldu her zaman, ismini de öğrenmişti havuç deyince her nerdeyse geliyordu. Her gece beraber uyurduk. Sabahları gelirdi usulca üzerime yatardı, bende kucağıma çeker alırdım uyumaya devam ederdik.
Bir gün geldi bir anda zayıflamış vücudu kaskatı kesilmiş kamburu çıkmış ve bakışları donuktu. Yediği her şeyi kusuyordu, artık yiyemiyordu. Su içmek istiyordu içtikten sonra onu da çıkarıyordu. köyde olduğumuz için elimden bir şey gelmedi. İyileşir dedim hiç öleceği aklıma gelmedi. Hiç yakıştıramadım ona ölümü. Ertesi gün kayboldu havuç diye çağırdım gelmedi sağ olsaydı gelirdi oğlum benim 2-3 gün geçti bende hala umut vardı bir yerden çıkar gelir diye. Sonra komşumuz söyledi havuç bizim evin altında uzanıyormuş gördüğümüzde dedi, iğne yapmışlar ama ölmüş. Haberi alınca inanmak istemedim, o günden beri ağlıyorum aklım almıyor artık o yok gelmeyecek hiç aklıma gelmezdi böyle gideceği ve burada böyle bir şey paylaşırım diye. Onsuz nasıl yapacağım bilmiyorum onu çok özlüyorum ve daha fazlası onun yerini kimse tutamaz artık. O çok farklıydı bu yaşadıklarım keşke rüya olsaydı, Allah yardımcımız olsun 😑
Daha dün kaybettim, ciğerim pare pare. Kısırlaştırma sonrası kaybettik. Kurban olduğum yemek yemedi su içmedi halsizdi onu çok çok özlüyorum nasıl geçecek bilmiyorum.
Benim kedimde dun gece öldü kısırlaştırıldığı gece sizinki nasıl öldü aniden mi? Düzeliyor gibiydi bizimki bir anda kaybettim.
12 sene önce avuç kadarken sokakta karşılaştığım, evime aldığım ve 12 sene boyunca bana yoldaş olmuş kedimi pankreas kanseri yüzünden 2 haftada kaybettim. Evde ne ses var ne neşe şimdi. 12 sene boyunca benim tüm anlarıma şahitlik etmiş, en mutlu anlarımı da en kötü anlarımı da görmüş canım oğlumu kaybettim. Çok zor hakkaten. Daha kedi besler miyim bilmiyorum bu acıdan sonra.
Bende dün itibariyle çok sevdiğim kedimi kaybettim ve bu gün toprağa gömdüm tamı tamına 9 sene beraberdik 😞😞
İletişime geçelim dostum bunalıma girdi ne zaman evin kapısına gelsem bir yerden çıkıp gelecekmiş gibi geliyor ama gelmeyecek 😞😞
Kedim öldü ve nasıl öldüğünü bilmiyorum. Keşke nasıl öldüğünü bilseydim, en azından içim rahat olurdu.
Ben kedimi yolda aç karnına buldum. Bir anda arabanın içine atladı ve inmedi, 1 aylıktı. Bende kediyi eve götürdüm zaten sokakta beslediğim kediler olduğu için kedi maması vardı. Yemeğini yedikten sonra kutuya hava delikleri açıp içine koydum. Evimiz dubleks olduğu için kedi besliyorum bahçede süreli miyavlıyordu. Bende dışarı çıkıp baktım ve dışarı çıkmış bende o kirli kediyi eve aldım ve yarın olduğunda kediyi yıkayıp veterinere götürdüm, aşı oldu. Sonra 3ay baktık evde, arkadaş bulsun diye bahçeye attık bir gün markete giderken beni takip etti market yakındı adında sütlaçtı kapıda durdu ve çıktığımda yoktu neyse bahçededir dedim bahçede de yok neyse gelir dedim gelmedi tam 3 ay gelmedi öldü mü ki. Birisini evine aldı belki de.
3 gün önce oğlumu trafik kazasında kaybettim, öylece bahçede yanımda oyun oynuyordu. Bir anda yola çıkmış fark etmedim araba çarpmış, sürünerek yanıma geldi. Hemen veterinere gittim arka bacakları ve omurgası kırılmış iç kanaması vardı. Sakat kalmasına bile razıydım ama sadece 1 gün dayana bildi bu acıya, 2 yıllık her an yanımda olan yoldaşım evladımı kaybettim. Nasıl unuturum, ne yapabilirim hiçbir fikrim yok. Çok canım acıyor hiç gelmeyecek olması evin içindeki o sessiz boşluk şimdi onsuzluğa nasıl alışacağım. Baba olacaktı daha yavrularını beraber büyütecektik, şimdi bu acıya nasıl alışacağım bu dönemi nasıl atlattınız bana yardımcı olur musunuz lütfen. İçim yanıyor, kalbim çok acıyor.