En yakın arkadaşınızı, kedinizi kaybetmenin ne büyük bir acı olduğunu biliyoruz. Bu dönemi sağlıklı bir şekilde atlatmak için neler yapacağınızı bilmek ister misiniz?
Kedim öldü ! Onu unutamıyorum diyorsanız makalemizi sonuna kadar okumanızı öneririz. Bu makalede kedisi ölenlerin hikayesi de bulunuyor. Evcil hayvanını kaybetmek aileden birini kaybetmek gibi hissettirirken bu acıyla nasıl başa çıkacağınızı bilmiyor olabilirsiniz. Bütün gün oyunlar oynadığımız, evin her köşesinde koşuşunu izlediğimiz kedimiz öldüğünde ne kadar büyük bir boşluk yaşadığınızı anlayabiliyoruz. Özellikle sosyal medya hesabımıza gelen ‘kedim öldü ne yapacağım’, ‘ölen kedimi unutamıyorum depresyondayım’ ve benzeri mesajlarınız bizi çok üzdü.
Kedisini kaybeden tüm takipçilerimizin acısına ortak olduğumuz gibi onlar için elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Bu yazımızda sizlerin acısını bir nebze de olsa hafifletecek tavsiyeler verdik. Çok zor bir dönemden geçtiğinizin farkında olarak bu dönemi en sağlıklı şekilde nasıl atlatabileceğinizden bahsetmek istiyoruz.
Peki, kedisi ölenler neler yapmalı ? Bu süreci nasıl atlatmalı? Acınızı paylaşmak için sizlere aynı dönemlerden geçen insanların hikayelerinden ve bu dönemleri nasıl atlattıklarından bahsetmek istedik. İşte kedisini kaybedenler için önemli tavsiyeler…
Kedim Öldü Unutamıyorum!
Kedi sahiplendiğinizde onun tüm sorumluluğunu üstünüze alıyor ve her anında yanında oluyorsunuz. Mamasını, suyunu, oyuncaklarını büyük bir heyecanla aldığınız anlar vardır. Günün yorgunluğunu kedinize sarılarak atlattığınız dönemler olmuştur. Onlar en iyi arkadaşınız, dostunuz, ailenizden biri olur. Bu nedenle kediniz öldükten sonra hemen unutmanız elbette çok zor olacaktır. Büyük bir boşluk hissiyle birlikte evcil hayvanınızı çok özleyeceğiniz bir süreç bu. Kedinizle birçok anınız olması, uzun zaman birlikte vakit geçirmeniz onu hemen unutmanıza engel olacaktır.
Bu dönemde öncelikle şunu bilmeniz gerekiyor; oldukça normal bir süreçten geçiyorsunuz. Kedinizi kaybettikten sonra hemen unutmanız, o acıyı hemen bastırmanız zordur. Tıpkı en sevdiğiniz arkadaşınızdan kopmuşsunuz gibi bir his yaşıyor olabilirsiniz. Bu hissin hiç geçmeyeceğini de düşünüyor olabilirsiniz. Ancak unutmayın ki bu geçici bir süreç. Bu dönemde sağlığınıza dikkat etmeniz ve toparlanmanız gerekiyor. Kendinizi buna hazır hissettiğiniz an yavaş yavaş normal yaşantınıza dönmelisiniz.
Yaşadığınız süreçle ilgili aynı dönemden geçen ve bu yaşadıklarınızın normal olduğunu gösteren hikayelerden bahsetmek istiyoruz.
Sosyal medya hesabımıza mesaj atan Büşra Ö. kedisini kaybetmenin acısını şöyle anlattı:
Kedimi sahiplendiğimde henüz 4 aylıktı. Hareketli, oyun oynamayı çok seven kıpır kıpır bir kediydi. Kısa sürede bana alıştı ben de ona. Sınava hazırlandığım için derslerime odaklanmam gerekse de ben onu hiç ilgisiz bırakmadım. Kedim de beni bu dönemde hiç yalnız bırakmamıştı. Neşeli, hareketli kedim bir gün enerjisini kaybetti, Hiç yerinden kalkmadı, bütün gün bir şey yemedi. Normalde öyle değildi. Onu ilgisiz bıraktığımı düşünerek vicdan azabı çektim saatlerce ilgilendim ama yerinden kalkmadı. Veterinere götürdüğümde viral enfeksiyon olduğunu söyledi. İğne yaptı ancak eve geldiğimizde kedim hala halsizdi. Hiç mama yemedi sadece su içiyordu. Ölmeden önce ağlayarak kedimi odama aldım bütün gün yanımdan ayırmadım. Son miyavlayışlarını hala unutamıyorum. Ölen kedimi unutamıyorum, ne yapmam gerek lütfen yardım edin.
Kedisi Ölen Takipçimiz Büşra Ö.
Diğer takipçimiz Özgür E. kedisinin ölümünü bize şöyle anlattı:
Sürekli apartmanın önüne gelen siyah tüylü, şişman çok sevimli bir kedi vardı. Diğer kedilerle çok kavga ediyor diye onu yanıma aldım. Başlarda çok iyiydi, yemek yiyordu oyun oynuyordu alışmıştı bana. Sonra kedimin zayıflamaya başladığını fark ettim. Mamasını sevmediğini düşünüp farklı bir mama aldım. Ama yine de yemedi. Daha fazla zayıflamadan veterinere götürdüm kedi lösemisi teşhisi koydular. Daha önce kontrollerini yaptırmadığım için vicdan azabı çekiyorum ne yapabilirim?
Kedisini Kaybeden Takipçimiz Özgür E.
Kedi sahiplendikten sonra bütün sorumluluğunu alarak elinizden geleni yaparsınız. Kediler de tıpkı insanlar gibi çeşitli hastalıklar veya kazalar sebebiyle hayatını yitiyor. Bu süreçte kendinizi suçlamadan, sakin bir şekilde bu acı ile yüzleşmeniz gerekiyor. Çok üzgün olduğunuzda size iyi gelen şeyler var. Eğer konuşmak içinizi rahatlatıyorsa mutlaka acınızı sevdiklerinizle paylaşın. Bu acıyı duymak, hakkında konuşmak iyi gelmiyorsa bir süre konuşmayın. Kafanızı boşaltabileceğiniz aktivitelere yönelebilirsiniz. Kitap okuyun, film izleyin, sevdiklerinizle zaman geçirin. Acınızı ancak yüzleşerek atlatabilirsiniz. Bu dönemi kabullenin ve atlatmaya karar verin. Bir süre sonra daha sakin bir döneme gireceksiniz.
Kısırlaştırma Sonrası Kedim Öldü
Kediler farklı sebeplerle yaşamını yitirebilir. Bu nedenle sahiplendikten sonra sağlık kontrollerinin kesinlikle yapılması gerekir. Nadiren karşılaşılan bir durum olsa da kısırlaştırma sonrasında kedilerin ölmesi mümkündür.
Kısırlaştırma ameliyatı öncesinde ve sonrasında dikkat edilmesi gereken noktalar vardır. Bununla birlikte yanlış operasyon kedinin ölmesine sebep olabiliyor. Kısırlaştırma sonrasında veteriner hekimlerin söylediklerini harfiyen uygulamalısınız. Kediniz muhtemelen ameliyat sonrası sizinle eve döner. Eğer hekiminiz kontrol altında olması gerektiğini söylemişse başından ayrılmayın, ilgilenin ve şefkat gösterin.
Eğer kediniz kısırlaştırma ameliyatı sonrasında aşağıdaki belirtileri gösteriyorsa mutlaka veterinere götürmeniz gerekiyor.
- titreme
- kusma
- iştahsızlık
- kilo kaybı
Dikişlerini aldırmak için zamanını geçirmeden onu doktoruna götürün ve bu süreçte hiç yalnız bırakmayın.
Kısırlaştırma sonrası kedinizi kaybetmeniz düşük bir ihtimaldir. Ancak bu ameliyatı yaptırmış olmanız sizin suçunuz değil. Kedinizin ölümünün ardından acınızla yüzleşin ve onun yokluğunu kabullenin. Yerini dolduramayacağınızın farkında olmanız acınızı hafifletecektir. Bu dönemde sevdiklerinize zaman ayırın ve teselli almaktan çekinmeyin. Yaşadığınız acıyı hafife alan ve canınızı sıkacak konuşmalar yapacak insanlarla bir süre iletişim kurmayın. Bu tarz yaklaşımlar kendinizi daha kötü hissetmenize sebep olacaktır.
Rüyada Ölen Kedimi Gördüm
Hayvanlar ve insanlar arasındaki bağ saf ve güçlüdür. Bu sevgi giderek artar ve kediniz sizin bir parçanız haline gelir. Evinizde ona ait eşyalar, telefonunuzda onun resimleri ve videoları olur. Gün içinde yaşadığınız stresi ona sarılarak atlatırsınız. Böyle bir bağınız varken onu kaybetmek elbette çok zor bir döneme girmenize sebep olacaktır. Bu süreçte kedinizi rüyanızda görmeniz yaşadığınız acı ve hatıralarınız sebebiyle normaldir. Bilindiği üzere rüyalar bilinçaltının yansımasıdır.
Çok özlediğiniz ve yerini doldurmadığınız kedinizin ölmesi üzerine rüyanıza girmesinin normal olduğunu unutmayın.
Rüyada görmek onu daha çok özlemenize sebep olacaktır. Kediniz öldükten sonra atlatamıyor, rüyanızda görüyor ve bu boşluğu nasıl dolduracağınızı bilmiyorsanız yapabileceğiniz bazı şeyler var.
- Bu dönemde kedinin eşyalarını görmek sizi daha çok etkiler. Mümkün olduğunca onun uyuduğu odada uyumamaya çalışın.
- Eşyalarını uzaklaştırmaya kıyamasanız da bu eşyalar psikolojinizi olumsuz yönde etkileyecektir. Mama kabını, yatağını, oyuncaklarını sahipsiz kedilerle paylaşın. Unutmayın ki bunlara ihtiyacını olan onlarla sevimli dostumuz var. Hem onlara hem kendinize iyi gelecek bir adım atarak eşyalarını görmemeye çalışın.
- Kedinizin resimleri ve videoları mutlaka telefonunuzda vardır. Bu güzel anılarınıza bir süre bakmayın. Bu dönemde elinizden geldiği kadar onu hatırlatan şeylere bakmayın.
- Size kaybettiğiniz kedinizi hatırlatabilecek diğer şeylerden uzak durun. Bu bir müzik parçası, bir film olabileceği gibi kedinizin tırmalayarak iz bıraktığı bir koltuk da olabilir.
Rüyalarınıza girmesinin en büyük sebebi bunlardır.
Kedinizi kaybettikten sonra bu acıyı paylaşmak ve aynı dönemden geçen insanlardan tavsiyeler almak size iyi gelecektir. Eğer siz de kedinizi kaybettiyseniz, bu acıyı yaşadıysanız, yorumlarda paylaşabilirsiniz.
Kedisi ölen ziyaretçilerimizden bu dönemde neler yaptığını, nasıl atlattığını diğer takipçilerimizle paylaşmasını rica ediyoruz, böylece onların acılarına ortak olabiliriz. Desteğe ihtiyacınız varsa bizlere her konuda yorumlardan veya sosyal medya hesaplarımızdan ulaşabilirsiniz.
Slm kedimi kidirlasdirdik şalı gunu kendini toparlayamadı kusma ve ateş oldu 5gun sonra barsaklar tıkalı denildi ertesi salı bir ameliyat daha kedim.artik çiş kabından çıkamıyor üzerinde yatakaliyodu son gece veterineri aradim nefes alamıyor bisi oldu dedim ve geldi dükkanı açtı oksijen bağladı ve fib dedi gece yarısı iğnesini buldum bir ümitle yaptırdım yoğun bakım ünitesinde bıraktık ışıkları dükkanı kapatıp çıktık 3saat sonra gece 3de olmus neden o ameliyatları yaptırdım neden gece orda bıraksın olmeden once bana ihtiyacını vardi neden neden neden nedenin nefes alamiyorum vijdan azabından yardım edin bisi diyin hic bisi teselli olmuyor bugün 4.günüm ve hala kotuyum
Kedimle karşılaştığımız anlara yazmakla bitiremem kedim camdan düştü ve öldü veterinere götürdüm sadece beni teselli için müdahale etti aslında can çekişiyor Muş ve öldü sabaha kadar ağladım ve hić ukumda yok çünkü hatıraları eşsiz bir kediydi nasıl atladrım bu üzüntüsünü,çok ta insanı duygum oldukça fazala yani tüm canlılara çok canım yanar lütfen
Anneleri erken bırakmıştı. Üç kardeşten biriydi. Kardeşleriyle birlikte ofisimin park yerinde bakıyordum. Keten rengi olanını çok az görüyordum. Genelde balkonda sigara içerken görüyordum. Yüzü flu ve zihnimdeki görüntüsü bulanıktı. O yüzden fuzzy diyordum ona. Bir gün mama kaplarını doldururken fuzzy’yi betonda yatarken gördüm. Akciğerin bir lobunda sıvı, kalp yetmezliği ve yürüme bozukluğu vardı. Tedavi sırasında bir yandan sahiplendirmeye çalıştım. Tüm ilanlar, whatsapp duyuruları sonuçsuz kaldı.Sokağa bırakamazdım eve aldım. Ninniler, oyunlar,probiyotik ve mineral değeri yüksek mamalar derken ayakları iyileşti kilo aldı ama hep biraz mahzun, güçsüz ve garipti oğlum. 6 ay sonra kuzumun kusmaları başladı iştahı azaldı ve çiş yapamamaya başladı. Fip şüphesi üzerine Gs44 siparişi verdiğimiz gün çok yorgundu. Bu yazıyı yazmamdan bir gün önce Mama yediremediğim için serumla beslemeye başladık. Veteriner, serumun 2 saat süreceğini söylediğinde kahve krizinde olduğum için onu klinikte bırakıp kahve içmeye gittim. Döndüğümde soluğu durduğu için müdahale ediyorlardı. Kuzumun son anında yanında olup en sevdiği miniminnak aslancık ninnimizi söyleyemedim ona mı yanayım, kuzuma doğru dürüst bir ortam sağlayamayıp belki stresten bağışıklığı zayıf kalmasına yol açtım ona mı yanayım. Günde en az 10 saat yalnız kalıyordu. Yotube’da görüyorum insanlar kedilere ne güzel yaşam sağlıyorlar, ben ona bunları veremedim. Kusmalar ilk başladığında tüy yumağına bağladım veterinere götürmeliydim. Kedi sahiplenmek üst düzey ilgi ve ona çok iyi ortam sağlamayı gerektiriyor. Sadece pahalı mamalar, barınacak bir ev sağlamak ve akşamları kucağına alıp şarkı türkü söylemekle olmuyor. Onun cansız bedenini alıp arabada giderken haykırdım, babanın ağzına sıçayım, baban sana bakamadı, beceremedi oğlum, babanın Allah belasını versin diye haykırdım.Amaçsızca sabah 3’e kadar gezindik şişmiş gözlerimi komşular görmesin diye. Yarım kaldı hikâyemiz, 1,5 yaşındaydı hiçbir şey yaşatamadım ona dört duvardan başka. Bunu atlatırım elbette ama benim yüzümden bir can Tanrı’nın en muhteşem sanat ve mühendislik eserlerinden biri kalitesiz ve çok kısa bir ömür yaşadı. Yaşam denebilirse. Bir daha çapımdan büyük böyle bir işe kalkışmayacağım. Kendime öfkem çok büyük, sabah uyanmak akşam eve gelmek çok anlamsız.
Miyavliyo.com ailesi olarak bu duruma çok üzüldük. Allah rahmet eylesin demekten başka bir şey yapamayız maalesef.
Bende kisirlastirdikdan sonra kaybettim fon dediler vijdan azabı öldürüyor insani allah yardımcınız OLSUN
Kedimin adı Badem idi. Çoğu kişiye göre pek sevimli sayılmazdı. Biraz agresif bir kediydi ve insan sevmezdi. Sokak kedisiydi. Ailem onu ben doğmadan 1 yıl önce almıştı yani benden büyüktü. Beni de pek sevdiği söylenemezdi.🙂 Sonuçta ondan sonra geldiğim için beni kıskanıyordu. Ama biz yine de birbirimize alışmıştık ve o benim için vazgeçilmezdi. Ama artık 13 yaşındaydı ve yaşlıydı. Zaten geçmişinde aşırı kilo almıştı obezdi. Sonradan kilo verdi ama anlaşılan çoktan zarar vermiş. 11 Temmuz 2023 günü vefat etti. O gün nefes alırken zorlandığını fark edip veterinere götürdük. Meğer akciğerlerine sıvı dolmuş. Boşalttılar biz de eve döndük. Ama hala düzgün nefes alamıyordu. Geri götürmeye karar verdik. Yolda çok saldırganlaştı ve kutusundan çıkmaya çalıştı. Bir süre sonra bilinci kapandı. Tüm çabalarımıza rağmen kurtaramadık yavrumu… Veterinerde ciğerlerine hava vermeye çalıştılar ve kalp masajı yaptılar ama Badem zaten yolda ölmüştü. Sadece biz bunu kabul etmek istememiştik. Müdahalelerin sonunda vefat edince onu bir kefene sardılar biz de aldık ve bahçeye gömdük. Suyunu asla eksik etmeyeceğim.😔😔 Ölüm sebebini tam bilmesek de akciğerdeki sıvıyı boşaltırken akciğerin söndüğünü düşünüyoruz. Yani nefessiz kalarak vefat etti benim kuzum. Allah rahmet eylesin…
Çok üzüldüm 🙁 Allah rahmet eylesin.
Canimdan cok sevdigim oglumu kaybedeli 1.5 ay oldu acisi asla dinmiyor hergun kendimi aglarken buluyorum henuz fotograflarina bile bakamiyorum bu aci nasil gecicek asla bilmiyorum.hicbirseyi yoktu cok saglikli cok akilliydii birkac ay once gitmistik doktora cok saglikli oldugunu soyledi cinsi fold du. Hergun beraber Yuruyuse giderdik ormanda yurur agaclara cikar eteafi koklayip tuvaletini yapardi yan yana gezerdik onunla ama her sabah 6 da inanabiliyormusunuz biri bana kalk dese asla yapmazdim sadece o mutlu olacak diye kalkardim sabahin o saatinde.yine bir gun yuruduk mutluydu gezdi geldi bana taklalar atti eve gitti yanimiza geldi once bana kendini sevdirdi
Sonra esime gulduk sevdik iceri
Uyumaya gitti megerse vedalasmis bizimle….aradan cok kisa sure gecti en sevdigi yerde yatarken buldum uyanmadi hemen acile gitti kalp krizi gecirdigini soylediler durduk yereee genetik oluyormus asla belli etmiyormus bu hastalik kendini kolarimda kaybettim oglumu henuz 3 yasindaydi ve acisiyla asla basa cikamiyorum onu cok ama cokk seviyorummm bir gun kavusacagiz oglumm seni cokk ama
Cokk seviyorummm
Minnacık bedeniyle inşaatın ortasında şaşkın şaşkın gezinen yavrumu babam eve getirdi. Çok küçüktü ama çok akıllıydı. Geldiği gün kum kabına alıştı. Yemek yemeyi ve oyun oynamayı çok seviyordu. Henüz 2 aylık olduğunu söyledi veteriner. Daha öncede sokakta ki hasta veya tek başına kalmış kedileri evimize getirir tedavisini yaptırır sahiplendirirdik ama o başkaydı.. Evimizde köpeğimiz vardı ve sorun olabilir mi diye endişelenirken onu çok sevdik ve sahiplendik. Şehir değiştirdik 14 aylıkken annemin eşyalara zarar veriyor sahiplendirelim demesini asla kabul etmiyordum. Birgün bana çok güzel bir kedi bakım evi olduğunu çok iyi bakıp sahiplendirdiklerini ve takibi de yapılabilen bir yer var dedi. Kabul etmedim ama kafaya koymuştu. Sanki eşya çok önemli!! Bi baktım kediyi götürmüşler. Çok ağladım ve öbür gün geri almaya gittik ki ne görelim meğer kedileri belli süre bekletip sahiplenilmezse sokağa atıyolarmış görüntü sahte yani. Çok şükür dedim evimize götürdük. Pislenmişti ve yıkadım (daha öncede 1 kere yıkamıstım) kuruttum mamasını suyunu verdim. Normalde yaş mamaya bayılan kedim az yedi. Halsizdi.Depresyona girdi galiba dedik. Ben duramadım veterinere götürdük ve soğuk algınlığı olabilir dediler hemen antibiyotik ateş düşürücü verdiler. 3 gün oldu hala aynı ve zayıflıyordu. Yeniden gittik aynı şeyler… Sonra patilerinin renginin açıldığını farkettim yeniden götürdük durumu söyledik yemek yemediğinden diyip toz mama verdiler ve 3 güne düzelmezse getirin dediler. İkinci gündeyken iyileşmediğini görünce başka veterinere gittik. Kızımın ateşi 40ın üstündeymiş yavrum havale geçircekmiş. Kan testi ve fib testi yapıldı. Bağışıklığı çökmüş.Akyuvarlar minimum 5,5 olması gerekirken 0,5 miş… FİB testi negatif çıktı ama kesin sonuç değil belirtileri var dediler. Serum takıldı iğneler vuruldu besleyici sıvı mama verildi. Diğer gün uyandım sabah içime doğmuş baktım ki boğazı şiş acil veterinere götürmemiz lazımdı ama bayram sebebiyle açık yer yoktu ve bir tane bulduk o da 11 de açıyordu. Sabahın 6sından 10una kadar korkuyla bekledim. Baktım nefes alışı iyice azalıyor veterineri aradım yalvardım gittik. Ama geç kalınmıştı yavrum öldü orda ben de öldüm. Kalbim acıyor… Annemi suçluyorum nefret ediyorum, o ilk gittiğimiz veterinerin yanlış tedavisini suçluyorum hiç iyi değilim. Belki çocuğuma ilk müdahalede kan testi fib gibi testler önce yapılsaydı belki bağışıklığı çökmezdi ölmezdi diye düşünüyorum. Depresyona girdim ne zaman düzelirim bilmiyorum
Çok üzüldüm olmaması gereken şeyler olmuş maalesef.Elden keşke bir şey gelse..
Acımı tarif edilemez bir şekilde yaşiyorum kalbim acıyor evimizin ilk kızıydı firfir yıllar sonra ben bir İran birde scotish bebek evlat edindim oynasınlar evde bütün gün yalnızlar diye firfir tekir di ve adla benim çocukları kabul etmedi ve kızımız firfir sokaktan geldiği için sürekli çıkmak istiyordu gece uyumaya yada mamaya gelirdi annemle uyurdu yavrum ,biz onu dışarı çıkmaktan vazgeçiremedik kapının önünde saatlerce konuşurdu resmen salana kadar pes eder birakirdik,1 yıldır amansız bir şekilde hasta oldu corona dediler kuru fip dediler ,hergun annem veterinerler e taşıdı bisey yok deyip serum verip gönderdiler bi kaç vetetiner gittik bağışıklığı bittiği için organları iflas etmeye başladı biz yine hergun yaşaması için ugrastk son 3 gün en konusuydu nefes alamadı ama can veremiyordu yavrum bilinç yerinde organlar iflas uyutun dediler çaresizlik bizi perişan etti, o vetetiner i asla affetmiyorum duyarsız ilgisiz çocuğumun günahı onun boynuna dün gömüldü, ruhum u kalbimi acidan hissetmiyorum dr. Ihmal en kabullenmek nasıl oluyor
Çok üzüldüm . Diyecek bir şey bulamıyorum kelimeler kifayetsiz kalıyor gerçekten.
Sokaktan sahiplendigimiz kedimiz hergün gezer ve eve dönerdi. 5 gün boyunca hiç uğramadı. Hamileymiş sahiplendigimizde 2 bebişi oldu 1ini sahiplendirdik diğeri kaldı. Sonra emzirmesi bitsin kısırlaştırma yaparız derken yine hamile kaldı. Ve gelmemesini buna bağladık. Hep bir bekleyiş mahalleden ayrılmazdi 5 gün sonra bulduk onu malesef hayatta değildi. Hasarlı binada imiş oraya hiç girmezdi. 5 gün önce çok tuhaf bir köpek havlaması duyduk. Ama mila ile bağdaşırmadik. Melek oldu bebisleri ile birlikte. Ağlamaktan gözler şişti. Ona sanki sahip çıkamadık duygusu. Ama dışarıya alışkındi ve sürekli çıkmak istiyordu turlayıp dönerdi. Çok acı o şekilde can vermesi bunu 5 gün sonra bulmak bilmek bebisleri ile birlikte ve Hasarlı bir binanın içinde. Hala demir arayan hurdacilar girip çıkarken acaba onlarmi öldürdü o köpek sesi mila ilemi ilgiliydi birisimi zehirledi bu belirsizlik insanı mahvediyor. Şimdiye kadar 2 köpeğimiz melek oldu ve şu an pablomuz yani milanin hediyesi birde küçük köpeğimiz Angel kaldı. Geçiyor elbet o hüzün… zamana ihtiyaç var . Bekleyiş bitti sadece 5 gündür her saat ne zaman gelecek yemek vakti geldi bekleyişi. En güzelide anahtarı sallayınca bilirdi haydi eve koşa koşa gelişini özleyeceğiz milam
Günler önce gece eşimle beraber yürüş yapiyorduk küçücük bir kedi arabanın karşısına çıkarken hayatını kurtardık, orada gece yalnız kalmasına gönlümüz razi gelmedi, anneside yokmus sadece bir gecelik misafir etmek istedik, eve geldiğinde çok halsizdi, banyo yaptirdim, gunlerle benimle kaldi birlikde oynadik ,uyuduk, sanki küçük yavrum vardi, Uyuyunca o kadar masumduku anlatamam, bir gün hava güneşliydi ,hava alalım diye dışariya çıktık buyuk bir kedi vardi onun yanina kaçdı orada mutlu oldu sanki oraya ayitmiş gibi, sonra benim yanima gelirken aniden büyük kedi onun küçüğümün üstüne atladı boynundan tutdu ,bağırdım ustune kaçtım oda alıp kaçtı bende kaçtım sonra bıraktı ama çok geçti kan akıyordu kıpırdamiyordu, sesim bütün mahalleye yayılacak kadar içten ağladım, hiç zaman unutmuycam o anı, kedi kediyi gözümün önünde mahv etdi. Benim küçüğüm can verdi orada, hayatını kurtardığım kedi gözümün önünde uçtu gitdi(
18 yılımı paylaştığım can dostumu 11 mayıs 2023 perşembe yaşlılık sebebi ile kaybettim. Onunla birlikte büyük bir yanımı da toprağa gömdüm. Başka hiç bir kedi ve canlı ile bu denli bir iletişim kurabileceğimi düşünmüyorum. Her yerde hatıralarımız var, sahiplenecek başka kediler de var ama hiç içimden gelmiyor. İhanet edecekmişim gibi düşünüyorum. Herkes gibi onu çok sevdim sevmeye de ömrüm yettikçe devam edeceğim. Şu sıralar kalbim çok acıyor ve nasıl atlatacağımı bilemiyorum. Bana yardımcı olabilecek birileri olur mu ?
Malesef kimse yardimci olmaz ayni durumdayım teselli cümleleri fayda etmiyor bende 4gun oldu perisanim
Hepinizin acısına ortağım.Benim de çarşamba günü bembeyaz mavi gözlü Bulutum oğluşum Sabah kızımı okula bıarkıp gelince ön kapıdan ana yol dışarı kaçtı tam ben alıp karşıya geçirmek isterken yola atladı araba hem ön hem arka tekerle ezdi ve gözüm önünde kıvranarak can verdi Allah ın rahmetine kavuştu. Okadar zor ki anlatılmaz. Çok üzülüyorum hergün ağlıyorum, takdiri ilahi diyorum ama içim sızlıyor, onlar Allah ın günahsız dilsiz kulları.Bulut daha 2 yaş 8 aylıktı ve gayet sağlıklı afiyetli idi ama takdir bukadar mış. Allah hepimize sabırlar versin bizi sevdiklermizle coluk cocuğumuzla sınamasın Amin 🤲
Merhaba, bugün kedimi kaybettim. ”Nasıl?” derseniz bir gün bütün uyudu şaşırdım sonra birkaç gün sonra veterinere götürdük. Ateşi vardı antibiyotik ve vitamin verdiler, 1 hafta sonra tekrar gelin dediler. Sonra bayramda tekrar kötüleşti iyice hareketsizleşti, tekrar görürdük röntgen çektiler meğerse ciğerleri su toplamış hastaneye yatırmak zorunda kaldık. Sonrasında suyu aldılar ama hala su vardı, su dediğime bakmayın bildiğiniz iltihap nefes almakta zorluk çekiyordu.
2 günde 150 gram verdi acı çekmekten bir şey yiyemiyordu. Neyse ben her gün sabah akşam gidiyorum tabii evini de özlüyor, strese giriyordu günden güne erimeye başladı. Tekrar su alındı dün ama bugün nefes almakta iyice zorlandı. Yoğun bakıma aldılar ve dayanamadı daha yavruydu 2200 kg idi yavrum ve bugün kaybettik. Hastaneye yatırdıktan sonra 5. gün…
Ayrıca ben hamileyim ve ilk defa kedi sahiplendim 6 aylık bebeğimi üzmemek için üzülmek istemiyorum ama elimde değil kendime gelemiyorum bir türlü ne yapacağımı da bilmiyorum. Çok çok üzgünüm sürekli aklımda o hareketleri, anılar bana çok dost gibiydi. Aylardır her anımda yanımdaydı hatta birlikte uyuyorduk, ne yapacağımı nasıl atlatacağımı bilemiyorum 😢😭
Kedim evden kaçalı 3 gün oldu. Cins kediydi, dışarda sabah akşam yağmur yağıyor bulamıyorum. Canım o kadar yanıyor ki sanki hayatıma devam edemeyecekmişim gibi onsuz. Bu süreci nasıl anlatırım bilmiyorum tek bildiğim şey bir daha geri gelmeyecek olması…
Merhabalar, kedim Şimşek 07 Nisan 2023’te vefat etti. Maalesef 4. kat terastan düşüp, yan komşunun alt kattaki demirlere takıldı. Demir, boğaz kısmından girip kulağına kadar gelmiş. Terasımda brandam var, cam balkon sadece kumlarından koku olmasın diye 15 cm’lik bir açıklık vardı, oradan düşmüş sabah 6 civarı. Ben sabah 7.45’te gördüğümde demire takılmış vaziyette hırlıyordu. Onun o halini gören bazı komşular hiç itfaiyeyi falan aramamış, kimseye söylememişler. Çok acı yaa, orada yaklaşık 2 saat öylece kalmış, nasıl içleri el vermiş bilmiyorum.
Demirleri kestirdik ve öylece demirle fakülteye götürdük. Hemen ameliyatla demiri aldılar. Omurilikte hasar olabilir dedi doktor, olayın travmasıyla hastanede bir iki kez nöbet geçirmiş. Sonra durumu stabil diyerek, ilaçları ile hafta sonunda eve çıkartalım dediler. Eve gelir gelmez, ayağa kalkmaya çalıştı, tanıdı sanki evi, aşırı hareketlendi ve yeniden nöbet geçirdi.
Kurtaramadık, evde can verdi. Korkunç bir şey, o kadar bağlanmıştım ki 33 aylıktı, 4 aylıktan itibaren bizimleydi. Bir taraftan vicdanım rahatsız, daha iyi bakmalıydım, evin her camını file yapmalıydım diye üzülüp duruyorum, 4.katta oturuyorum, keşke hiç almasaydım diyorum, kızıyorum kendime. Nereye baksam onu görüyorum. Yokluğuna nasıl alışırım, hiçbir fikrim yok. Diğer insanlara çok anlaşılır gelmiyor. Bunu ancak kedi sahiplenen anlar, boş boş bakıyorum her yere. Çok fena…
3 ay geçti acısı hala taze. Ölen hayvanlarına üzülen insanlara şaşırırdım ama ne kadar haklı bir acı, ne kadar üzücü…. Miniğim melek olunca anladım ilk 3 hafta inanamadık. Matem, sürekli gözyaşı evin haylaz minik bebeği gibiydi… Aileyi bir araya topluyormuş meğer şimdi biraz daha iyiyiz ama yeni bir kedi almayı düşünmüyoruz….
Çok acı bir durum…. Ben de kara oğlumun öldüğünü dün öğrendim… Yaklaşık 1 haftadır onu arıyorduk ben ve eşim. Bakmadığımız yer kalmamıştı Ve sonunda bulduk. Evimizin yaklaşık 300 metre yakında bir yol kenarına yakın tarlada son nefesini vermiş… Onu son kez öptüm ve kendimi ellerimle gömdüm sevdiği eşyalarıyla…
Onu dışarıda bulduğumda yaklaşık 1 yaşındaydı ve sahiplendim. Arkadaşım ve daha sonra dostum oldu 7 yıl boyunca… Dışarı çıkmayı çok severdi buna engel olamazdım, onun özgürlüğünü kısıtlayamazdım. Canımı çok acıtan şey ise keşke son nefesinde yanında olsaydım.. Acaba ölmeye yakın beni aramış mıdır gözleri? Beklemiş midir?
Kedim bu akşam öldü size bu acıyı tarif edemem o benim her şeyimdi, evladımdı 4 yaşındaydı hiç bir şeyi yoktu ve sağlıklıydı. Daha 1 ay önce kan tahlilleri tertemiz çıkmıştı hiçbir belirti vermedi. Birden kendi kendine sessizce öldü sebebini asla anlayamıyorum… Bu daha da kötü hiçbir şey yokken, sabah koşup oynuyordu birden öldü kaskatı oldu canımın içi. O benim her şeyimdi nasıl atlatacağım onu nasıl unutacağım bilmiyorum… Ev bomboş kaldı onun yerine ben ölmeyi tercih ederdim kalbim gitti…
Yaklaşık bir buçuk ay önce rahim iltihabı nedeni ile kısırlaştırma ameliyatı olmuştu Tırmık. Bir haftaya yakın veterinerde kaldı geldiğinde hiçbir şey yemiyordu sadece yaş mama…
Özel ilaç getirttim vücut direnci gelişsin diye ilacı kullandıktan sonra iştahı arttı yemeye başladı. Her şey çok iyi gidiyordu bir gün kakasının cıvık olduğunu gördüm ama o kadar önemsememiştim soğukta kaldı herhalde dedim çünkü diğer 2 kedimle oynuyor yemek yiyor ve mutluydu.
3-4 gün sonrasında çok garip davranmaya başladı peşimden ayrılmadı sarıldı hiç yapmazdı, acaba ölecek mi diye bile düşündüm fakat cenazemiz vardı o gün gitmek zorundaydım ancak aklım hep Tırmıktaydı.
Kkşam eve döndüğümüzde onu iyi gördüm öptüm sarıldım 15 dakika geçti yürüyemedi dengesini kaybetti sağa sola yalpaladı, tuttuğum gibi veterinere götürdüm, orada dahi çok kasılmıştı veteriner zehirlenmiş olabileceğini söyledi ancak 3 kedim var hepsi aynı şeyi yiyor ve diğer ikisi gayet iyiydi.
Yoğun bakım küvezine aldılar, geceyi orada geçirdi sabah 10’da aradım biraz daha iyi dediler. 12’de aradım ishali durmuyor dediler ve geri aradılar Tırmık’ı kaybettik dediler dünyam başıma yıkıldı, ağladım ve ağladım…
Taksiye atlayıp veterinere gittim sarmışlardı beyaz bir şeyle yüzünü açtırdım son kez baktım ve öptüm beni gittiği yerde beklemesini söyledim ve aldım mezarlığa gömmeye gittik gömdük…
Eve döndüm ev boş yatak boş, birlikte uyuduğum her şeyimi anlattığım en sevdiğim dostum yok artık.. 07.02.2023 kaybettim onu bu tarihte çok ağır geldi her şey daha 1 yaş 9 aylıktı ilk kedimdi…
Kedilere olan fobimi onunla yenmiştim, çok akıllıydı insan gibiydi, anlardı, dinlerdi konuşurdu bile… Varlığı evde hissedilirdi, kapıları açardı, her şeyi yapabilirdi. Muhteşem ve eşi benzeri olmayan bir kediydi, dostumdu kızımdı… Seni hiç unutmayacağım bal kızım seni seviyorum Tırmığım…
5 yaşına girecekti Nisan ayında… onu kaybedeli henüz 2 gün olacak. Zaman geçmiyor içim daralıyor adeta. Hiçbir şeyden keyif alamıyorum. Evdeki diğer kedim de onu arıyor. Ne zor bir acıymış bu 😔 ahh…
Önceki akşam birden kusmaya başladı. Çok iyiydi hiçbir sorun yoktu bu kadar ani kaybetmek bizi yerle bir etti. İnsanlar kedim öldü deyince alt tarafı bir kedi gibi şeyler saçmalıyor ağzı olan konuşuyor kısaca. Çok sevdiğin birini kaybetmek… içim daralıyor zaman çabuk geçsin istiyorum…..
Ben de bu akşam kaybettim 4 yaşına girecekti ve aniden öldü. Hiçbir hastalığı ve sağlık sorunu yoktu bu acı tarifsiz… Yaşayamayacakmışım gibi geliyor nasıl geçecek bu acı?
Hayatımda ilk defa bir kedim olmuştu. Yıllardır hayalini kurduğum bir şeydi ve 5 yıldır beslediğim kuşumun acısını bir nebze unutturmak için almıştı babam. Barınaktan sahiplenmiştik henüz iki aylıktı. Veteriner sağlıklı olduğunu söylemiş. En kaliteli mamadan aldık yemedi, başka bir mamaya geçtik ilk gün yedi sonra yemedi. Mamasını düzgün yemediği için 200 gr. verdi o yüzden aşılarını ertelediler.
Sonra bir gün kakasında kan gördük koştuk götürdük bir şeyi yok dediler. İlaç vb. verdiler kanlı ishal oldu 3 gün önce bu sefer başka bir veterinere götürdük gençlik hastalığı çıktı, kan tahlilinde bir şey çıkmamıştı nasıl çıkmadı demiş adam. 2 gün veterinerde kaldı 3.gün can verdi keşke önceden başka bir veterinere götürseymişiz.
Onu o taşıma çantasına koyduğumda onu son görüşüm olduğu aklımın ucundan geçmedi.. En ufak bir şeyde veterinere koşardık hiçbirinde bir şey çıkmadı ya. Onu sadece 10 gün görebildim sevebildim. Bir daha eve kedi almamız yasaklandı. O kadar üzgünüm ki her baktığım yerde bir anım var. Onun yattığı yerler, koştuğu, yaramazlık yaptığı yerler… Kuşumun ölümü ile üst üste geldi nasıl atlatacağım bilmiyorum.