En yakın arkadaşınızı, kedinizi kaybetmenin ne büyük bir acı olduğunu biliyoruz. Bu dönemi sağlıklı bir şekilde atlatmak için neler yapacağınızı bilmek ister misiniz?
Kedim öldü ! Onu unutamıyorum diyorsanız makalemizi sonuna kadar okumanızı öneririz. Bu makalede kedisi ölenlerin hikayesi de bulunuyor. Evcil hayvanını kaybetmek aileden birini kaybetmek gibi hissettirirken bu acıyla nasıl başa çıkacağınızı bilmiyor olabilirsiniz. Bütün gün oyunlar oynadığımız, evin her köşesinde koşuşunu izlediğimiz kedimiz öldüğünde ne kadar büyük bir boşluk yaşadığınızı anlayabiliyoruz. Özellikle sosyal medya hesabımıza gelen ‘kedim öldü ne yapacağım’, ‘ölen kedimi unutamıyorum depresyondayım’ ve benzeri mesajlarınız bizi çok üzdü.
Kedisini kaybeden tüm takipçilerimizin acısına ortak olduğumuz gibi onlar için elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Bu yazımızda sizlerin acısını bir nebze de olsa hafifletecek tavsiyeler verdik. Çok zor bir dönemden geçtiğinizin farkında olarak bu dönemi en sağlıklı şekilde nasıl atlatabileceğinizden bahsetmek istiyoruz.
Peki, kedisi ölenler neler yapmalı ? Bu süreci nasıl atlatmalı? Acınızı paylaşmak için sizlere aynı dönemlerden geçen insanların hikayelerinden ve bu dönemleri nasıl atlattıklarından bahsetmek istedik. İşte kedisini kaybedenler için önemli tavsiyeler…
Kedim Öldü Unutamıyorum!
Kedi sahiplendiğinizde onun tüm sorumluluğunu üstünüze alıyor ve her anında yanında oluyorsunuz. Mamasını, suyunu, oyuncaklarını büyük bir heyecanla aldığınız anlar vardır. Günün yorgunluğunu kedinize sarılarak atlattığınız dönemler olmuştur. Onlar en iyi arkadaşınız, dostunuz, ailenizden biri olur. Bu nedenle kediniz öldükten sonra hemen unutmanız elbette çok zor olacaktır. Büyük bir boşluk hissiyle birlikte evcil hayvanınızı çok özleyeceğiniz bir süreç bu. Kedinizle birçok anınız olması, uzun zaman birlikte vakit geçirmeniz onu hemen unutmanıza engel olacaktır.
Bu dönemde öncelikle şunu bilmeniz gerekiyor; oldukça normal bir süreçten geçiyorsunuz. Kedinizi kaybettikten sonra hemen unutmanız, o acıyı hemen bastırmanız zordur. Tıpkı en sevdiğiniz arkadaşınızdan kopmuşsunuz gibi bir his yaşıyor olabilirsiniz. Bu hissin hiç geçmeyeceğini de düşünüyor olabilirsiniz. Ancak unutmayın ki bu geçici bir süreç. Bu dönemde sağlığınıza dikkat etmeniz ve toparlanmanız gerekiyor. Kendinizi buna hazır hissettiğiniz an yavaş yavaş normal yaşantınıza dönmelisiniz.
Yaşadığınız süreçle ilgili aynı dönemden geçen ve bu yaşadıklarınızın normal olduğunu gösteren hikayelerden bahsetmek istiyoruz.
Sosyal medya hesabımıza mesaj atan Büşra Ö. kedisini kaybetmenin acısını şöyle anlattı:
Kedimi sahiplendiğimde henüz 4 aylıktı. Hareketli, oyun oynamayı çok seven kıpır kıpır bir kediydi. Kısa sürede bana alıştı ben de ona. Sınava hazırlandığım için derslerime odaklanmam gerekse de ben onu hiç ilgisiz bırakmadım. Kedim de beni bu dönemde hiç yalnız bırakmamıştı. Neşeli, hareketli kedim bir gün enerjisini kaybetti, Hiç yerinden kalkmadı, bütün gün bir şey yemedi. Normalde öyle değildi. Onu ilgisiz bıraktığımı düşünerek vicdan azabı çektim saatlerce ilgilendim ama yerinden kalkmadı. Veterinere götürdüğümde viral enfeksiyon olduğunu söyledi. İğne yaptı ancak eve geldiğimizde kedim hala halsizdi. Hiç mama yemedi sadece su içiyordu. Ölmeden önce ağlayarak kedimi odama aldım bütün gün yanımdan ayırmadım. Son miyavlayışlarını hala unutamıyorum. Ölen kedimi unutamıyorum, ne yapmam gerek lütfen yardım edin.
Kedisi Ölen Takipçimiz Büşra Ö.
Diğer takipçimiz Özgür E. kedisinin ölümünü bize şöyle anlattı:
Sürekli apartmanın önüne gelen siyah tüylü, şişman çok sevimli bir kedi vardı. Diğer kedilerle çok kavga ediyor diye onu yanıma aldım. Başlarda çok iyiydi, yemek yiyordu oyun oynuyordu alışmıştı bana. Sonra kedimin zayıflamaya başladığını fark ettim. Mamasını sevmediğini düşünüp farklı bir mama aldım. Ama yine de yemedi. Daha fazla zayıflamadan veterinere götürdüm kedi lösemisi teşhisi koydular. Daha önce kontrollerini yaptırmadığım için vicdan azabı çekiyorum ne yapabilirim?
Kedisini Kaybeden Takipçimiz Özgür E.
Kedi sahiplendikten sonra bütün sorumluluğunu alarak elinizden geleni yaparsınız. Kediler de tıpkı insanlar gibi çeşitli hastalıklar veya kazalar sebebiyle hayatını yitiyor. Bu süreçte kendinizi suçlamadan, sakin bir şekilde bu acı ile yüzleşmeniz gerekiyor. Çok üzgün olduğunuzda size iyi gelen şeyler var. Eğer konuşmak içinizi rahatlatıyorsa mutlaka acınızı sevdiklerinizle paylaşın. Bu acıyı duymak, hakkında konuşmak iyi gelmiyorsa bir süre konuşmayın. Kafanızı boşaltabileceğiniz aktivitelere yönelebilirsiniz. Kitap okuyun, film izleyin, sevdiklerinizle zaman geçirin. Acınızı ancak yüzleşerek atlatabilirsiniz. Bu dönemi kabullenin ve atlatmaya karar verin. Bir süre sonra daha sakin bir döneme gireceksiniz.
Kısırlaştırma Sonrası Kedim Öldü
Kediler farklı sebeplerle yaşamını yitirebilir. Bu nedenle sahiplendikten sonra sağlık kontrollerinin kesinlikle yapılması gerekir. Nadiren karşılaşılan bir durum olsa da kısırlaştırma sonrasında kedilerin ölmesi mümkündür.
Kısırlaştırma ameliyatı öncesinde ve sonrasında dikkat edilmesi gereken noktalar vardır. Bununla birlikte yanlış operasyon kedinin ölmesine sebep olabiliyor. Kısırlaştırma sonrasında veteriner hekimlerin söylediklerini harfiyen uygulamalısınız. Kediniz muhtemelen ameliyat sonrası sizinle eve döner. Eğer hekiminiz kontrol altında olması gerektiğini söylemişse başından ayrılmayın, ilgilenin ve şefkat gösterin.
Eğer kediniz kısırlaştırma ameliyatı sonrasında aşağıdaki belirtileri gösteriyorsa mutlaka veterinere götürmeniz gerekiyor.
- titreme
- kusma
- iştahsızlık
- kilo kaybı
Dikişlerini aldırmak için zamanını geçirmeden onu doktoruna götürün ve bu süreçte hiç yalnız bırakmayın.
Kısırlaştırma sonrası kedinizi kaybetmeniz düşük bir ihtimaldir. Ancak bu ameliyatı yaptırmış olmanız sizin suçunuz değil. Kedinizin ölümünün ardından acınızla yüzleşin ve onun yokluğunu kabullenin. Yerini dolduramayacağınızın farkında olmanız acınızı hafifletecektir. Bu dönemde sevdiklerinize zaman ayırın ve teselli almaktan çekinmeyin. Yaşadığınız acıyı hafife alan ve canınızı sıkacak konuşmalar yapacak insanlarla bir süre iletişim kurmayın. Bu tarz yaklaşımlar kendinizi daha kötü hissetmenize sebep olacaktır.
Rüyada Ölen Kedimi Gördüm
Hayvanlar ve insanlar arasındaki bağ saf ve güçlüdür. Bu sevgi giderek artar ve kediniz sizin bir parçanız haline gelir. Evinizde ona ait eşyalar, telefonunuzda onun resimleri ve videoları olur. Gün içinde yaşadığınız stresi ona sarılarak atlatırsınız. Böyle bir bağınız varken onu kaybetmek elbette çok zor bir döneme girmenize sebep olacaktır. Bu süreçte kedinizi rüyanızda görmeniz yaşadığınız acı ve hatıralarınız sebebiyle normaldir. Bilindiği üzere rüyalar bilinçaltının yansımasıdır.
Çok özlediğiniz ve yerini doldurmadığınız kedinizin ölmesi üzerine rüyanıza girmesinin normal olduğunu unutmayın.
Rüyada görmek onu daha çok özlemenize sebep olacaktır. Kediniz öldükten sonra atlatamıyor, rüyanızda görüyor ve bu boşluğu nasıl dolduracağınızı bilmiyorsanız yapabileceğiniz bazı şeyler var.
- Bu dönemde kedinin eşyalarını görmek sizi daha çok etkiler. Mümkün olduğunca onun uyuduğu odada uyumamaya çalışın.
- Eşyalarını uzaklaştırmaya kıyamasanız da bu eşyalar psikolojinizi olumsuz yönde etkileyecektir. Mama kabını, yatağını, oyuncaklarını sahipsiz kedilerle paylaşın. Unutmayın ki bunlara ihtiyacını olan onlarla sevimli dostumuz var. Hem onlara hem kendinize iyi gelecek bir adım atarak eşyalarını görmemeye çalışın.
- Kedinizin resimleri ve videoları mutlaka telefonunuzda vardır. Bu güzel anılarınıza bir süre bakmayın. Bu dönemde elinizden geldiği kadar onu hatırlatan şeylere bakmayın.
- Size kaybettiğiniz kedinizi hatırlatabilecek diğer şeylerden uzak durun. Bu bir müzik parçası, bir film olabileceği gibi kedinizin tırmalayarak iz bıraktığı bir koltuk da olabilir.
Rüyalarınıza girmesinin en büyük sebebi bunlardır.
Kedinizi kaybettikten sonra bu acıyı paylaşmak ve aynı dönemden geçen insanlardan tavsiyeler almak size iyi gelecektir. Eğer siz de kedinizi kaybettiyseniz, bu acıyı yaşadıysanız, yorumlarda paylaşabilirsiniz.
Kedisi ölen ziyaretçilerimizden bu dönemde neler yaptığını, nasıl atlattığını diğer takipçilerimizle paylaşmasını rica ediyoruz, böylece onların acılarına ortak olabiliriz. Desteğe ihtiyacınız varsa bizlere her konuda yorumlardan veya sosyal medya hesaplarımızdan ulaşabilirsiniz.
Merhaba . Bundan 6 ay önceydi kaynim bir tanıdığımız için kedi getirdi o tanıdığın eşi istemeyince mecburen bizde bıraktılar. Adı Bay Kemaldi. Esim ona Tamıs ismini takmisti. Iran kedisi bembeyaz tuyleri goz dolduruyordu.kediyiBen sahiplenmek istemedim ama eşim çok sevmişti. İnsanlardan uzaklaşan eşim onunla çok güzel samimiyet dostluk kurdu. Bir hafta önce iştahsızlık nedeniyle biri deri aldı diğeri etten olmak üzere iki tane parazit ve enfeksiyon iğnesi yaptık. Ve sonrasında olanlar oldu iyice halsizlesti ve kusmalari vardı sabahında gitti ve o gün gelmedi eve hiç korkuyordum. Cunku ölse eşim benden sebep diyecekti. Geceye doğru geldi taze sut vardı hemen verdim . İçti ama kusmus. Yaş mamasını yiyor ama kusuyordu. Arka ayakları tutmaz olmuş ve neredeyse zorlanarak hareket ediyordu gece 11 gibi Bi baktık gözleri açık yatiyor. V3terinere sorduk zaten salgın varmış. Muhtemelen ondan dedi ama eşim bakmadın istemiyordu. Zaten deyip duruyor. O üzgün bana kırgın şimdi diyorum acaba benim yüzümden mi
Çok pişmanlık yaşıyorum.esimi gördükçe daha kötü oluyorum aramızdaki iletişim.dahada koptu uzaklaştı benden napacagimi ne diyeceğimi eşimi tekrar nasıl kazanacagimi bilmiyorum .
Çok kötüyüm hayatım bitmiş gibi derslerim var daha ortaokulda yim derslerime odaklanabilecek miyim bilemiyorum kedim bugün oldu 9 senelik kedim.. onu unutamıyorum kesinlikle kendime zarar veriyorum psikolojim bozulmuş gibi..
Lütfen bu tarz eylemlerde bulunmayın ve bir psikolog ya da psikiyatrist yardımı alın.
Bir sokak kedisi yavrusu gözleri ile beni sahiplendiğinde yaklaşık 2 aylıktı.13 yılımız geçti beraber, kedi eğitilmez derler ya katılmıyorum..yatak odama girmesi yasaktı ve öğrendi.. Ben onunla uyumak için oturma odasında yatardım bazen.. 4 yaş civarında çok kilo almaya başladı. Diabetic olduğu anlaşıldı ve sonrası 8 yıl reçeteli mama yedi ..
Ve 13 yaşı içinde mama reddi ile beraber ani kilo kaybı başladı.. Bir kaç veteriner gezdik. 2 veteriner kan tahlili, ultrason vs yaptı. (VETERİNERLERİN HEPSİNDEN NEFRET EDİYORUM, BU İKİ KUZENİM DE (İL DIŞINDA) VET. PROF.!!
Biri dedi karaciğer değerleri bir tık yüksek, diğeri dedi karaciğer iyi, böbrek değerleri bir tık yüksek..!diabet iyi normal mamaya dönün. Anladım ki yaşlılıkta çok yapacak bişey yok. Bir ara iştahı açıldı,sevincim çok sürmedi, bir artrit olayı hissettim arka bacaklarda,kum yapında çişini örtmemeye başladı, koltuklara çıkarken bir inleme sesi başladı…
Sonrasında su dahil herşeyi bıraktı 😢 42 gün, şırınga ile besledim. Su dahil.. Ve bir gece öncesi iyiye gidiyor diye düşündüğüm oğlumu sabah yürüyemez buldum.. Yine et suyu verdim, kucağıma aldım ve 18 saat sonra kucağımda son nefesini acı içinde verdi 😭
Ben bunu nasıl atlatacağumıı bilmiyorum.. Dayanamıyorum ve çevremdeki insanların bu durumumu abartı olarak görmesinden bıktım 🤦🏻♀️. Çok acı çekiyorum..Acılar yarıştırılmaz tabii ama 13 yıl dile kolay 😭😭😭
Bende bebeğimi kaybettim 😭😭😭😭😭😭😭 o benim dünyamdı herşeyimdi 😭😭😭😭😭😭😭😭
Nasıl başlasam bilemedim benim çocuğum öldü pazar sabahıtabi ben gicbirzaman kedi demedim hamur kızım dedim hep ona 11 yıl boyunca beraber yaşlandık kızım ile bir süredir böbrek yetmezliği vardı kızımın ne yazikkk pazar sabahi saat 6 40 da kaybettim hamur benim çocuğum gibi idi onun ile okadar güzel vaktimiz geçti ki yazsam bu sayfa değil hicbiryer yetmez anlatacaklarımı ama ben bu acı ile Nasıl baş edeceğim bilemiyorum her sabah mezarına uğrayıp gunaydin kızım akşamları da iyi geceler kızım demeden eve giremiyorum napicam ne edeceğim Bu arada eşimde çok perişan o ben den daha da bağlı idi kızımıza onu çok özlüyoruz ..
merhaba bende kedimin ölümünü sizlerle paylaşmak istiyorum kendisi evimize geldiğinde 7-8 aylık kızgınlıkta olan bi kediydi siyam cinsiydi kalın bi sesi vardı ve erkekti 2 hafta boyunca beraberdik çok mutluyduk yanımda yatardı saçımı yalardı oynak bir kedi değildi hep yatardı uyurdu ve yemek yemezdi sürekli su içerdi 2 hafta boyunca birlikte uyuduk eve hemen alıştı garip miyavlamalarıyla bazen uyutmazdı bazen horlardı çok tatlıydı dün onu gezmesi için dışarı çıkarttık köyde yaşadımız için bir sorun olmadı ama bugün onun ölüsünü aldım komşumuzun köpekleri onu sokakta öldürmüştü.. ve bende kedimin masraflarını istediğimde bana yalan söylediler annem arkamda olduğu için mutluyum…bugün 3 kere sinir krizi geçirdim bazı şeyleri kırdım döktüm kendime zarar verdim evladım ölmüştü resmen kıymetli evladım ona destek olmak isterseniz instagram c0c0star takip edebilirsiniz
Dün benimde kedim öldü viral enfeksiyon kapmış ciğerlerine kadar dolmuş zor nefes alıyodu çok özledim şimdiden nefes alamıyorum evde yokluğu belli oluyo çok acı çekiyorum bebekliginden beri ben bakiyodum ona
Hayvan dostu olmayan insanlar bunu pek anlamıyor ama ben de kısa bir süre önce kedimi kaybettim. Onu tüy kesimi için götürmüştüm çünkü çok uzun tüylüydü ve tüyleri uzayınca yalamakta zorlanıyor hatta malt verdiğim halde kusuyordu. Kusmalar çoğalınca mecburen tüy kesimine götürüyordum. Daha önce üç kez yaptırdığım traş 4.de aynı sonlanmadı. Kesinlikle veterinerin de büyük hatası olduğunu düşündüğüm bir haftalık hastalık süreci yaşadık. Yemeden içmeden kesildi vücudunda ödem oldu zayıfladı ürtiker çıktı ve ben çırpındım ama onu kurtacak bir şey yapamadım. Veterinerimin beni oyaladığını ve tedavinin daha da kötü etkilediğini görünce veteriner değiştirdim. Ama maalesef çok dayanmadı benim yavrum güzel kızım melek oldu. O kadar üzgünüm o kadar çaresiz hissettim ve o kadar vicdan azabı çektim ki size anlatamam. Onu çok özlüyor olmam da bambaşka bir başlık atılır yani. Hassas kızım benim. Pamuk kızım. Elimin avcumun içinden kaydı gitti. Vete götürdüm stres oldu götürmesem öyle olmazdı. İlaçlar karaciğeri etkiledi bi sürü etken biraraya geldi ve sonuç kızımı kaybettim. Çok acı inanılmaz acı bir his o benim için insan yavrusu gibiydi. Bunu evcil hayvanıyle gerçek bağ kuran herkes içtenlikle anlayabilir. Çünkü bu bambaşka bir his. Onu çok seviyorum çok özlüyorum. Yeni kedi sahiplenmeyi henüz düşünemiyorum çünkü hem alicemi özlerim ararım onda onu da üzerim diye korkuyorum hem de kendimi hazır hissetmiyorum. Ama varlığı büyük bir alan kaplıyormuş yok olunca daha iyi anladım. Gözünün önünde hastalanıp gitmesi ve bu kadar çaresiz hissetmek beni bitirdi. Sürekli aklıma geldikçe şunu yapmasaydım şunu daha az yapsaydım şunu yapsam kurtulur muydu gibi milyonlarca ihtimalle soru var. Ama ne yazık ki dünya böyle bir yer ve bu büyük bir kayıp. Umarım bizi izliyorlardır umarım beni çok sevmiştir umarım çok iyi bir anne olmuşumdur umarım beni affetmiştir onu zamanı geri alsam da hiç götürmemiş olsam diye düşünüyorum ama vakti gelince elbet gidecekti bunu düşününce de bir nebze kabulleniyorum. Onu çok çok çok seviyorum.
3 günlükken bahçede bulup aylarca gece gündüz demeden emzirdiğim ilk katı gıdaya geçtiğinde ilk tuvalet eğitimi aldığında ilk miyav dediğinde sanki cocuguma yapmış gibi mutlu olduğum pamuklara sarıp koynumda uyuttuğum yavruma hava alsın diye çıkardığımız bahçeden yola atlayınca araba çarptı ve 3 günlükken yaşama tutunmasını sağladığım kedim kollarımda son nefesini verdi ağır bir depresyona girdim sürekli ağlıyorum kimseyle iletişim kurmak istemiyorum oynadığı oyuncağını elimde tutum uyuyorum bana çok ağır geldi kabullenemiyorum nefes alamıyorum heryede onu arıyorum tüm eşyalarını kaldırdım ama anıları nasıl yok ediceğiz sanki ailemden birini kaybetmiş gibiyim 3şim oğlum hiç birini götmek dahi istemiyorum aslan kedim benim arkadaşımdı sabah birlikte uyanır birlikte evi toplar oyun oynar birlikte yemek yapardık 1sn miz ayrı geçmedi içimde derim bir boşluk ve acı var
Başınız sağ olsun çok üzüldük bu duruma.
benim bir kedim vardı adı sütlaçtı onla bir sürü anım oldu 1 yıl benle o minik ömrünü geçirmişti her gün eve geldiğimde kendini sevdirir miyavlar yatakta yattığım zaman yatağın köşesine geçer oda benle beraber uyurdu onun her yaptığı haraket beni mutlu ederdi ama bununda bir sonu varmış demekki ben okulumdayken pencere çıkmış ve atlamış pencereyi hava alsın diye açmış aile bireylerim o yüzden kedim düştü masmavi gözler pamuk gibi beyaz tüyleri komşular bize kutuyla kediyi getirmişler hepimiz ağladık birde arkamızdan bakamayacaklarsa neden almışlar demişler ah be o kedim geçen gün öldü hala çok özlüyorum 😢
Başınız sağ olsun çok üzüldük.
Merhaba
Bende kedimi üç gün önce kaybettim . Çok sağlıklı akıllı afacan bir kedim vardı . sabah benimle birlikte aşağı indi beni uğurladı resmen bana son kez bakmış meğersem 🙁 bir saat sonra ölüm haberini aldım oynamayı çok severdi maalesef otoparkta bir aracın altında kalmış acımı size anlatamam . henüz bir aylıktı onu bulduğumda ufacıktı daha doğrusu o beni bulmuştu . hayatıma devam etmeye çalışıyorum fakat sürekli ağlama isteği içerisindeyim . çok başka bir bağ vardı aramızda bana can yoldaşıydı . benim sesimi duyar duymaz bağırmaya başlardı gel beni al diye . bu acıyı nasıl atlatacağımı hiç bilmiyorum . Sabahları yatağımdan kalkmak istemiyorum .
Kedimi kaybettim bu aci sonsuz içinde derin hisler bıraktı özellikle 6 yaşındaki kızım çok ağlıyor
Bende bi kedimi kaybettim bugün saat 9:30 saatlerinde öyle bir çaresiz öldü ki izlerken elimden hicbisey gelmiyordu 20 yaşındayım dışardan insanlar tarafından çok duygusuz acımasız biri olarak bilinirim daha bu yaşlarda ağladığıma kimseler şahit olmamışken bugün itibariyle şahit oldular çoğu insandan daha dostça hayvanlardır eğer dost edinecekseniz arkadaşlar kedi öneriyorum ama öldüğü gün çökmeye başlıyorsunuz göze alarak alın kedinizi
Sokakta 1 kedi buldum 4 yavrusu vardı ikisini sahiplendirdim biri gençlik hastalığından öldü en sevdiğimden ölen biri hala duruyor annesi hastalandı o bari gitmesin
Diyorum keşke sahiplenmeseydim acısını unutamadım
Teşekkür ederim Ponçik. Seninle çok daha uzun yıllarımız var sanmıştım. Sen benim küçük kardeşim gibiydin. Çok iyi bir dosttun. Seni kurtarabileceğimin en ufak bir ihtimali varsa bile özür dilerim. Görüşürüz kardeşim, dostum, yol arkadaşım.
Kedim ölmedi ve kaybolması benim suçum biliyorum ama yine de yazmak istiyorum. İki hafta önce onu çok daha iyi bakabileceğine inandığım birine verdim ve bir hafta önce içime doğduğu için onu geri istemeyi düşündüm ama vazgeçtim. Ertesi gün mesajı attım ve kedimin kaybolduğunu öğrendim. Ellerim kırılsaydı da vermeseydim. Bir haftadır her gün tek başıma bilmediğim bir mahallede umutla oğlumu aradım ilanlar verdim ama sonuç yok. Belki de çoktan öldün yavrum. Ölümünü bile göremedim belki ama her neredeysen beni affet olur mu. Eğer yaşıyorsan umarım bir gün kavuşacağız. Eğer çoktan bu dünyadan göçtüysen de yanına geleceğimi unutma. Seni seviyorum.
Kızım öldü çok üzgünüm yedi yaşındaydı akşam saat 20:15 de can verdi hastalandı yemek yemedi saklandi hep bir hafta sürmedi veteriner e götürdüm tetkik bakilacakti sabah eve geldik öldü ben onunla uyuyorum onunla geziyorum suyu maması duruyo daha tabakta boşluğunu hissediyorum yapamıyorum onsuz boğulacak gibiyim bugün üç kez mezarına gittim çıkarmayı düşündüm olmuyor dünyam di o.
Psikolojik destek almayı düşünebilirsiniz. Çok üzüldüm.
Kızım öldü çok üzgünüm yedi yaşındaydı akşam saat 20:15 de can verdi hastalandı yemek yemedi saklandi hep bir hafta sürmedi veteriner e götürdüm tetkik bakilacakti sabah eve geldik öldü ben onunla uyuyorum onunla geziyorum suyu maması duruyo daha tabakta boşluğunu hissediyorum yapamıyorum onsuz boğulacak gibiyim bugün üç kez mezarına gittim çıkarmayı düşündüm olmuyor dünyam di o.
Bugün kaybettim kedimi balkonda telefonla konuşurken aşağı atlamış normalde dikkat ederdim o dalgınlıkla fark edemedim 3 saat oldu öleli evin her yerinde anısı var umarım daha huzurlu istediği gibi oynayacağı bir yerdedir
2 gün önce Lino’mu kaybettim 2 gündür ağlamak dışında hiçbir şey yapmıyorum. Tüyleri heryerde onları gördükçe ağlamam artıyor kıyfetlerimde yatağımda heryerde. Yerde kum tanesi görüyorum, mama ve suyunun durduğu yerde boşluk farkedip bakıyorum içim acıyor. Odamdan çıkınca her zaman kafamı mama kabına çevirirdim bitmiş mi diye, artık o kabı orda göremiyorum. Bugün suluğum düştü ufak bi ses çıktı hemen yere baktım korktu mu diye. Bir anlığına onun gittiğini unuttum bu şey çok acı verdi bana. Onun yokluğuna hala alışamadım evden bi ses geldi Lino yapmıştır diye düşündüm 2 saniyeliğine. Klozet kapağını duş ve balkon kapısını kapatmaya o kadar alışmışım ki, hala yapmaya devam ediyorum sonra hemen onun artık olmadığını hatırlıyorum. Kolumda bıraktığı yarayı görüp ağlıyorum. Bu da çok acı veriyor. Eve geldiğimde kapıyı açtığımda anında beni karşılamaya gelen Lino’m yok artık. Alışamıyorum, canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Sadece ağlıyorum. Sanki o beni izliyormuş da ondan başka bişey düşünürsem sanki onu unuttuğumu düşünüp sahibim beni unuttu diye üzülecekmiş gibi hissediyorum. Başka bir kedi sahiplenirsem ona ihanet edecekmiş gibi hissediyorum. Bunlar nasıl geçecek bilmiyorum 2 gündür tüm günüm böyle geçiyor. Nasıl alışacağım onun yokluğuna ben. Hayatımda hiç bu kadar kötü olmamıştım. Daha tiktokta onunla kedi filtresi deneyecektim, tasma alıp onunla dışarda gezecektim. Daha sahipleneli 11 ay olmuştu 1 yıl bile olmadan o gitti.. Umarım şuan çok mutlusundur Lino’m. Elimden geldiğince sana çok güzel bir hayat yaşatmaya çalıştım. Umarım seninle başka zaman başka bir evrende tekrar görüşürüz.
Çok üzücü başın sağolsun bende bugün kedimi kayıp ettim sizi çok iyi anlıyorum
Bende dün akşam kaybettim kızımı tırmık içinde heryerim hiç istemiyorum iyileşmesini boğulacak gibiyim oyuncakları koltuklarda ki izleri anlatamıyorum çok acı cekiyorum